به گزارش مشرق، دور هشتم مذاکرات وین به صورت فشرده و در سطوح مختلف درحال برگزاری است. امّا با وجود اتفاق نظر طرف‌های گفتگو بر روی یک متن مشترک، از واشنگتن اظهاراتی مغایر با روند وین به گوش می‌رسد.
«جن ساکی» سخنگوی کاخ سفید روز جمعه ۲۴ دی گفت: «در زمان حساسی هستیم. رئیس جمهور بایدن نیز همین دیدگاه را دارد. اگر به زودی به تفاهمی در مورد بازگشت متقابل [به برجام] دست پیدا نکنیم، باید مسیر دیگری را در انتخاب کنیم.»
دو روز قبل از این اظهارات، «آکسیوس» در گزارشی به نقل از دو منبع ناشناس مدعی شد: «بایدن اواخر ژانویه-اوایل فوریه (نیمه بهمن ماه) را به عنوان ضرب الاجل زمانی برای تصمیم گیری تعیین کرده است.»
ادعای «آکسیوس» درباره تعیین ضرب الاجل زمانی توسط بایدن
این دست از اظهارات و ادعاهای رسانه‌ای درباره محدودیت زمان، پس از انتشار نامه ۱۱۰ عضو جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان آمریکا به «بلینکن» در روز ۲۱ دی اوج گرفت.
در نامه جمهوری‌خواهان آمده است: «ما این نامه را نوشته‌ایم تا از شما بخواهیم فوراً مذاکرت بی‌حاصل برای بازگشت به برجام را متوقف کرده و به جای آن با قدرت تحریم‌های موجود علیه ایران، به خصوص درباره تجارت نفت میان ایران و چین را اجرا کنید. تاخیر بیشتر در این کار تنها کمک بیشتری به فعالیت‌های بدخواهانه ایران از جمله پیگیری‌های هسته‌ای آن است.»
پاراگراف اول نامه ۱۱۰ نماینده جمهوری‌خواه به وزیر خارجه آمریکا
پس از انتشار نامه سرگشاده جمهوری‌خواهان، «بلینکن» وزیر خارجه آمریکا روز ۲۳ دی در مصاحبه با رادیو ملی آمریکا ضمن انتقاد از ترامپ بابت خروج از برجام اظهار کرد که "دورنمای توافق با ایران نزدیک نیست و وقت ما خیلی کم است!"
امّا مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا دقیقا نظری برخلاف واشنگتن داشت. «جوزف بورل» روز جمعه ۲۴ دی گفت: «من پیش از کریسمس خیلی بدبین بودم، ولی امروز باور دارم توافق امکان‌پذیر است.»
«سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه نیز در نشست مطبوعاتی جمعه خود اعلام کرد در مذاکرات وین پیشرفت‌های واقعی حاصل شده است.
«سید مصطفی خوش‌چشم» کارشناس مسائل بین‌الملل در تحلیل نامه ۱۱۰ نماینده جمهوری‌خواه، آن را به مثابه چماقی عنوان کرد که دولت بایدن درصدد است از آن برای فشار بر ایران با کلید واژه محدودیت زمان استفاده کند.
«خوش‌چشم» هدف از این اقدام را دست کشیدن ایران از خواسته‌ها و شروطش از جمله راستی آزمایی و ضمانت دانست.
در این بین امّا پشت صحنه بازی «جمهوری‌خواهان» و «دموکرات‌ها» در موضوع ایران را شاید بتوان در نامه پنج فروردین ۴۳ سناتور آمریکا خطاب به بایدن جستجو کرد.
این نامه به ابتکار مشترک سناتور «باب مندز» دموکرات و سناتور «لیندسی گراهام» جمهوری‌خواه تنظیم شد. امضاء ۲۸ جمهوری‌خواه، ۱۴ دموکرات و یک سناتور مستقل از دو حزب پای این نامه ثبت شده است.
سناتورها در این نامه ضمن درخواست از بایدن برای گسترش مذاکرات به موضوعات فراتر از برجام، به نکته مهمی درباره دیدگاه سیاسی داخل آمریکا نسبت به ایران اشاره کردند. در انتهای این نامه آمده است:
دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان ممکن است اختلافات تاکتیکی داشته باشند ولی در لزوم پرداختن به طیف گسترده‌ای از رفتارهای نامشروع (!) ایران متحد هستیم. ما (کنگره) مشتاق همکاری با شما برای رسیدن به این مقصود هستیم.
نامه ۴۳ سناتور به رئیس جمهور آمریکا
ابراهیم رئیسی هدف اصلی دولت را خنثی‌سازی تحریم قرار داده؛ افزایش صادرات روزانه نفت، پیگیری احیاء کریدورهای اقتصادی عبوری از خاک کشور و افزایش درآمدهای ارزی در شرایط تحریم از جمله این موارد است.
موازی با این اقدامات، تیم علی باقری مذاکرات وین را از آذرماه با هدف «رفع تحریم‌ها» از سرگرفته است. در طول هفته گذشته روزانه حداقل یک جلسه در سطح رئیس هیئت ایرانی با طرف‌های اروپایی برگزار شد و راهکارهایی برای حل و فصل اختلافات روی میز گذاشته شد که هم "عملیاتی" است و هم واشنگتن برای انجام آن نمی‌تواند بهانه "قوانین داخلی" و "اختلاف سیاسی" را پیش بکشد.
دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان هدف واحدی در مواجهه با ایران دارند: مهار برنامه هسته‌ای ایران. در این مسیر، جمهوری‌خواهان علاقه به تهدید نظامی دارند و دموکرات‌ها به دنبال پیروزی بدون شلیک گلوله هستند.
تجربه دوران بوش و ترامپ نشان داد که رویکرد سخت قادر به تسلیم ایران نیست. لذا، برآورد کاخ سفید این است که با رویکرد تعاملی به پرونده هسته‌ای ایران بپردازد و چماق جمهوری خواهان را برای ترساندن تیم ایران در وین بالا نگه دارد.
حربه‌ای که برای تهران، یادآور دوگانه «جان کری» موافق و سناتور «مک کین» مخالف توافق در دوران اوباماست.