به گزارش مشرق، داستان اصلی سریال درباره دو دوست است که از کودکی رابطه بسیار صمیمی با یکدیگر داشته‌اند و ماجراهای اصلی از زمانی شروع می‌شود که جمشید، شخصیت اصلی داستان با رفتن به سینما با جمشید هاشم‌پور آشنا می‌شود.
ماشین سریال‌سازی
منوچهر هادی سال‌ها پیش کارش را با دستیاری کارگردان آغاز کرد و سپس خودش کارگردانی را تجربه کرد. ازجمله پیشینه هنری او می‌توان به کارگردانی فیلم‌هایی نظیر «قرنطینه»، «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه»، «زندگی جای دیگری‌ست»، «کارگر ساده نیازمندیم»، «رحمان ۱۴۰۰»، «آینه‌بغل»، «من سالوادور نیستم» و همچنین مجموعه تلویزیونی‌هایی نظیر «خوب، بد، زشت»، «خداحافظ بچه»، «عاشقانه»، «گیسو» و «دل» اشاره کرد.
منوچهر هادی در سال‌های اخیر به دلایل مختلف ازجمله فیلمسازان پرسروصدای کشورمان بوده است. هادی در ابتدا ترجیح داد سراغ سینمای اجتماعی برود و اتفاقا با «کارگر ساده نیازمندیم» نشان داد اگر بخواهد تا حد زیادی این کار را هم بلد است. او البته سه سریال برای تلویزیون هم ساخته که هیچ‌کدام با موفقیت زیادی روبه‌رو نشدند اما آن روی دیگر فعالیت حرفه‌ای هادی مربوط به «بفروش‌ها»ست! او «رحمان۱۴۰۰»، «من سالوادور نیستم» و «آینه‌بغل» را در سال‌های اخیر در سینما ساخته که هرسه این فیلم‌ها در گیشه موفق بوده‌اند؛ البته حاشیه‌های کمی هم نداشتند. او در کنار سینما، یکی از کارگردانان پرکار شبکه نمایش‌خانگی هم هست.
هادی با «عاشقانه» توانست در نمایش خانگی عرض‌اندام کند و سپس «دل» و «گیسو» را ساخت که البته به موفقیت اولی نرسیدند. انتقادات به ریتم کند «دل» و حواشی «گیسو» به‌حدی بود که حتی بازیگران این آثار با هادی در فضای مجازی دهان‌به‌دهان شدند. نمونه جالبش متن انتقادی یار قدیمی منوچهر هادی، یعنی محمدرضا گلزار بود. با این اوصاف به نظر می‌رسد منوچهر هادی در یک انتخاب خودخواسته ترجیح داده ژانر کاری‌اش در این سال‌ها فیلم‌ها و سریال‌های عامه‌پسند و بفروش باشد. نمونه آخرش هم سریال «نیسان آبی» که در حال پخش است.
چپ کردن از مسیر
ماشین سریال‌سازی منوچهر هادی در تازه‌ترین فعالیت خود سراغ سریالی کمدی به نام «نیسان آبی» رفت. تهیه‌کننده این سریال احسان ظلی‌پور است که در سال‌های اخیر بیشتر به‌عنوان مشاور رسانه‌ای در پروژه‌های نمایشی مشغول بود و حالا وارد تولید شده است.
ترکیب بازیگران «نیسان آبی» آن طوری است که مخاطب را جذب کند؛ آن‌هم در دوره‌ای که جامعه ایرانی از مشکلات معیشتی خسته و ضمنا تلویزیون هم خوراک مفرحی برایش تدارک ندیده است. حضور مهران غفوریان با رفت و برگشت‌هایی به دهه جذاب۶۰ قدم اول خوبی برای جذب مخاطب است اما بعد از گذشت چند قسمت ابتدایی، ضعف‌های فیلمنامه و موقعیت‌های کمدی باعث ناامیدی مخاطب شده و شاید منجر به ریزش تماشاچیان این سریال هم شد.
اما از اواسط پخش «نیسان آبی» انگار چرخ قصه روی ریل افتاد. شخصیت‌ها بیشتر پرورانده شدند و موقعیت‌های کمدی باکیفیت طراحی و ترسیم شدند. همه‌چیز دست‌به‌دست هم داد تا قصه دو خانواده ساده‌دل حاشیه‌نشین بتواند در دوره سوت و کور بودن باکس کمدی تلویزیون، کاربران فیلیمو را به‌طور جدی با خود همراه کند.
هرچند که گاهی شوخی‌ها یا اتفاقاتی در «نیسان آبی» دیده می‌شد که قابل نقد بود اما فضای غالب کار قابل دفاع بود. به مرور این فضا دچار تغییر جدی شد. منوچهر هادی چندی پیش در گفت‌وگو با «فرهیختگان» در پاسخ به این موضوع که در «نیسان آبی» هم رگه‌هایی از شوخی جنسی وجود دارد، گفت: «خیر. نیسان آبی را با خانواده می‌توانید ببینید.
نمی‌توان اصلا در آن شوخی نداشت، به نسبت سریال‌های کمدی یکی از سالم‌ترین سریال‌هایی است که با خانواده می‌توانید تماشا کنید. یکی ۵۰درصد شوخی جنسی دارد و یکی کمتر است. شوخی با مذهب، سیاست و... مهم است. به نظر شما کمدی به چه چیزی گفته می‌شود؟»
او در ادامه درباره حد داشتن این شوخی‌ها بیان کرد: «بله، نباید شأن یک آدم و آبروی او را زیرسوال ببرید. کمدی‌ای که وقتی مردم می‌بینند یا آن فرد می‌بیند سرگرم شود و کیف کند. قطعا مواردی در فیلم وجود دارد که از دست ما درمی‌رود، مواردی است که اصلاحیه می‌خورد و ما تصحیح می‌کنیم ولیکن اینکه فیلمی بیاورید که همه آن درست باشد یا همه غلط باشد، نداریم. فیلمسازی آزمون و خطاست.»
حیف شد
اما همانطور که گفتیم در قسمت‌های اخیر «نیسان آبی» مشکلات متعددی در زمینه فرهنگی و اخلاقی قابل رویت است. قبل از این موارد حضور پرتعداد و کم‌نظیر استعمال سیگار در سریال سروصدا کرده بود.
در هر قسمت از سریال هادی، سکانس‌های متعددی وجود دارد که بازیگران در آن بدون هیچ دلیلی سیگار روشن می‌کنند. این روال و تعدد استعمال دخانیات حتی در فیلم‌نوآرهای خارجی هم کمتر دیده می‌شود. آیا این اتفاق زیبنده یک سریال خانوادگی است؟ اما پس از این مساله سریال خانوادگی ما و آدم‌های ساده‌اش وارد همان تم فیلم‌فارسی مرسوم شدند.
پای زن مطلقه به قصه باز شد و پس از مدتی شخصیت اصلی قصه که اتفاقا آدم خانواده‌دوستی است، فیلش یاد هندوستان کرد! شاید سازندگان این سریال مدعی باشند این اتفاقات در جامعه عجیب نیست. بله شاید! اما واقعا در چنین فضایی که سازندگان مدعی خانوادگی بودنش هستند، چه دلیلی بر تصویر کردن این مسائل است؟
آیا این مسائل در ادامه اصرار منوچهر هادی بر بی‌ظرفیت نشان دادن آدم‌های حاشیه‌نشین جامعه است که قبلا هم چندباری در آثارش رخ داده و مساله‌سازشده است؟
حتی با فرض اشتباه بودن این ادعا باید گفت که «نیسان آبی» که پتانسیل یک سریال مفرح خانوادگی را داشت -و تا دوره‌ای هم در همین مسیر بود- در قسمت‌های اخیر به دام ابتذال افتاده است. این را هم فراموش نکنیم که در کنار این مورد، کیفیت شوخی‌ها و موقعیت‌های طنز هم سیر نزولی پیدا کرده است.
ماشین سریال‌سازی منوچهر هادی در تازه‌ترین فعالیت خود سراغ سریالی کمدی به نام «نیسان آبی» رفت. تهیه‌کننده این سریال احسان ظلی‌پور است
منبع: روزنامه صبح نو