گروه بين‌الملل مشرق، بنت جبيل به معناي "خانه خورشيد " يا "خانه صنايع سفال‌سازي " است. بنت به معناي دختر است و جبيل اسم مصغر جبل (كوه) است. گفته مي‌شود دختر يكي از پادشاهان تحت شرايطي به آنجا آمده و اين منطقه معروف به بنت جبيل شده است.

شهر بنت‌جبيل در بخش غربي جنوب لبنان قرار دارد، از شرق به شهر "عيترون"، از شمال به "كونين"، از جنوب به "يارون" و از شمال شرق به "عيناتا"، از شمال غرب به "الطيري" و از جنوب غرب به "عين‌ابل" و از جنوب شرق به "مارون الرأس" محدود مي‌شود.

اين شهر حدود 80 خاندان دارد كه کهن‌ترين و بزرگترين آنها از نظر تعداد جمعيت "آل بزي" است. مهم‌ترين خاندان اين شهر عبارتند از بيضون، شراره، سعد، جمعه، فرج، الحوراني، بوصي، الصغير، الشامي، دباجه، حراجلي، الزين، حمقه و غيره.

وضعيت مذهبي بنت جبيل از مناطق ديگر جنوب لبنان بهتر است. از اين شهر روحانيان زيادي برخاستند. اين منطقه همچنين تاريخ طولاني در مبارزه با استعمار فرانسه دارد و در چند دوره با اشغالگران درگيري‌ داشته‌اند.

با وجود اشغالگري، شرايط اقتصادي اين شهر از ديگر شهرها و مناطق لبنان بهتر بود. اين شهر در گذشته به كشت انگور شهرت داشته و بعد از آن گندم كاري، زيتون، تنباكو، پرورش زنبورعسل در آن رونق گرفت، پرورش دام و طيور نيز در اين شهر رايج است.

در زمينه صنايع و بازرگاني، اين شهر به صنايع و توليد كفش در بيروت و ديگر مناطق معروف است و در آن علاوه بر برخي صنايع حدود 22 كارخانه وجود دارد.


جايگاه راهبردي بنت جبيل
اين شهر به مخالفت با اشغالگري صهيونيست‌ها معروف است و مقر احزاب سياسي و نيروهاي مبارز بوده است. اين شهر پيش از اين شاهد يك رشته عمليات مقاومت اسلامي بود كه بارزترين آن عمليات استشهادي "صلاح غندور " در سال 1995 ميلادي است. وي در اين حمله يك كاروان از نيروهاي اشغالگر را هدف قرار داد كه منجر به هلاكت 17 صهيونيست و زخمي‌شدن 15 نفر ديگر از آنان شد. در اين حمله شهادت‌طلبانه پنج دستگاه خودرو آتش گرفت و بخش وسيعي از يك ساختمان نيز تخريب شد.

بنت جبيل پس از گذشت بيش از 22 سال اشغالگري، بامداد 23 ماه مي سال 2000 ميلادي از اشغال نظاميان صهيونيست آزاد شد.


کابوس فراموش‌نشدني
ارتش صهیونیستی هیچ‌گاه کابوس جنگ در بنت‌جبیل را از یاد نخواهد برد. یکی از فرماندهان مقاومت در معرکه بنت‌جبیل می‌گوید:از جمله دلایل حملات ددمنشانه و ویرانی این روستا توسط اسرائیل آن بود که سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله پس از عقب نشینی اسرائیل در سال 2000 در سخنرانی حماسی خود در این روستا، رژیم صهیونیستی را از خانه عنکبوت سست‌تر خوانده بود. اين سخنراني آنچنان صهيونيست‌ها را خشمگين كرده بود كه‌ آنها در طول جنگ 33 روزه بارها سعي كردند با دادن قربانيان زياد تنها يك لحظه پرچم اسرائيل را در محل اين سخنراني به اهتزاز درآورند، اما موفق به انجام اين كار نشدند.


اين شهر، شهداي زيادي را در راه آزادي لبنان و مبارزه با اشغالگري اهدا كرده است و هنوز هم افراد زيادي از اين شهر در اسارت نيروهاي اشغالگر به سر مي‌برند.


بنت‌جبيل در جنگ 33 روزه
از هفته دوم جنگ 33 روزه، عملیات زمینی رژیم صهیونیستی با اعزام 30 هزار نیروی نظامی به مرز لبنان و فلسطین آغاز شد ولی چند روز طول کشید تا مهم‌ترین یگان رزمی اسرائیل یعنی تیپ ویژه "گولانی" دیواره میانی مرز لبنان را بشکافد و وارد لبنان شود، همه كارشناسان و تحليلگران جنگي اذعان دارند كه سخت‌ترین نبردها میان کماندوهای اسرائیلی و چریک‌های مقاومت اسلامي، در روستای "بنت جبیل" اتفاق افتاد.

طبق اعتراف رژیم صهیونیستی، 35 تن از نیروهای اسرائیلی در معرکه بنت جبیل به هلاکت رسیده و 20 تانک منهدم شد. یکی از فرماندهان ارتش رژيم اسرائیل می‌گوید: ما عملیات زمینی را از روستای مارون الرأس در نقطه مرزی آغاز کردیم و پس از اشغال این روستا، به سمت بنت جبیل حرکت کردیم اما بعدها فهمیدیم که مارون الرأس برای ما تنها یک تله بود و عناصر حزب‌الله در قتلگاه بنت جبیل انتظار ما را می‌کشیدند و طولی نکشید که در مثلث "عیناتا - بنت جبیل - مارون الرأس" گرفتار شدیم.

بنت جبیل در طول جنگ، طی سه مرحله مورد حملات و بمباران وحشیانه ارتش اسرائیل قرار گرفت، مرحله اول از 13 جولاي تا 24 همين ماه طول كشيد. طي اين مرحله، بدون آن كه حمله زميني صورت گيرد، شهر مرتباً بمباران مي‌شد، حمله زمینی در 24 جولای با پیشروی یک گردان پیاده ارتش اسرائیل آغاز شد که مورد حمایت یگان زرهی و تانک بود. در همان ابتدای درگیری‌ها، دو سرباز اسرائیلی کشته و چند تن دیگر مجروح شدند و اهالی بنت‌جلیل شاهد بودند که نیروهای اسرائیلی در حالی که می‌گریستند، جنازه‌ها و مجروحان را به عقب می‌کشیدند.


بنت جبيل گورستان صهيونيست‌ها
مرحله دوم عمليات از بيست وچهارم تا بيست ونهم جولاي (نهم مرداد) ادامه يافت، دشمن در اين مدت تلاش كرد كه از طريق تپه مارون و شهرك عيناتا و تپه مسعود، بنت جبيل را اشغال كند اما طولی نکشید که در کمین نیروهای مقاومت افتادند و نبرد تن به تن آغاز شد. در این معرکه ، هشت تن از کماندوهای اسرائیلی کشته و 31 نفر مجروح شده و در نهایت مجبور به عقب‌نشینی شدند. رژيم اسرائیل بار ديگر از تپه مسعود نيز به بنت جبيل حمله كرد اما این حمله نیز ناکام ماند و سربازان اسرائیلی، در خانه‌های اطراف تپه مسعود سنگر گرفتند ولی با پاتک روز بعد حزب‌الله ناچار به عقب‌نشینی شدند. سرانجام در 29 جولای، اسرائیل مجبور به ترک بنت‌جبیل شد. یکی از سربازانی که از این معرکه جان سالم به در برد، گفته است: احساس می‌کردیم درختان زیتون به ما شلیک می‌کنند و در هر گوشه، کمینی هولناک نهاده شده بود.

مرحله سوم، از بيست ونهم تا هشتم ماه آگوست (هجدهم مرداد) طول كشيد. در اين مرحله بود كه بنت جبيل به شكل انتقام‌جويانه‌اي هدف بمباران رژيم صهيونيستي قرار گرفت و ويران شد. آخرین مرحله هجوم اسرائیل به بنت‌جبیل زمانی بود که با بمباران سنگین منطقه، نیروهای اسرائیلی تصور کردند که هیچ موجود زنده‌ای در بنت‌جبیل باقی نمانده است؛ لذا از منطقه "صف الهوا" شروع به پیشروی کردند.

روز نهم آگوست (نوزدهم مرداد) ارتش اسرائيل با بهره گيري از تعداد خيلي زيادي نيرو كه به گفته شاهدان، تا 200 نفر مي‌رسيد، تلاش كرد يك بار ديگر از مدخل شمالي عيناتا به سمت بنت جبيل پيشروي كند اما به محض اينكه نيروها به منطقه‌اي كه نظاميان (اسرائيلي) آن را قتلگاه ناميدند، وارد شدند جايي كه هيچ پناهگاهي براي آنها در مقابل گلوله‌هاي رزمندگان مقاومت نبود، از همه طرف هدف آتش قرار گرفتند.

ارتش رژیم صهیونیستی تلاش زیادی کرد تا حداقل بتواند پرچم خود را بر فراز محل سخنرانی تاریخی سید حسن نصرالله در سال 2000 ميلادي برافراشته کند، اما موفق به این کار هم نشد. نسبت رزمندگان حزب‌الله در بنت جبیل در برابر نیروهای اسرائیلی ، 5 تا 10 درصد بود. تعداد شهدا 18 تن از اهالی بنت جبیل و 14 تن از رزمندگان حزب‌الله بود که دو تن از آنها ، از فرماندهان برجسته مقاومت بودند. اين در حالي است كه بر اساس اعترافات اسرائيلي‌ها، در نبردهاي بنت جبيل حدود 35 نظامي صهيونيستي به هلاكت رسيدند و حدود 20 دستگاه تانك آنها نيز منهدم شد.


خفت و خواري سوغات ماندگار بنت‌جبیل براي صهيونيست‌ها
بنت جبيل ياد و خاطره عنكبوتي را زنده مي‌كند كه همه به سست‌بودن خانه‌اش پي‌بردند، ياد و خاطره سخنراني كه در سال 2000 ميلادي و پس از خروج نيروهاي اشغالگر از لبنان از سوي سيد حسن نصرالله، پيشواي مقاومت لبنان انجام شد و مبارزان مقاومت در جنگ 33 روزه به‌خوبي موفق شدند تا اين سخنان را به اثبات برسانند؛ موفقيتي که تا امروز پابرجاست و دشمن را همچنان در وحشت از واکنش مقاومت اسلامي به هر گونه تعرض احتمالي به خاک لبنان نگه داشته است.