به گزارش مشرق، کریم بنزما ۲۶ سال پیش خیابان‌های آشفته برون‌ترایون را ترک کرد. اما همچنان هرج و مرج زیبای این حومه وسیع لیون را «خانه» می‌نامد.

نشریه «سان» به اولین باشگاه فوتبال بنزما و خانه‌ای که در آن بزرگ شد، سفر کرد تا ببیند که چطور همه چیز برای مهاجم ۳۴ ساله رئال‌مادرید شروع شد. 

کریم خجالتی

این ستاره فرانسوی یک بچه خجالتی و لاغر بود که در سر و صدای موتورهای ۵۰ سی‌سی، ماشین‌های مسابقه‌ای پسربچه‌ها و آژیرهای خیابان‌های اطراف محله‌اش غرق می‌شد. او در فاصله ۵۰ متری اولین باشگاهش، اس‌سی برون‌ترایون، به همراه چهار خواهر، سه برادر و والدین‌شان زندگی می‌کرد.

این منطقه که در دهه ۱۹۶۰ بیشتر برای کارگران مهاجر آفریقای شمالی و خانواده‌های‌شان ساخته شد، مانند بسیاری از مناطق حومه شهرهای فرانسه، مرکز وقوع جرم و جنایت است. با این حال، همین حومه‌ها بستر مناسبی برای فوتبالیست‌هایی مانند بنزما فراهم می‌کنند تا تبدیل به قوی‌ترین مهاجمان دنیا شوند.

فردریک ریگوله، که اولین مربی بنزما در سال ۱۹۹۵ بود و اکنون به برادرزاده‌هایش آموزش می‌دهد، گفت: «او کوچک و لاغر بود، برادرش عضلانی‌تر و بلندتر بود. او زیاد صحبت نمی‌کرد و خیلی خجالتی بود. همیشه همینطور بود و هنوز هم زیاد صحبت نمی‌کند. وقتی بچه‌تر بود فقط فوتبال بازی می‌کرد و همیشه توپ در دست داشت. جلوی دیوار بازی می‌کرد و به خودش پاس می‌داد. حتی وقتی ۱۴، ۱۵ ساله شد و در لیون بازی می‌کرد، وقتی تمرین نداشت برمی‌گشت و جلوی دیوار به تنهایی تمرین می‌کرد. او بسیار وفادار است و همیشه همان دوستانی که در برون داشت را دارد و هنوز هم با آن‌هاست.»

محل امن خانواده

خانواده بنزما دیگر در گوشه و کنار باشگاه زندگی نمی‌کنند اما این منطقه هنوز هم برای بیشتر اعضای خانواده مکانی امن و حریم خصوصی است. خواهرانش در کنار زمین می‌ایستند، لباس‌های ساده‌ای به تن دارند و شبیه تمام مادرانی هستند که بچه‌های‌شان را در تمرین فوتبال تماشا می‌کنند. اما خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌های بنزما به راحتی قابل تشخیص هستند چراکه همه با لباس‌های جدید رئال مادرید با نام «بنزما ۹» تمرین می‌کنند که عموی‌شان به آن‌ها داده و امیدوارند روزی جا پای او بگذارند.

ریگوله افزود: «آن‌ها افراد عادی هستند. خانواده او به اینجا می‌آیند زیرا می‌دانند مردم آن‌ها را اذیت نمی‌کنند. ما آن‌ها را قبل از ستاره شدن کریم می‌شناختیم و به زرق و برق اهمیتی نمی‌دهیم. او فقط یک پسر اهل منطقه ماست. صادقانه بگویم، ما نمی‌توانستیم تصور کنیم که او به بازیکنی که امروز هست تبدیل شود. تعلیم به او را دوست داشتم اما نمی‌دانستم او به ستاره‌ای که هست تبدیل خواهد شد.»

لیون

وحیدا، مادر کریم بنزما در لیون به دنیا آمد و بزرگ شد، اما پدرش حفیظ، از همان قسمت شمال‌شرقی الجزایر به فرانسه مهاجرت کرد که پدر و مادر زین‌الدین زیدان هم از آنجا آمدند. آن‌ها دورتر از خطوط متروی لیون در منطقه‌ای که از نظر اقتصادی و اجتماعی نادیده گرفته می‌شد ساکن شدند اما راه کریم را هموار کردند.

زمانی که او در سال ۱۹۹۷ به لیون پیوست خانواده‌اش مطمئن شدند که باشگاه شرایطی را فراهم می‌کند که او از خیابان‌ها دور بماند. ریگوله گفت: «پدر و مادرش مواظب او بودند. مادرش از لیون خواست که به او اجازه دهد همیشه در باشگاه بماند، بنابراین او در زمین تمرینی زندگی می‌کرد. آن‌ها این کار را برای محافظت از او انجام دادند. معمولاً لیون این کار را انجام نمی‌دهد و ترجیح می‌دهد اتاق‌ها را به افرادی که از راه دور می‌آیند اختصاص دهد، اما برای کریم استئنا قائل شدند.»

مرد عنکبوتی

ایکر کاسیاس، دروازه‌بان سابق رئال، بنزما را هم به عنوان «مرد عنکبوتی» و هم «ولورین» توصیف کرد، در حالی که ریو فردیناند احتمال داد که به زودی نام او بر روی توپ طلا حک می‌شود.

بنزما دیگر جوان پخته ۳۴ ساله‌ای شده و قرار است تا ششصدمین بازی خود برای سپیدپوش‌ها را در روز سه‌شنبه مقابل منچسترسیتی انجام بدهد. هواداران رئال امیدوارند که شگفتی‌سازی او در لیگ قهرمانان اروپا در بازی مقابل چلسی دوباره تکرار شود. ریگوله گفت: «همه افراد برون پشت رئال‌مادرید هستند و اگر او فردا باشگاه را ترک کند، ما به طور خودکار هوادار تیم جدیدش خواهیم بود. برادرزن کریم کافه دارد و می‌توانیم به آنجا برویم و مسابقه را ببینیم یا با هم در باشگاه بازی را تماشا کنیم.»

فرار از سایه‌های تاریک

بنزما در هفت بازی اخیر خود ۱۳ گل و در مجموع ۳۷ گل در این فصل به ثمر رسانده که بهترین بازگشت او محسوب می‌شود. نام او هرگز حتی در بین سه نامزد برتر توپ طلا قرار نگرفت، اما حداقل امسال در جام جهانی خواهد بود. پس از رسوایی متئو والبوئنا، حرفه او را لکه‌دار شد و سال‌ها از تیم ملی دور بود. به نظر می‌رسد که سرانجام موفق شد تا از سایه‌های تاریک گذشته فرار کند. 

اگرچه شهروندان بسیار وفادار برون‌ترایون هرگز کنار گذاشتن او را فراموش نخواهند کرد. ریگوله گفت: «ما نمی‌توانستیم باور کنیم که تیم فرانسه او را کنار بگذارد. زمانی که کریم در تیم ملی نبود، مردم برون بازی فرانسه را تماشا نمی‌کردند و اصلاً به نتایج اهمیت نمی‌دادند. زمانی که برگشت، نمی‌خواست در آن مورد صحبت کند، ما هم هیچی نگفتیم و فقط با او تماس گرفتیم و به او تبریک گفتیم. او از بازگشت خوشحال بود اما گفت من مشکلی با دیدیه دشان یا انتخاب تیم ندارم. هیچکس نفهمید که چرا او نتوانست در تیم فرانسه بازی کند. موضوع خارج از فوتبال است و ربطی به ورزش ندارد. به همین دلیل است که خانواده او دیگر با خبرنگاران صحبت نمی‌کنند.»

بنزما امیدوار است که در پایان فصل، چهارمین جام خود در لالیگا را بالای سر ببرد. اما او هنوز همان بچه ساکت خیابانی است که پاهایش به جای خودش حرف می‌زنند. ریگوله در ادامه گفت: «او همیشه برمی‌گردد و کاری که باید را انجام می‌دهد. گاهی کفش‌های فوتبالی به ما میدهد تا به نیازمندان بدهیم و یا چند پیراهن امضا می‌کند. هر زمان وقت آزاد داشته باشد به برون می‌آید تا مادر و خانواده‌اش را ببیند و مدت زمانی را هم با ما بگذراند. همه بچه‌ها می‌خواهند مانند او شوند. او قهرمان آن‌هاست.»