به گزارش مشرق، لازم به تکرار چندباره از سوی گزارشگر نبود که استقلال با یک امتیازِ دشوارترین دیدار فصل خود در اصفهان گام بلندی به سود قهرمانی برمی‌دارد. گرچه در ۴۵ دقیقه اول سپاهان تیم برتر میدان بوده و با سبک سنتی خود در دو فصل اخیر و با تکیه بر ترکیب پرستاره خود حملات زیادی را روی دروازه استقلال ترتیب داد، اما در نیمه دوم تیم محرم در مقابل تغییرات فرهاد نتوانست مانند نیمه اول خلق موقعیت کند و علاوه بر بی دقتی مکرر و همیشگی بازیکنان سپاهان؛ آبی‌پوشان این یک امتیاز مهم را مدیون سرمربی خود هستند.
یک- بارها در فصل جاری مدافعان کناری سپاهان ثابت کرده‌اند که در امور دفاعی چندان مطمئن نیستند و تیم نویدکیا بارها از این مسیر دروازه خود را باز شده دیده است. دقیقا همانند تک گل پرسپولیس در مسابقه رفت برابر سپاهان، امروز نیز امید نورافکن در جایگیری روی ارسال از سمت مخالف مرتکب اشتباه شده و باعث شد محمد دانشگر خیلی راحت بالای سر علی محمدی ضربه سر خود را به سمت دروازه زده و معدود موقعیت جدی استقلال در نیمه اول را تبدیل به گل کند. تکرار این اشتباه یعنی به خطای قبلی توجه چندانی نشده و سپاهان برای تبدیل شدن به تیمی مدعی باید این موانع را برطرف کند.
دو- اگر از شرایط دفاعی بعضا اسفناک سپاهان گفتیم، فراموش نکنیم گل اول این تیم شاید فراتر از کلاس فوتبال ایران به ثمر رسید. از زمان بازپس گیری توپ تا خطای سیدحسین و اعلام پنالتی شدن چیزی بین ۱۲ الی ۱۳ ثانیه طول کشید و چنین ضدحمله‌ای در فوتبال ایران به‌ندرت یافت می‌شود. حرکت دادن توپ به جای نفر، فرار سریع و دریبل دوطرفه و فوق العاده محمدرضا حسینی نشان داد سپاهان از نظر هجومی احتمالا در لیگ برتر بی رقیب است. جلو کشیدن بیش از حد و اندازه هافبک‌های دفاعی استقلال نیز البته از دلایل اصلی به ثمر رسیدن گل تساوی زودهنگام برای طلایی‌پوشان بود.
سه- هر چقدر جعفر سلمانی در امور هجومی درخشان ظاهر شده و در فصل جاری بارها گل‌های سه امتیازی به ثمر رسانده، عملکرد ضعیف این بازیکن در دفاع در نیمه اول علی‌رغم ارسال پاس تک گل آبی‌پوشان، باعث طرح ریزی اغلب حملات تیم میزبان از سمت راست خود شد. عدم رعایت فاصله استاندارد با سه مدافع میانی و البته جاماندن‌های متوالی باعث شد تیم نویدکیا بیشتر حملات خود را از سمت جعفر سلمانی طرح ریزی کند و اصولا بزرگ‌ترین مشکل در ۲-۵-۳ این است که دو فول بک باید بیشتر از اندازه متمرکز ظاهر شده و انرژی خود را بین بخش دفاعی و هجومی تقسیم کنند.
چهار- اما فرهاد مجیدی یک بار دیگر در نیمه دوم به خوبی تیمش را رهبری کرده و یک امتیاز ارزشمند از اصفهان کسب کرد. بیرون آوردن زبیر که در نیمه اول و به خصوص در صحنه گل مرتکب اشتباه شده بود عمق استقلال را بسته و اجازه حرکت و ارسال پاس به هافبک‌های سپاهان به خصوص سروش را نداد. همچنین بر خلاف نیمه اول مدافعان کناری استقلال تقریبا اجازه نفوذ نداشتند تا به وضوح تمام راه‌های گلزنی حریف بسته شود. نتیجه؟ بر خلاف نیمه اول سپاهان موقعیت چندانی نداشت و نتوانست فرصت‌های گلزنی فراوانی روی دروازه سیدحسین خلق کند.
پنج- شاید حتی یک سرمربی هم در فوتبال ایران حاضر به استفاده از دانیال و نورافکن در دو سمت خط دفاعی خود نباشد. اشتباهات متوالی در لیگ و در ادامه لیگ قهرمانان آسیا نشان از ضعف این دو بازیکن در امور دفاعی دارد، اما محرم نویدکیا همچنان به این اشتباه خود اصرار داشته و شرایط را برای سپاهان دشوار می‌سازد. نورافکن در نیمه اول تک گل استقلال را به آنها هدیه داد و دانیال در نیمه اول داشت این را تکرار می‌کرد که نژادمهدی با تکل فوق العاده خود جلوی باز شدن دروازه رشید مظاهری را گرفت. این اصرار یا از نداشتن گزینه جانشین (ضعف در پوشش مشکلات در پنجره‌های نقل و انتقالات) است و یا از عدم تشخیص این مشکل بزرگ سپاهان.
شش- اتفاقات در نیمه دوم به سود تیم مهمان رقم خورد و این یعنی گام بلند استقلال به سمت قهرمانی. حتی قدرت بزرگی مانند الدحیل نیز نتوانست در لیگ قهرمانان آسیا اینگونه جلوی حملات پردامنه سپاهان را بگیرد، اما این فرهاد بود که در نیمه دوم با تغییرات نفری و تاکتیکی خود به بهترین شکل ممکن این کار را انجام داد. در روز غیبت ستاره‌ای مانند داسیلوا و در ماه‌های رفتن مرادمند و یزدانی، نظم دفاعی استقلال به بهترین شکل ممکن حفظ می‌شود و باید سرمربی جوان این تیم را از این بابت مورد ستایش قرار داد.