کد خبر 1371231
تاریخ انتشار: ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۰۹:۲۸

دشمن در بسیاری مواقع نه تنها برای مشکلات و حل مسائل راه حلی پیشنهاد نمی دهد بلکه القای بن بست می کند و تلاش می نماید که مردم را ناامید و مأیوس سازد.

به گزارش مشرق، «مهدی فضائلی» طی یادداشتی با عنوان «مرز مطالبه‌گری صحیح با دشمن مغرض» در فارس نوشت:

یکی از فراز های پربازتاب بیانات اخیر رهبر انقلاب در دیدار با دانشجویان، توصیه ایشان در خصوص چگونگی مطالبه‌گری دانشجویان بود؛ ایشان فرمودند: « مطالبه‌گری شما به‌گونه‌ای باشد که هم در بیان صورتِ مسائل و هم در مقام ارائه راه‌حل‌ها، با دشمن مغرض، مخرج مشترک پیدا نکنید.»

این یادداشت تلاش می کند به این سؤال پاسخ دهد که مطالبه‌ گری دانشجویان چگونه می تواند از هم مخرج شدن با دشمن، مصون بماند؟

در ابتدا، با دقت در همین جمله متوجه می شویم این مخرج مشترک در دو ساحت ممکن است اتفاق بیفتد؛ نخست،"در بیان صورت مسائل" و دوم "در مقام راه حل ها".

در بخش اول یعنی "بیان صورت مسائل"، دو نکته می تواند زمینه هم مخرج شدن با دشمن را فراهم کند؛ ابتدا خود مسأله و سپس نحوه طرح و بیان مسأله.

نظام مسائل دوستان و دلسوزان کشور با نظام مسائل دشمن گاهی مشترک است اما در موارد بسیاری هم تفاوت وجود دارد یا حداقل در اولویت مسائل تفاوت های زیادی وجود دارد.
دشمن با استفاده از روش‌های علوم شناختی از جمله هیجان، در موارد زیادی حواشی را پرورش می دهد و به جای مسأله اصلی جا می زند و یا مسائل دست چندم را به عنوان مسأله دست اول القاء می کند.

موضوعاتی از قبیل مدل تلفن همراه زینب سلیمانی، سفر برخی اعضای خانواده رئیس مجلس به ترکیه و حضور زنان در ورزشگاه، هر چند می تواند و باید در جای خود و به اندازه مورد نقد و بررسی قرار گیرد اما قطعا" جزو مسائل اصلی کشور نیستند.

در نحوه طرح مسأله نیز یکی از تفاوت‌های اساسی بین دشمن با دوستان این است که طرح مسأله توسط دشمن با بدبینی همراه است اما دوست اگر هم خوش بین نباشد حداقل بی طرف است.

تفاوت دیگر نحوه طرح مسأله بین دوست و دشمن این است که روش دشمن به تضعیف منجر می‌شود اما دوست مراقب است که مطالبه‌ گری اش موجب رفع صحیح اشکال و تقویت مسئولان بشود.

ساحت دومی که ممکن است در اثر غفلت با دشمن مغرض مخرج مشترک پیدا کند، ساحت ارائه راه‌حل‌هاست.

دشمن در بسیاری مواقع نه تنها برای مشکلات و حل مسائل راه حلی پیشنهاد نمی دهد بلکه القای بن بست می کند و تلاش می نماید که مردم را ناامید و مأیوس سازد ولی دلسوزان کشور و مردم، هیچگاه القای یأس نمی کنند و برای حل مسائل امیدوارند آن هم نه امید واهی بلکه امید مبتنی بر تجربه و عقلانیّت.

کار دیگری که دشمن در ارائه راه حل می کند، دادن آدرس غلط است.

مذاکره یا دست کشیدن از آرمان‌های انقلاب را راه حل مشکلات اقتصادی معرفی کردن، از جمله آدرس های غلطی است که دشمن برای حل مسائل کشور ارائه می دهد.

حسن ختام این یادداشت را به فرازی از بیانات رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار اخیر با کارگزاران نظام اختصاص می دهم.

این توصیه اگر چه خطاب به منتقدین مذاکرات هسته‌ای مطرح شد لیکن می تواند به بقیه موارد از جمله موضوع بحث ما نیز تعمیم یابد.

« نقد کارهای این مسئولین هم اشکال ندارد، اظهار نظر اشکال ندارد، منتها اوّلاً‌ مراقب باشید این اظهار نظرها و نقدها بدبینانه نباشد. البتّه بنده همیشه این را به این کسانی که مسئولند، در همه‌ی دولتها تذکّر داده‌ام که نگاه به کسی که در میدان هست و در صف مقدّم مشغول فعّالیّت است، نباید نگاه بدبینانه و از روی سوء ظن باشد. خب افراد مؤمن، افراد انقلابی، افراد پُر جدّ و جهد، پُرکار مشغول کارند، دارند در این زمینه کار میکنند.؛ اگر نقدی هم میشود خوش‌بینانه باشد، بدبینانه نباشد؛ ثانیاً‌ موجب تضعیف این کسانی نشود که در این میدان مشغول تلاش و کار هستند؛ و امید مردم هم تضعیف نشود، یعنی جوری حرف زده نشود که [اینها]ناامید بشوند.»