به گزارش مشرق، با چند صد متر گز کردن در بازار دست‌تان می‌آید که چادرهای آماده قیمت‌های مناسب‌تری دارند اما خیلی از خانم‌های چادری ترجیح می‌دهند از چادرهای سنتی ایرانی استفاده و پارچه‌های مشکی قواره‌ای تهیه کنند. رشد قیمت چادر آن هم در کنار حساسیت های جامعه در مسئله عفاف و حجاب و تاکید بر چادر به عنوان حجاب برتر میتواند میزان اقبال به این کالا را در بین خانواده‌ها دچار چالش کند. پارچه فروش ها می‌گویند دیگر مثل گذشته برای قواره چادر مشکی مشتری ندارند! برای بررسی دلایل افزایش قیمت نجومی این کالا که باید به سادگی در دسترس همه باشد به سراغ «اسدالله سلیمانی» مدیرعامل انجمن تولید کنندگان محصولات عفاف و حجاب رفتیم تا درباره چالش رشد قیمت چادر مشکی به گفتگو کنیم.
ظاهراً باز هم با افزایش قیمت چادر مشکی مواجهیم به طوری که یک قواره چادر حدود یک میلیون قیمت دارد و برای یک خانواده کارگر چیزی نزدیک به یک چهارم حقوق ماهانه باید برای خرید یک قواره چادر هزینه شود!
ما وقتی دردی را درمان نکنیم با گذشت زمان این درد بدخیم‌تر شده و درمانش سخت‌تر میشود. ما کاری برای چادر انجام ندادیم و مسئولین ما اهتمامی بر آن نداشتند دوای درد ارزانی چادر شناخته شدن آن به عنوان کالای فرهنگی است که اگر این اتفاق می افتاد و در مجلس تصویب می شد به عنوان کالای فرهنگی مشمول دریافت یارانه بود و قیمت آن به یک پنجم کاهش پیدا می‌کرد. در حال حاضر هم در قیمت چادر مشکی هم در تولید تنها کارخانه داخلی افزایش قیمت داریم و هم در چادرهای وارداتی.
چرا قیمت چادرهای آماده اغلب از قواره چادر ارزانتر است؟ البته این ارزانی چندان چشمگیر هم نیست اما به نسبت چادر های قواره ای این نوع چادر ها همچنان قیمت پایین تری دارند.
در برخی کارها همچون چادر ملی و دانشجویی به دلیل اینکه در دوخت سری کار، پارچه ها روی هم می افتد مصرف پارچه چادر پایین‌تر می‌آید و قیمت آن کاهش می‌یابد اما درباره قواره برای یک چادر در عرض کم حدود ۵ متر و در عرض زیاد حدود ۳.۵ تا ۳.۷۵ سانتی متر پارچه نیاز داریم. وقتی شما می‌خواهید یک چادر سنتی را ببرید حدود ۱ متر پرت در می‌آید اما در چادرهای مدل‌دار و در تولید انبوه، این پرتی کاهش و الگوها را در هم می‌اندازند و مصرف پارچه خیلی پایین می‌آید به همین خاطر قیمتش کمتر است.
دلیل رشد قیمت چند برابری چادر چیست. آیا می‌توانیم بگوییم که در بازار چادر مشکی هم مافیا وجود دارد؟
رشد قیمت چادر مثل بقیه پارچه هاست و بقیه اجناس و پارچه ها هم رشد می‌کند اما بحثی که اینجا پیش می آید این است که ما پارچه محصولات حجاب را پارچه معمولی می بینیم یا کالای استراتژیک! اگر ما نسبت به این مسئله قائل هستیم که داشتن حجاب قانون جمهوری اسلامی ایران است و داشتن این حجاب تاثیر مثبتی بر جامعه و خانواده دارد، به همان کالای فرهنگی می‌رسیم و بحث حمایت از آن ضروری میشود. اما در این بازار هم شرایط به این شکل است که هر کس پول بیشتر و نفوذ بیشتری دارد بیشتر این پارچه‌ها را وارد می‌کند. درمان اصلی مسئله قیمت چادر این است که به عنوان کالایی استراتژیک شناخته شود.
ما قانون حجاب و عفاف و قانون مد و لباس را داریم که در هر دو مورد دستگاه ها در حوزه حجاب و عفاف وظایفی دارند و به نظر می‌رسد حمایت اقتصادی از پوشش چادر هم یکی از وظایف ایجابی باشد. در حال حاضر آیا از تولید و واردات چادر حمایت میشود؟
نزدیک به ۲۶ نهاد و سازمان متولی بحث عفاف و حجاب هستند که در سالهای گذشته و در مناسبتهای مختلف عملکردشان به یک نمایشگاه و یک فروشگاه زدن محدود می شد در حالی که این کار اصلا در حیطه کاری دستگاه ها نیست بلکه در حوزه کاری تولید کنندگان محصولات حجاب است. این دستگاه ها باید تسهیل گری، کار فرهنگی و تبلیغ را در دستور کار داشته باشند در حالی که تبلیغات ضد حجاب بسیار عریان است اما کسانی که در این حوزه کار می کنند حتی نمی توانند اسم تولیدی شان را ببرند. یا وزارت صمت موظف است به تولیدکنندگان محصولات حجاب یارانه بدهد، یا کارگروه مد و لباس با این همه هزینه و بودجه ای که از دولت و بیت المال گرفته است کاری در این حوزه انجام نداده است. در کارگروه مد و لباس اصناف و اتحادیه ها حضور داشته اند اما آدمهایی که آنجا هستند کارایی نداشته اند و این کارگروه خروجی نداشته است مگر بنا نبود این کارگروه مد و لباس را ساماندهی کند؟ الان چه مقدار این کارگروه توانسته است ذائقه مردم را تغییر دهد؟ ما چقدر در کوچه و خیابان لباسهای ایرانی اسلامی می بینیم؟ این معاونت تنها به برگزاری نمایشگاه های فروش اکتفا کرده است در حالی که برگزاری نمایشگاه فروش محصولات حجاب به تولیدکنندگان این حوزه باز می گردد و یک نهاد دولتی که بناست ذائقه سازی، ساماندهی، الگوسازی و تسهیل گری دارد نه وظیفه برگزاری نمایشگاه فروش!
پس از نگاه شما به عنوان انجمن تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب، کارگروه ساماندهی مد و لباس در طی سالهای اخیر کارایی لازم و تاثیر مثبتی نداشته است؟
ما بارها عرض کردیم و امروز در کمیسیون فرهنگی هم ین مسئله مطرح شده و وزیر ارشاد هم این را در هیئت دولت مطرح کردند که محصولات حجاب به عنوان کالای فرهنگی شناخته شود و آقای ضرغامی هم بر حمایت از محصولات حجاب تاکید کردند و به رغم سالهای گذشته که انجمن حجاب و کالای حجاب دیده نمی شد اما به نظر می رسد در این دوره این موضوع مورد توجه قرار گرفته است. ما به خانم خزعلی معاون امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری هم گفتیم که ما توانایی این را داریم که بتوانیم به مشکلات تولید و عرضه محصولات حجاب سامان بدهیم و این نیازمند تشکیل یک ستاد عفاف و حجاب ذیل معاونت ریاست جمهوری است که قدرت تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی را در حوزه حجاب داشته باشد این ربطی به کارگروه مد و لباس ندارد. این کارگروه ۱۵ سال نشان داد در حوزه عفاف و حجاب حرفی برای گفتن ندارد و در هر دوره ای با مسئولان جدید ابتدا با تعدادی از تولیدکنندگان جلسه می گذارند و حرفهایی می‌زنند و با عملیاتی نشدن این حرفها پاسخگو نیستند و چون تریبون دارند از کار نکرده خود دفاع می‌کنند. این توانایی که در بخش خصوصی وجود دارد مردمی که به میدان آمده‌اند و کار کرده‌اند و ۹ عضو انجمن تولیدکنندگان امروز به ۲۵۰ -۳۰۰ عضو می‌رسد و در شرف اتحادیه شدن هستیم و نخستین اتحادیه تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب در حال تشکیل است. دولت باید این توانایی را مغتنم بشمارد و به سراغ کسانی بیاید که در این عرصه میخواهند کار کنند. ما انتظار داریم دولت همسو و دغدغه‌مند به سراغ ما بیایند تا این کار را ادامه دهیم.
آقای سلیمانی شما در عرصه تولید و فروش فعالیت دارید و با مصرف کنندگان چادر در ارتباطید. آیا رشد قیمت چادر میتواند برخی افراد را برای کنار گذاشتن این حجاب برتر متقاعد کند؟
بله میتواند! کسی که چادر می پوشد زیر چادر هم یک پوشش کاملی دارد و این هزینه مضاعف است. چادر حجاب برتر است. چرا خانم های چادری باید هزینه بالاتری بپردازند تا این حجاب برتر را داشته باشند؟ چرا این عمل بانوان عزیز ما حرکتی فرهنگی و والا تلقی نمی‌شود و درباره آن تسهیل‌گری صورت نمی‌گیرد؟ اگر این حجاب شبیه سایر پوشاک است چرا یکی از بخش های نمایشگاه قرآن به بحث کالاهای حجاب و عفاف اختصاص می یابد و در نمایشگاه های بهاره و پاییزه این غرفه را نمی بینیم؟ این نشان می‌دهد که چادر با سایر کالاها فرق دارد و کالایی فرهنگی است. من به عنوان یک تولید کننده و یک مسئول که بازار را رصد می‌کنم، می‌گویم که به واسطه افزایش قیمت چادر، چادری های ما ریزش کرده‌اند و آمار این ریزشها هم زیاد است.
بسیاری از خانمهایی که مشتریان خود ما یا همکاران ما بوده اند به دلیل همین گرانی چادرهایشان را برداشته اند. الان کارخانه حجاب شهرکرد که محصولاتش را به صورت مستقیم در سایتش عرضه می کند قواره چادر را ۳۵۰ هزار تومان گذاشته است که حداقل ۱۰۰ هزار تومان هزینه دوخت و آماده سازی دارد. حالا تولید کننده، بنک‌دار و خرده فروش هم هر کدام میخواهند سود خودشان را روی کار بکشند و این هزینه به ۵۵۰ هزار تومان می‌رسد. اما برخی به مردم آدرس غلط می‌دهند و می‌گویند چادر ۲۵۰ هزار تومان است! زیرا میخواهند خودشان را تبرئه کنند و بگویند ما در بحث حجاب کار کردیم. ما در سراسر کشور نزدیک به ۲۴۰ اتحادیه داریم که هر کدام از آنها در یک رسته کار می کنند و هیچ کدام به شکل اختصاصی در حوزه حجاب کار نمی‌کنند به همین خاطر هم ما سه سال پیش تقاضا دادیم تا یک رسته عفاف و حجاب در اتحادیه پوشاک ایجاد شود اما هنوز این اتفاق نیفتاده است. برای صیانت از حجاب باید از تولیدکنندگان حمایت کرد. ما امیدواریم در دولت آقای رئیسی ستادی قدرتمند و تصمیم‌گیرنده در حوزه عفاف و حجاب ایجاد شود.
ساماندهی در قیمت پارچه چادر می تواند مشوقی برای این پوشش در جامعه مان باشد؟
بسیاری از بانوان چادری از قیمت های بالای این پارچه ها گلایه‌مند هستند. وقتی بعد از چند سال توان این را نداشته باشید که برای خود و دختران تان پارچه چادر تهیه کنید ممکن است این حجاب برتر را کنار بگذارید. کاهش قیمت در این بازار حتما تقاضای بیشتر مصرف کنندگان را به دنبال خواهد داشت. تولید محصولات حجاب مهم است و ما هر چیزی را که یک بانوی مسلمان از آن استفاده کند باید به آسانی در دسترس همه قشرها قرار دهیم. در نمایشگاه قرآن امسال ما ۱۶۰ غرفه داشتیم و انواع و اقسام پوشاک بانوان را عرضه کردیم.
کشور ما این توانایی را دارد که در حوزه محصولات عفاف و حجاب به یکی از قطب های اصلی محصولات عفاف و حجاب در منطقه تبدیل شود. همین حالا هم برخی تولیدکنندکان به ۷-۸کشور منطقه صادرات محصولات عفاف و حجاب دارند که این هم کاری اقتصادی است و موجب اشتغالزایی و ارز آوری می شود و هم با این کار ما فرهنگ خودمان را به کشورهای منطقه صادر می کنیم. امیدوارم قول های مسئولان در خصوص کالای فرهنگی شدن محصولات عفاف و حجاب و اتحادیه شدن تولیدکنندگان این کالاها و همچنین تاسیس یک سکوی فروش دائم محصولات عفاف و حجاب در تهران عملی شود.