به گزارش مشرق، از جمله مصوبات قدیمی ورزش که پرونده آن همچنان در وزارت مربوطه خاک می خورد بدون اینکه حتی نیم نگاه مدیران این وزارتخانه را به خود داشته باشد، مربوط به «فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان» می شود و «احیا»ی آن که در دولت قبل به تصویب رسید اما به نظر می رسد گذر زمان بیشتر در مورد این مصوبه و اجرای آن تعیین کننده شده تا عنایب و اقدام عملی مسئولان.
احیای فدراسیون بین‌المللی ورزش زنان مسلمان و آغاز به کار دوباره آن مسئله‌ای برای امروز و دیروز نیست، این مهم در نشست ۲۰ مردادماه سال ۹۷ شورای معاونان وزارت ورزش به تصویب رسید با این حال خیلی جدی موردتوجه خودِ تصویب کنندگان هم قرار نگرفت طوریکه طی سه سال از عمر دولت و وزارت قبل هیچ سرانجامی برای این فدراسیون حاصل نشد. با این اوصاف شاید طبیعی باشد که جابه جایی دولت و تصدی وزارت ورزش توسط وزیر جدید هم غبار فراموشی از این مصوبه نگرفته است اگرچه بی و توجهی ها و البته موضع گیری ها از نبود نگاه و اراده جدی به فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان و ادامه فعالیت آن حکایت دارد.
تعلل عجیب برای یک انتخاب
آنچه مسلم است تصمیم گیری در مورد فدراسیون بین المللی ورزش زنان در حیطه اختیارات وزارت ورزش است کما اینکه مصوبه احیا و آغاز به کار مجدد آن هم خروجی یکی از نشست های شورای معاونان وزارت ورزش بود که مسعود سلطانی فر وزیر وقت ورزش هم در آن شرکت داشت. اصلا به خاطر همین چارچوب اختیارات و وظایف وزارت ورزش بود که سلطانی فر پنج ماه پس از مصوبه موردنظر، اقدام به معرفی سرپرست برای این فدراسیون کرد اما این انتخاب نه تنها ماندگار نشد بلکه هیچ سرانجام امیدوار کننده ای را هم برای این فدراسیون و آینده اش نداشت.
اینکه از ۴۶ ماه پیش که احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان به تصویب رسید تا به امروز چه اقدامات اجرایی و عملیاتی در مورد این فدراسیون انجام شده است به چند محور کلی تعیین سرپرست و اقدامات او برای در اختیار گرفتن یک دفتر کار محدود می شود که البته از هیچ یک نتیجه ای عاید حال نشد چون اصلا خانم سرپرست (الهه عرب عامری) در این مسئولیت ماندگار نشد تا از اقدامات نصف و نیمه برای در اختیار گرفتن دفتر و تشکیلات انجام داده بود در جهت اقدامات اصلی به منظور آغاز دوره ای جدید از حیات فدراسیون بین المللی ورزش زنان استفاده کند.
سرپرست فدارسیون بین المللی ورزش زنان که به خاطر چند شعله بودن انتقاداتی هم به انتصابش وارد بود در روزهای پایانی وزارت قبلیِ ورزش خود را معاف و اعلام استعفا کرد در حالی که تا احیای این فدارسیون و آغاز به کار دوباره اش راهی طولانی با کارهای انجام نشده بسیار باقی مانده بود.
اینکه اصلا بعد از گذشت یک دهه و تغییر وضعیت ورزش زنان در ایران و جهان، چه لزومی به احیای دوباره فدراسیون بین المللی ورزش زنان مسلمان است در چارچوب این گزارش نمی گنجد اما به هر حداقل آنهایی که موافق این فدراسیون و از سرگیری فعالیت هایش در ایران هستند، اینگونه انتظار داشتند که وزارت ورزش در دولت فعلی تعیین تکلیف آن را یکی از اولویت هایش قرار دهد اما بعد از گذشت چندماه نه تنها هیچ انتخابی برای این فدراسیون و سرپرست جدیدش نشده بلکه مخالفت هایی هم نسبت به آن عیان شده است.
طاهره طاهریان: روی احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان تاکید دارم
معاون وزیر ورزش به طور ضمنی موضع مخالف خود را در مورد فدراسیون بین المللی ورزش زنان و احیای آن اعلام کرده در حالیکه طاهره طاهریان نایب رئیس کمیته ملی المپیک کماکان بر اجرای مصوبه احیای این فدراسیون مصر است. وی که خود از پیشگامان تشکیل و آغاز به کار فدراسیون مربوطه بود در گفتگویی گفت: روی احیای این فدراسیون تاکید دارم چراکه به نفع ورزش زنان ایران و دیگر زنان مسلمان در کشورهای اسلامی و غیراسلامی است.
وی با اشاره به برخی مخالفت ها برای آغاز به کار فدراسیون بین المللی ورزش زنان خاطرنشان کرد: نمی توان به راحتی پیشینه و تاثیرگذاری این فدراسیون را کنار گذاشت. همین موفقیت عامل و زمینه ساز مسیر موفقیت خیلی از قهرمانان امروز بوده است. این فدراسیون برگزارکننده رویدادهایی بود که نمایندگانی از آمریکا، روسیه و انگلستان در آن شرکت داشتند. اصلا بنای حضور بانوان محجبه در رویدادهای ورزشی توسط فدراسیون بین المللی ورزش زنان گذاشته شد. چرا باید به راحتی از کنار این فدراسیون و تاثیراتش گذشت به خصوص که هنوز در رشته هایی مانند ژیمناستیک و شنا با محدودیت اعزام مواجه هستیم درحالیکه فعال بودن این فدراسیون کمک می کند رویدادهایی برگزار شود که نمایندگان این رشته ها در آن آزادانه شرکت داشته باشند.
نایب رئیس کمیته ملی المپیک با اشاره به اقداماتی که تا به امروز در راستای فدراسیون بین المللی ورزش زنان و احیای آن انجام شده است، گفت: سرپرست قبلی فدراسیون اقداماتی برای آن انجام داد و حتی ثبت شرکت لازم هم انجام شد تا اینکه وی به دلیل لزوم حضور تمام وقت در هیات علمی دانشگاه ناچار به استعفا شد. در دوره جدید وزارت پیگیر فدراسیون بودم و حتی یکبار در نشستی که با معاون امور بانوان داشتم، مسئله را مطرح کردم. به هر حال هرگونه تصمیم گیری در مورد این فدراسیون با وزارت ورزش است و اصلا به همین دلیل سرپرست قبلی هم توسط وزیر وقت ورزش انتخاب شد. امروز هم وزارت ورزش مسئول تصمیم گیری و تعیین تکلیف است.
طاهریان در واکنش به اینکه «ابه نظر می رسد با این روند کُند احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان به طور کلی منتفی باشد»، تاکید کرد: اگر اینگونه باشد که نقد جدی به آن دارم. دلایل من برای راه اندازی دوباره این فدراسیون کاری است نه شخصی؛ چطور می شود فدراسیونی که ۵۴ کشور عضو آن هستند را به طور کل منحل کرد. این فدراسیون و فعالیت هایش در آغاز حیات مورد تاکید و حمایت کمیته بین المللی المپیک، شورای المپیک آسیا و فدراسیون های بین المللی قرار داشتند و قطعا این حمایت همچنان وجود دارد. به عنوان فردی که سال ها شاهد تاثیرات مثبت فعالیت فدراسیون در ورزش قهرمان زنان بودم، بر لزوم احیای آن تاکید دارم و پیگیر خواهم بود.
فدراسیونی که هیچ ندارد جز مصوبه
سه سال و ۱۰ ماه از مصوبه احیای فدراسیون بین المللی ورزش زنان گذشته اما این فدراسیون امروز در مرحله ای به سر می برد که جز آن مصوبه خاک خورده هیچ چیز دیگر ندارد که کورسوی امیدی برای فعالیت دوباره اش باشد حتی سرپرستی که مامور رسیدگی به امور و مهیا کردن شرایط لازم باشد. حتی به نظر می رسد با گذشت ۱۰ ماه از آغاز به کار وزارت ورزش در دولت جدید، این فدراسیون و مصوبه اش حتی در نوبت رسیدگی ها و پیگیری های این وزارتخانه هم قرار نگرفته است چه برسد به تصمیم گیری.
به هر حال ابتدایی‌ترین و ضروری‌ترین اقدامات برای احیای فدراسیون بین‌المللی ورزش زنان مسلمان هنوز انجام نشده یعنی مهیا کردن شرایط برای انتخابات دوباره، تعیین هیات مدیره جدید و … و همه اینها معنایی ندارد جز اینکه اراده ای پشت این فدراسیون نیست تا آن را به جلو حرکت دهد.
یک پیشنهاد و استقبال از آن
همه اینها در حالی است که رئیس فدراسیون بین المللی ورزش زنان یکی از اعضای مجمع کمیته ملی المپیک به حساب می آید. شاید این یکی از دلایلی بود برای اینکه در نشست ۴۶ ماه گذشته وزارت ورزش که منجر به ثبیت مصوبه احیای این فدراسیون شد، سیدرضا صالحی امیری و طاهره طاهریان رئیس و نایب رئیس کمیته هم شرکت داشته باشند.
حالا هم انتخابات کمیته ملی المپیک (۶ شهریورماه) در پیش است و نبود نماینده فدراسیون بین المللی ورزش زنان ترکیب مجمع این کمیته را دچار اختلال می کند. درست است که مجامع سال های گذشته کمیته ملی المپیک هم بدون حضور رئیس فدراسیون بین المللی ورزش زنان برگزار شد اما موضوع اینجاست که طی یک دهه گذشته مصوبه ای برای احیای این فدراسیون نبود.
بنابراین به جاست حداقل به بهانه این انتخابات مهم ۶ شهریورماه حرکتی در جهت تعیین تکلیف فدراسیون بین المللی ورزش زنان انجام شود تا حداقل این دلخوشی ایجاد شود کسانی که در طرح تصویب احیای این فدراسیون دست داشتند، پیگیر آن هم بوده اند. مثلا اینکه از طرف کمیته ملی المپیک مکاتبه ای با وزارت ورزش انجام شود و ضمن تاکید بر اهمیت انتخابات پیش رو، موضوع تعیین تکلیف فدراسیون به منظور شفاف شدن وضعیت حضور نماینده ای از آن در مجمع مطرح شود.