رجایی مخالف با تملق و انحراف را در یکی از اتاق‌های ریاست جمهوری دیده بودند در حالی که دارد اشک می‌ریزد؛ رو به آسمان از خدا می‌خواهد که نگذارد دلش به میز و صندلی مقام و دنیای پیرامون وابسته شود.

مشرق: دوم مردادماه سال 60 بود که پس از اعلام عدم کفایت سیاسی بنی صدر و سپس فرار وی از کشور؛ دومین انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران برگزار شد و طی آن محمدعلی رجایی به ریاست دولت جمهوری اسلامی ایران تکیه زد.

و رجایی هم‌او بود که قبل از پیروزی در انتخابات در برنامه‌ای تلویزیونی، از خود با عنوان مقلد امام‌(ره‌)، فرزند ملت‌ و هماهنگ‌كننده‌ سه‌ قوه‌ نام برده بود.

مسئله‌ای که البته در مراسم تنفیذ و در مقابل امام راحل نیز مجدداً مورد تاکید رئیس جمهور رجایی قرار گرفت و او باز هم بیان کرد که مقلد امام(ره) و فرزند ملت است.

رجایی در حالی با کسب 13 میلیون رای از بین 14 میلیون رای ریخته شده در صندوق‌ها، رئیس جمهور دولت مردم ایران شده بود که قبل از آن ابوالحسن بنی صدر به عنوان نخستین رئیس جمهور در انقلاب اسلامی ایران، از میان حدود 14 میلیون رایی که مردم به کاندیداهای ریاست جمهوری داده بودند توانسته بود چیزی در حدود 10 میلیون رای را کسب کند.

10 میلیون رایی که البته از زمانی که در بهمن ماه سال 1358 به نام بنی‌صدر به صندوق ریخته شدند؛ این تصور برای بنی صدر و حامیانش ایجاد شد که همه چیز به پایان راه نزدیک شده و بنی صدر با این اکثریت میلیونی حاکم ملایطاق ایران اسلامی است.

×نعمتی که نقمت شد

اما کج‌رفتاری‌ها و برخی اعتقادات غلط بنی‌صدر این حاکمیت و صلاحیت برخورداری از اعتماد مردم را از وی سلب کرد.



او که حتی هواداران منافق خود را نیز برای شورش به خیابان‌ها فرا خوانده بود و هوادارانش را بیشمار می‌پنداشت در نهایت و در خردادماه سال 60، مهر عدم کفایت سیاسی را از مجلس شورای اسلامی دریافت کرد و برای همیشه از سپهر سیاست جمهوری اسلامی ایران حذف شد.

حذف شدنی که البته با مشخص شدن خیانت‌های بنی صدر و فرار او، فقط منوط به عرصه سیاسی کشور نشد و نام وی را برای همیشه در لیست بزرگترین خائنان انقلاب اسلامی ایران حک کرد.

رجایی که با رایی بیشتر از بنی صدر نیز پا به اریکه ریاست جمهوری گذاشته بود اما در تمام مدت 28 روزی که عهده دار مسئولیت بود مقلد امام و فرزند ملت باقی ماند.

28 روزی که در آخر خود یعنی در هشتم شهریورماه سال 60 رجایی عزیز را در یک حادثه تروریستی برای همیشه از ما گرفت و فقط یاد و نام و خاطره این رئیس جمهور را برای ما باقی گذاشت.

×مردی که در دفتر کارش مناجات می‌کرد

رجایی مخالف با تملق و انحراف را در یکی از اتاق‌های ریاست جمهوری دیده بودند در حالی که دارد اشک می‌ریزد؛ رو به آسمان از خدا می‌خواهد که نگذارد دلش به میز و صندلی مقام و دنیای پیرامون وابسته شود.

از رجایی می‌گفتند که از زور خستگی در جلسات کاری‌اش بیهوش می‌شود و حاضر به استراحت بیشتر نیست.

مردم ایران در آن 28 روز، رئیس جمهوری را تجربه کردند که در دوران نخست وزیری، خانه‌اش در زمستان‌ها گاهی سرد می‌شد چون وقتی کوپن نفت تمام می‌کرد دیگر امکانی برای گرم کردن خانه‌اش نداشت.

گفته می‌شد بیش از یک میلیون نفر در مراسم تشییع رجایی و نخست وزیر شهید، باهنر شرکت کرده‌اند و صف تشییع کنندگان تا چند کیلومتر ادامه داشته است.



ازدحام جمعیت به قدری بود که مراسم تشییع و خاکسپاری این دو شهید تا ساعت‌ها به طول انجامید و چندین نفر نیز بر اساس ازدحام جمعیت و گرمای هوا بیهوش شدند و آسیب دیدند.

×خصائص رخداد هشتم شهریور

رخداد هشتم شهریور اما خصلت‌هایی هم داشت. اولاً همزمان رييس‌ جمهور، نخست‌وزير، رييس‌ شهرباني‌ كل‌ كشور و عده‌اي‌ ديگر از مقامات‌ ارشد كشور به‌ شهادت‌ رسيدند. در واقع، نبود همزمان‌ رييس‌جمهور و نخست‌وزير به‌ حدي‌ بي‌سابقه‌ و دور از ذهن‌ بود كه‌ حتي‌ در قانون‌ اساسي‌ نيز چنين‌ شرايطي‌ پيش‌بيني‌ نشده‌ بود. ثانياً توطئه‌اي‌ به‌ اين‌ بزرگي‌ در جلسه‌ شوراي‌ امنيت‌ كشور صورت‌ گرفت‌. اين‌ امر حاكي‌ از فقدان‌ يك‌ سيستم‌ اطلاعاتي‌ كارآمد و مؤثر بود. ضمن اینکه از طرف‌ ديگر قدرت‌ تسليحاتي‌ گروه‌هاي‌ مخالف‌ نظام را نيز نشان‌ مي‌داد.

و دوم مرداد برای همیشه برگی جاودانه در تاریخ ما شد.

برگی سرشار از ساده زیستی‌ها، مردم‌داری‌ها و خدمتگزاری یک رئیس جمهور.

مقام معظم رهبری می‌فرمایند: تاریخ یعنی شرح حال ما در صحنه‌ای دیگر...