اما حوزه هنری همچنان بر مواضع خود پافشاری می‌کند و سینما آزادی هم قرارداد فیلم بعدی خود را برای اکران به شورای صنفی نمایش ارائه نداده است. از سوی دیگر شورای صنفی نمایش روز سه‌شنبه سوم مرداد بیانیه‌ای صادر کرد که در آن بر ممانعت این شورا از اکران «کلاه قرمزی و بچه ننه» در سینماهای حوزه هنری و اکران فیلم‌های ارزشی در سینماهای زیر مجموعه حوزه هنری تاکید شده است.
همه این‌ها به معنای ادامه دعواست. به همین بهانه سراغ حبیب کاوش سخنگوی شورای صنفی نمایش رفتیم تا جزییات را از زبان او بشنویم.
سینما آزادی باید به عنوان سرگروه سه هفته پیش یعنی در تاریخ 19 تیر 92 قرارداد فیلم بعدی خود را بعد از «شور شیرین» به شورای صنفی نمایش ارائه می‌داد. این اتفاق نیفتاد. به همین خاطر ثبت قرارداد «تو و من» در سینما آزادی برابر با ماده 32 آیین‌نامه شورای صنفی نمایش مشکل دارد. از آن‌جا که سینما آزادی قراردادی برای اکران به شورای صنفی نداده، این شورا طبق آیین‌نامه موظف است فیلم به سینما آزادی معرفی کند. شورای صنفی نمایش تصمیم گرفت دو فیلم «گلوگاه» محمدابراهیم معیری و «کریستال» محسن محسنی نسب برای اکران به این سینما معرفی کند. این فیلم‌ها باید از چهارشنبه چهارم مرداد در سینما آزادی به نمایش درآیند و اگر غیر از این شود سینما آزادی از قوانین تخطی کرده است.
پس تکلیف فیلم «تو و من» چه می‌شود؟
فیلم «تو و من» محمد بانکی از 25 مرداد و با سرگروهی دیگر روی پرده می‌رود. مسلما این تصمیم‌گیری به اکران «تو و من» لطمه نخواهد زد.
فکر می‌کنید حوزه هنری چه هدفی دارد؟
حوزه هنری اعلام کرد بنا بر مولفه‌ها و شاخصه‌های ارزشی هر فیلمی را در سینماهای زیرمجموعه‌اش اکران نمی‌کند. گفتند با اکران 15 فیلم در سینماها مشکل دارند، اما هیچ وقت نگفتند این 15 فیلم چه فیلم‌هایی هستند. حتی ارشاد و سازمان سینمایی هم نمی‌دانند این فیلم‌ها کدام است. بارها هم اعلام کردیم که بگویید با چه فیلم‌هایی مسئله دارید که حداقل باقی فیلم‌ها تکلیف‌شان مشخص شود، اما حوزه هنری با اعلام نکردن اسامی فیلم‌ها عدم امنیت و تشویش را در جامعه هنری و سینمایی به وجود آورد. وقتی نامی از فیلم‌های مسئله‌دار نمی‌برند می‌خواهند سایه وحشتی ایجاد کنند و این وحشت باقی بماند. با این کار سینما را هم فلج کردند.
بیانیه‌ای هم که به تازگی شورای صنفی نمایش منتشر کرده جنبه کنایه‌آمیز دارد؟
نه. شورای صنفی نمایش همیشه دغدغه اکران فیلم‌های ارزشی را داشته است. با توجه به تصمیم حوزه هنری مبنی بر اکران کردن فیلم‌های ارزشی در سینماهای زیر مجموعه‌شان، شورای صنفی نمایش هم به به نیت ارج گذاشته و تمام فیلم‌های ارزشی را به سینماهای حوزه هنری برای اکران معرفی می‌کند. در بخشی از این بیانیه هم آمده است: «با آرزوی اینکه همه اهالی سینما جزو میهمانان واقعی حضرت حق در این ماه شریف باشند. ما اعضاء شورای صنفی منتخب سه صنف جامعه صنفی تهیه‌کنندگان، انجمن سینماداران و کانون پخش‌کنندگان در کنار ناظر محترم وزارت ارشاد اسلامی در جهت به کرسی نشاندن حرف و هدف حوزه محترم هنری سازمان تبلیغات اسلامی در روند به اکران درآوردن فیلم‌های ارزشی و نه فیلم‌های نازل و... تصمیم گرفته‌ایم فیلم‌های ساخته شده ارزشی را یکی پس از دیگری جهت اکران به سینماهای حوزه هنری معرفی شود.»
چرا «کلاه قرمزی و بچه ننه» را به سینماهای حوزه هنری نمی‌دهید؟
«کلاه قرمزی و بچه ننه»با توجه به تعریف حوزه هنری از فیلم‌های ارزشی، ارزشی نیست. شورای صنفی نمایش ترجیح می‌دهد این فیلم را به بخش خصوصی دهد تا در سینماهایشان اکران کنند. حوزه هنری هم همان فیلم‌های ارزشی را روی پرده ببرد.
ظاهرا فروش فیلم‌ها با آغاز ماه رمضان پایین آمده است.
در ماه مبارک رمضان، شور و هیجان مردم بیشتر می‌شود، اما همیشه برای سینماها فصل مرده‌ای بوده است. شورای صنفی نمایش به نتیجه رسید در طول ماه مبارک رمضان انرژی مردم بعد از افطار تخلیه می‌شود. یعنی تا زمان افطار کاری نمی‌کنند که انرژی‌شان هدر نرود. به همین دلیل طرح از اذان تا اذان را تعریف کردیم. گفتیم سینماها هم در این تخلیه انرژی سهیم شوند و مردم بتوانند از اذان مغرب تا اذان صبح فرصت فیلم دیدن در سینماها را داشته باشند.
چرا در ماه رمضان فیلم تازه‌ای روی پرده نمی‌برید که مخاطب را به سینماها بکشاند؟
امسال بر خلاف سال‌های گذشته امیدی به اکران و فروش خوب فیلم‌ها در ماه رمضان ندارم. دلیلش هم شوکی است که عید نوروز به مخاطبان و اهالی سینما وارد شد و همه به خوبی می‌دانند. هنوز ترس ناشی از آن شوک تمام نشده است و آن نوع برخورد با اکران فیلم‌ها در اول سال همچنان وجود دارد. ممکن است شورای صنفی نمایش در اکران فیلم‌های نوروز 91 اشتباه کرده باشد، اما عملکرد این شورا بهانه‌ای برای فلج کردن سینما بود. چون اگر خطایی هم از سوی ما صورت گرفته باشد، این خطا تمام شد. چرا آقایان هنوز روی رفتارهای اشتباهشان سماجت می‌کنند؟
حتی فیلم‌هایی که به فروش‌شان هم امید بود زمان اکران خوب ظاهر نشدند.
سالن‌های سینمایی ما فیلم‌های خود را با دو تماشاچی نمایش می‌دهند. فیلم‌هایی که موضوعات ملتهب اجتماعی دارند اکران نمی‌شوند چرا که حوزه هنری اجازه اکران این فیلم‌ها را نمی‌دهد. سینما در حال نابودی است. باور کنید مدیر صنف سینماداران گفت بیایید کلید سینماها را تحویل بگیرید که سینمادارها مجبور نباشند پول کارگر بدهند. چون به اندازه همان پول کارگر هم از سینما در نمی‌آید. این اتفاق برای سینمای ایران درست در سالی می‌افتد که سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی است. با این کار دارند تخم‌مرغ گندیده به دیوار این سینما می‌کوبند.
یعنی دلیل فروش پایین فیلم‌های روی پرده سال 91 ممانعت حوزه هنری از اکران برخی فیلم‌هاست؟
سینمای ایران پارسال 120 درصد افزایش تماشاچی داشت. ما در سال 1390 حدود 22 میلیارد تومان فروش داشتیم و اسفند و بهمن ماه 90 هم بالاترین رقم تولید در سینمای ایران وجود داشت، اما اگر در حال حاضر نگاهی به آمار تولید فیلم‌های سینمای بیندازید، می‌بینید تولید فیلم‌های سینمای ایران مربوط به سینمای دولتی است که دغدغه برگشت سرمایه را ندارند.
فروش چند روز اول عید سینماها عالی و نرمال بو،د اما شکی که به سینمای ایران وارد شد همه چیز را بر هم زد. گاهی موجی می‌آید و می‌رود و می‌تواند تنها در دوره کوتاهی تاثیرگذار باشد، اما وقتی این موج همچنان ادامه دارد همه چیز با همان موج پیش می‌رود. سرمایه در هر جا نیاز به جای امن دارد. من به عنوان یک فیلمساز نمی‌توانم خطر کنم و فیلم بسازم. جالب است در این میان وزارت ارشاد هم کنار حوزه هنری ایستاده و فیلمنامه‌های ارائه شده را به شدت بررسی می‌کند. این کار سینما را از جان می‌اندازد. با این سختگیری‌ها سینمای ایران را به تنگی نفس انداخته‌اند. من به شخصه امیدی به فروش و تولید فیلم‌ها در سال 91 نمی‌بینم.
در بیانیه اخیر شورای صنفی نمایش آمده است: «با آرزوی اینکه همه اهالی سینما جزو میهمانان واقعی حضرت حق در این ماه شریف باشند. ما اعضاء شورای صنفی منتخب سه صنف جامعه صنفی تهیه‌کنندگان، انجمن سینماداران و کانون پخش‌کنندگان در کنار ناظر محترم وزارت ارشاد اسلامی در جهت به کرسی نشاندن حرف و هدف حوزه محترم هنری سازمان تبلیغات اسلامی در روند به اکران درآوردن فیلم‌های ارزشی و نه فیلم‌های نازل و... تصمیم گرفته‌ایم فیلم‌های ساخته شده ارزشی را یکی پس از دیگری جهت اکران به سینماهای حوزه هنری معرفی شود.
باشد که به خواست خداوند یکبار برای همیشه تکلیف اکران فیلم‌های اخلاقی و معنوی و نه البته بازاری و... در سینمای پرافتخار ایران روشن شود. شورای صنفی همچنان گوش به زنگ می‌ماند که فیلم‌های مورد نظر حوزه هنری را نیز که مناسب با فرمایشات ریاست آن حوزه نیست، در صورت انتشار البته به لیست فیلم‌های انتخابی این شورا بیفزاید.
بنابراین شورای صنفی نیز فیلم‌های مناسب با دغدغه‌های ارزشمند حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی را جهت اکران در سینماهای این نهاد ارزشمند معرفی کند و بی‌شک فیلم‌های غیر از این لیست شایستگی اکران در سینماهای حوزه هنری نخواهند داشت.»