به گزارش مشرق، بیزینس وایر طی گزارشی نوشت، انتظار می‌رود، نرخ رشد سالانه صنعت نفت و گاز ایران در دوره ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۷ به بیش از ۳.۴ درصد برسد.
همه گیری کرونا به دلیل کاهش قیمت نفت بر صنعت نفت و گاز ایران تاثیر منفی داشت. با این حال، انتظار می‌رود با بهبود تقاضا برای نفت و گاز در سال ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، این تاثیرات منفی از بین برود.
به نوشته این گزارش، درآمد شرکت‌های نفت و گاز به دلیل قرنطینه های غیرمنتظره و مرگ و میر کاهش یافت، اما انتظار می رود، عواملی نظیر افزایش ظرفیت خط لوله گاز طبیعی و افزایش تقاضا برای فرآورده های نفت، بهبود بازار در این دوره ۵ ساله را سبب شود. با این حال، انتظار می رود نوسانات بالای قیمت نفت خام مانع رشد بازار نفت و گاز ایران شود.
ظرفیت تولید ایران با توجه به توسعه چندین پروژه نفت و گاز در حال افزایش است. بعلاوه، انتظار می رود که بخش بالادستی صنعت نفت که عمدتا بخش جستجو، اکتشاف، حفاری و تولید نفت خام و گاز طبیعی را شامل می شود، بزرگترین بخش ایران در سال ۲۰۲۱ باشد و برتری خود را نسبت به سایر بخش ها حفظ کند.
اکتشافت هیدرات گاز قابل توجهی در خلیج‌فارس انجام شده است. استخراج هیدرات گاز، ممکن است فرصت‌های زیادی برای شرکت‌ها ایجاد کند و می‌تواند تولید گاز طبیعی را رونق دهد.
افزایش سرمایه‌گذاری در بخش‌های بالادستی و پایین دستی نفت بازار انرژی ایران را توسعه خواهد داد.
پیش بینی می‌شود، تقاضا برای انرژی در ایران طی دو دهه آینده به میزان چشمگیری رشد داشته باشد. این رشد می‌تواند به افزایش جمعیت و بهبود استانداردهای زندگی در این کشور و لغو احتمالی تحریم‌های آمریکا مربوط باشد.
ایران به منظور افزایش تولید نفت خود در نظر دارد، تولید میدان نفتی آزادگان جنوبی را در ابتدای سال ۲۰۲۳ به ۳۲۰ هزار بشکه در روز برساند. آزادگان جنوبی تا بهمن ۱۴۰۰ قراردادی به ارزش ۵.۶ میلیارد دلار داشت و یک شرکت داخلی در حال توسعه و تکمیل آن است.
با این حال، میادین نفتی قدیمی ایران با کاهش تولید مواجه می شوند. به عنوان مثال، ۹۹.۵۸ درصد از کل ذخایر میدان نفتی «آغاجاری» تاکنون برداشت شده است. این میدان در ۱۹۷۳ به اوج تولید خود معادل ۱.۰۲۵ میلیون بشکه در روز نفت خام و میعانات گازی رسید. بر اساس برآوردهای اقتصادی، تولید این میدان در ۲۰۲۴ به پایان می‌رسد.
باوجود تحریم‌های آمریکا علیه بخش ایران که در طرح های توسعه ای کشور اختلال ایجاد کرده است، ایران سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های نفت و گاز طبیعی خود را طی سال ها افزایش داده است.
خط لوله‌های نفت و گاز سود بیشتری دارند زیرا توزیع را آسان تر می کنند به ویژه اینکه ایران توسط رژیم‌های بی ثبات احاطه شده است.
برای مثال، شرکت دولتی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران یک قرارداد اولیه ۳۷۲ میلیون ریالی با یک بانک ایرانی برای تامین مالی ساخت یک خط لوله محصولات نفتی با ظرفیت ۱۵۰ هزار بشکه در روز امضا کرده تا محصولات نفتی را به شمال شرق ایران و همچنین همسایگان شرقی برساند. این خط لوله هزار کیلومتری با نام تابش از جنوب و مرکز ایران گذشته و به مرز ایران و افغانستان می‌رسد. ایران انتظار دارد ساخت این خط لوله در ۲۰۲۵ پایان یابد.
به عنوان مثال، ، شرکت دولتی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران، قراردادی اولیه به ارزش ۳۷۲ میلیون یورویی با یک بانک ایرانی برای تامین مالی ساخت یک خط لوله با ظرفیت ۱۵۰ هزار بشکه در روز به امضا رساند تا فرآورده‌های نفتی را به شمال شرق ایران و همسایه‌های شرقی برساند. این خط لوله تابش نام دارد و انتظار می‌رود ساخت آن تا سال ۲۰۲۵ به پایان برسد.
یکی از منابع اصلی درآمد آینده ایران، تولید گاز طبیعی خواهد بود. تولید گاز طبیعی برخلاف نفت خام، به سرعت در حال افزایش است. ایران در سال ۲۰۲۰، ۲۵۰.۸ میلیارد مترمکعب گاز طبیعی تولید کرده که از ۲۴۱.۴ میلیارد مترمکعب تولیدی در ۲۰۱۹ بیشتر است. انتظار می‌رود این روند در طول ۵ سال آینده با افزایش تقاضای گاز طبیعی در بازار بین‌المللی به دلیل خاصیت آلایندگی کمتر ادامه یابد.