به گزارش خبرنگار جهاد و مقاومت مشرق، قطعنامه 598 شوراي امنيت سازمان ملل متحد ، به تاريخ 29 تير ماه سال 1366 صادر شد و جمهوري اسلامي ايران به دليل اعتراضاتي که به اولويت بندي هاي اين قطعنامه داشت از پذيرش آن امتناع نمود.
 در همين حال رژيم بعثي حاکم بر عراق که در اين تاريخ در بدترين شرايط نظامي خود قرار داشت و هنوز از تبعات عمليات کربلاي 5  کمر راست نکرده بود بلافاصله اعلام نمود که قطعنامه شوراي امنيت را مي پذيرد. دقيقا از همين تمامي قدرت هاي آن روز دست به دست هم  تا ايران را به پذيرش قطعنامه 598 وادار سازند.سرانجام 11 ماه و 28 روز پس از صدور قطعنامه مزبور ، جمهوري اسلامي ايران به دبيرکل سازمان ملل اعلام نمود که قطعنامه 598 را مي پذيرد.
امام خميني در پيامي که به مناسبت پذيرش قطعنامه 598 ، خطاب به ملت ايران صادر فرمود اعلام کرد که رژيم بعث عراق ملتزم به اين قطعنامه نخواهدبود و بايد براي رويارويي بزرگ کمربند ها را بست. مطابق با پيش بيني آن امام عزيز ، از فرداي پذيرش قطعنامه 598 توسط ايران ، عراق بزرگ ترين تهاجم نظامي خود را در تاريخ دفاع مقدس با استعداد بيش از 20 لشکر به خاک ايران آغاز نمود. براي دومين بار در طول جنگ تحميلي ، نبرد تن و تانک در پشت دروازه هاي خرمشهر به وقوع پيوست و بسيجيان حضرت روح الله ، ارتشي را که يک سال تمام از سوي تمامي جهان ، تا بن دندان مسلح شده بود و استعدادي در حدود 20 برابر نيروهاي مسلح ايران (در سال 1367) را داشت ، در خاک خوزستان و جبهه هاي مياني زمين گير نمود .
 طي چند روز نبرد نابرابر ،  شرايط به گونه اي پيش  رفت که حکام ديوانه بغداد کاملا دريافتند ايران مي رود تا بار ديگر در موضع تهاجمي قرار گيرد و معادلات موجود مانند زمستان سال 1360 ئو بهار سال 1361 بر هم بخورد. در اين مرحله بود که بغداد نيز پس از نااميدي کامل از اشغال مجدد خوزستان ، رسما آتش بس را پذيرفت و جنگ 8 ساله به نقطه پايان خود رسيد .
  تلويزيون رژيم بعثي عراق ، پذيرش قطعنامه 598 از سوي ايران را به عنوان پيروزي خود قلداد کرده و آن را « نصرالعظيم» ناميد و از مردم عراق خواست که به جشن و پايکوبي بپردازند اما تاريخ نشان داد که چه کسي حقيقتا از آن ميدان پيروز خارج شد. دفاع مقدس 8 ساله در حالي به پايان رسيد که حتي يک وجب از خاک ايران اسلامي در چنگ دشمن باقي نماند و حوادث آينده ، رژيم بعثي عراق را در سراشيبي سقوطي سريع و فضاحت بار قرار داد.
امروز از صدام و اعوان و انصارش چيزي باقي نمانده است جز خاطراتي تلخ و کابوس گونه در اذهان مردم جنگزده و غرت شده عراق اما فرزندان خميني کبير پرچم خود را در قله هاي عزت و کرامت به اهتزاز درآورده اند و بسيجياني که روزي براي دفاع از نواميس خود ، زير دروازه هاي خرمشهر ؛ آبادان ، قصر شيرين ، دهلران ، مهران و سوسنگرد با چنگ و دندان مي جنگيدند ، امروز داعيه فتح فلسطين و سرنگوني رژيم صهيونيستي را دارند.
آن چه مي بينيد ، فيلمي تاريخي از تلويزيون دولتي عراق است که خبر آتش بس و پايان جنگ 8 ساله را اعلام مي کند. با کمترين آشنايي به زبان عربي مي توان به خوبي محتواي اين فيلم  و اراجيف گفته شده توسط مجري آن ( متن اعلاميه ستاد کل فرماندهي نيروهاي مسلح عراق) را درک کرد.
ديدن دوباره اين فيلم پس از 22 سال ،با توجه به شرايط امروز عراق و ايران بسيار عبرت آموز است.
فاعتبروا يا اولي الابصار