مایکل فلپس نابغه شنای جهان در خط 3 روی سکو می ایستد، در کنار او و در خط 4 دیگر شناگر سرشناس آمریکایی یعنی رایان لاکتی قرار می گیرد. با شیرجه به آب صدای سوت و فریاد از تماشاگران بلند می شود. در 50 متر ابتدایی تقریبا مدعیان روی یک خط هستند اما در 50 متر دوم فلپس مقداری جلو می افتد. او در 50 متر سوم همین فاصله را حفظ می کند و در 50 متر آخر هم به پیشتازی خود ادامه می دهد و با زمان 1 دقیقه و 54 ثانیه و 27 صدم ثانیه اولین مدال طلای انفرادی خود در المپیک لندن تصاحب می کند، رقیب سر سختش یعنی "لاکتی" با 63 صدم ثانیه اختلاف دوم می شود و مدال برنز به لاژلو چه از مجارستان می رسد.
این بیستمین مدال فلپس در المپیک و شانزدهمین مدال طلای او بود تا در تاریخ المپیک ها جاودانه شود. با این قهرمانی آمریکا در جدول رده بندی مدال ها به چین رسید تا هر دو کشور با 18 طلا پیشتاز باشند.
فلپش در نیمه نهایی 100 متر پروانه هم با زمان 50 ثانیه و 86 صدم ثانیه به عنوان سرگروه راهی فینال شد.
فلپس در لندن یک طلا و دو نقره دیگر هم تا به حال گرفته و باید دید فلپس با چند مدال لندن را ترک می کند.