کد خبر 143014
تاریخ انتشار: ۱۴ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۴:۴۳

پس از آغاز ناآرامی های سوریه کردهای این کشور به سرعت با کردهای عراق ارتباط برقرار کردند. این مساله باعث شده تا آنکارا از تحرکات کردها نگران شده و در سیاست های خود تجدید نظر کند.

به گزارش مشرق، دیپلماسی عمومی به نقل از  آسیا تایمز نوشت: ترکیه از زمانی که احمد داوود اوغلو، وزیر امور خارجه این کشور تئوری به صفر رساندن اختلافات با همسایگان را مطرح کرد، با مشکلات متعددی با همسایگانش مواجه شده است. علی الخصوص، هنگامی که تحولات سوریه آغاز شد و ترک ها خواستار تغییر نظام در این کشور شدند.
 
اکنون نیز به نظر می رسد که دومین مشکل ترکیه با همسایگانش کلید خورده است. نه تنها مشکل ترکیه با کردهای دو همسایه اش یعنی سوریه و عراق حل نشده بلکه آنکارا هنوز نتوانسته است که تابوی به رسمیت شناختن کردهای داخلی خود را نیز بشکند.
 
آنکارا که هر روز به مواضع کردهای شورشی پ.ک.ک در خاک عراق حمله می کند و نقاط مختلفی از اقلیم کردستان عراق را بمباران می کند اکنون نیز با مشکل مشابهی در خاک سوریه مواجه شده است.
 
رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه اخیرا در گفت وگوی با یکی از شبکه های تلویزیونی ترکیه گفت: «ما به گروه های تروریست اجازه نمی دهیم که وارد گروه های مخالف سوریه در شمال این کشور شوند و از آن جا بخواهند ترکیه را تهدید کنند.»
 
منظور او کردهای شورشی حزب دموکراتیک کردستان است که با چشم پوشی دولت سوریه در برابر فعالیت های آنها وارد خاک سوریه شده و بخشی از مناطق کردنشین شمال این کشور را به کنترل خود در آورده اند.
 
این در حالی است که آنکارا از حامیان لجستیکی هزاران شورشی سوریه مخالف اسد است که گفته می شود در میان آنها بسیاری از عوامل تروریستی نیز نفوذ کرده اند. به رغم این که کردهای سوریه بخشی از مخالفان اسد را تشکیل می دهند اما آنکارا آمادگی دارد به محض این که تحرکاتی را از سوی آنها علیه منافع خود مشاهده کند فورا آنها را تروریست خطاب کند.
 
پس از آغاز ناآرامی های سوریه کردهای این کشور به سرعت با کردهای عراق ارتباط برقرار کردند. این مساله باعث شده تا آنکارا از تحرکات کردها نگران شده و در سیاست های خود تجدید نظر کند.
 
به گزارش مقام های نزدیک به وزارت امور خارجه سوئد، مخالفان نظامی اسد که در ارتش آزادیبخش سوریه جمع شده اند، بیش از یک صد گروه شبه نظامی را تشکیل می دهند که کردها نیز در میان آنها هستند. علاوه بر آن بسیاری از جریان های سکولار، مارکسیست، سکولار ناسیونالیست، اسلام گرا و حزب ملی کردستان که به طور کلی 11 حزب را تشکیل می دهند ارتباطات بسیار نزدیکی با دولت کردستان عراق دارند.
 
احزاب کرد پذیرفته اند که ممکن است هر احتمالی در سوریه رخ دهد از جمله این که سوریه وارد یک جنگ داخلی شود. برای همین آنها تلاش های تازه ای را آغاز کرده اند تا خود را از عواقب چنین اتفاقی دور نگه دارند، برای همین آنها نه به دنبال طرفداران اسد و نه به دنبال مخالفان اسد بلکه به دنبال یک راه حل کردی رفته اند. آنها با حکومت مرکزی کردستان عراق توافق کرده اند که به کمک آنها بتوانند کنترل کاملی بر مناطق شمالی سوریه داشته باشند.
 
این مساله باعث نگرانی شدید ترک ها شده است. به اعتقاد آنکارا این مساله سبب می شود تا نزدیکی بیش از اندازه ای میان کردستان سوریه با کردستان عراق به وجود آید و آنها به دنبال ارتباط با کردهای ترکیه بیفتند و در نهایت خواسته آنها برای استقلال تقویت شود. به ویژه که کردهای منطقه آناتولی به سرعت از کردهای عراق تاثیر می پذیرند.
 
گفته می شود یکی از دلایل فشارهای بغداد به کردستان عراق و نیروی نظامی ای که ابتدای هفته جاری به سمت شمال عراق روانه شدند نیز همین مساله بوده است. دولت عراق تلاش می کند که از عبور خطوط لوله نفت از اقلیم کردستان تحت نظارت صرف اقلیم جلوگیری کند و همچنین مقابل خواسته های اقتصادی آنها بایستد با این هدف که اقلیم کردستان احساس استقلال مالی نکند تا بخواهد خواسته های استقلال طلبانه خود را پیش ببرد. دولت عراق تلاش دارد نفت عراق را به خط لوله جیحون در خک ترکیه وصل کند بدون این که اقلیم کردستان نظارتی بر آن داشته باشد یا بخواهد مطالباتی بر سر آن مطرح کند. دولت عراقی به روشنی گفته است تنها در حالی حاضر است که سهم اقلیم کردستان از نفت صادراتی از این منطقه را بپردازد که خود بر روند صادرات و استخراج نظارت داشته باشد و درآمدهای حاصل در ابتدا به حساب ذخیره دولت واریز شود، مساله ای که اختلاف های سنگینی را میان اربیل با بغداد به وجود آورده است.