پايگاه خبري تحليلي مرکزالحرمين در گزارشي، بندر بن سلطان را تأمين کننده مالي پروژه‌هاي آمريکايي و صهيونيستي در منطقه اعلام کرد.

به گزارش مشرق، پايگاه خبري مرکزالحرمين در گزارشي در مورد "بندر بن سلطان" دبير شوراي عالي امنيت عربستان سعودي نوشت که هر گاه آمريکا پروژه‌اي را در منطقه دنبال کند که نياز به کمک‌هاي مالي داشته باشد، مي‌توان رد پاي بندر را در آن پيدا کرد.
اين گزارش بندر را تأمين کننده مالي آمريکا و انتقال دهنده گرايش‌هاي اين کشور به خاندان پادشاهي سعودي دانسته و تأکيد کرد که بسياري از گزارش‌هاي اطلاعاتي آمريکا بر نقش بندر در تعداد زيادي از برنامه‌هاي اين کشور در منطقه ولو بصورت جزئي تأکيد کرده‌اند.
اين مقام سعودي در حمله رژيم صهيونيستي به لبنان در سال 1982 ميلادي و همچنين در عمليات تروريستي سازمان مرکزي جاسوسي آمريکا (سيا) در لبنان در اواسط دهه هشتاد دست داشته است که يکي از آنها تلاش براي ترور "سيد محمدحسين فضل الله" روحاني فقيد شيعه در لبنان بود که البته اين ترور ناکام ماند، اما بيظ از 100 شهروند لبناني در آن به شهادت رسيدند. وي همچنين نقش ويژه‌اي در جنگ خليج داشته است.
اين گزارش با اشاره به اينکه اينها تنها بخشي از فعاليت‌هاي بندر در منطقه بوده است،‌ مي‌افزايد: وي مأموريت کمک مالي به جريان‌هاي مخالف دولت در لهستان و اروپاي شرقي در اوايل دهه هشتاد و کمک به شورشيان نيکاراگوئه را بر عهده داشته است که راه را براي سقوط حاکميت جبهه چپ در اين کشور هموار کرد.
بن سلطان اين نماينده ويژه آمريکا در منطقه همچنين نقش ويژه‌اي را در تسريع موافقت عربستان سعودي در شرکت در مذاکرات مستقيم با اسرائيل به عنوان قدم اوليه در راه عادي سازي روابط با اسرائيل بر عهده داشته است، همان هدفي که اسرائيل آن را به عنوان هدف راهبردي خود مي‌داند و به همان اندازه نقش بندر در جنگ خليج براي آن اهميت قائل است.
بندر همچنين در ادامه سرسپردگي‌هاي خود به آمريکا و رژيم صهيونيستي در کنفرانس مادريد نيز شرکت کرد، اين در حالي است که اين تصميم به صورت شخصي گرفته شد و عربستان و شوراي همکاري‌هاي خليج فارس تصميم گرفته بودند که تنها يک نماينده از ميان خود در اين کنفرانس شرکت دهند.
اقدام بندر در اين زمينه، تأثير زيادي بر عقب‌نشيني رويکردهاي جهاني در قبال آرمان فلسطين داشت و باعث شد تا بسياري از کشورها در زمينه برپايي مناسبات خود با رژيم صهيونيستي تسريع کنند.
اين اقدام همچنين حمايت معنوي گسترده‌اي براي اسرائيل بود و اين رژيم بعد از آن تلاش‌هاي خود را براي جذب حداکثري از ميان کشورهايي که اين رژيم را تحريم سياسي و اقتصادي کرده بودند، به کار بست.