به گزارش مشرق، حجت‌الاسلام علی مهدیان طی یادداشتی نوشت: در میانه اغتشاشها و پس از آن، شهید سلیمانی توسط رهبری چند بار روایت شد. دیگران هم او را روایت کردند. روایت او خوب است، یاد او زنده میشود. اما به لحاظ راهبردی الآن وقتش هست از چه منظری شهید روایت شود؟
اینکه شهید با همه مهربان بود مثلا؟ اینطور که برخی بیشتر این را گفتند. اینکه شهید کم حجاب و شُل‌حجاب را هم از خانواده خودمان می‌دانست؟ اینکه شهید با فلانی و فلانی رفیق بود؟ اینکه شهید ایثار می‌کرد و جانش را فدا می‌کرد و جانفدا بود مثلا؟ چی؟ کدام راهبرد روایی؟
رهبری اولا روی نقش حاج قاسم در مناسبات کلان جهانی تمرکز کرد. هم در دیدارش با بسیجیان هم در دیدارش با خانواده شهید. به بسیجیان گفت ذهن‌تان درگیر مسائل جزئی مثل اغتشاشها نشود. کار مهمتری داریم. ذهن‌تان را منحرف به امر غیر مهم نکنند. چرا؟ چرا رهبری این زاویه نگاه را انتخاب کرد؟
مجموعه سخنان او نشان می‌دهد در دورانی هستیم که در حال عبور از مشکلات فشارهای دشمنیم. کمر فشارها شکسته است. اسیر بازی‌های اجتماعی و اقتصادی دشمن نباید شد. توفیقات روی زمین و اساسی دولتی‌ها جدی است. مهمتر این است که ایران مقاومتش را به دنیا اثبات کرد. رهبری ریشه اغتشاشها را هم همین می‌دانست. اما حالا وقت آن است که این مردم بسیار مقاوم آن حرف نو و نرم‌افزار جدید خود را که با آن انقلاب کردند و مقاومت کردند را سر دست بگیرند. نرم‌افزار انقلاب برای اداره دنیا. بسیجی گام دوم هویت جهانی جدی‌تری خواهد داشت و نقش رهبری مقاومت را باید پیدا کند. هویت امتی پیدا کند که با هویت ملیش منافاتی هم ندارد. او رهبری جهانی را باید بفهمد و گاردش را پیدا کند.
از طرفی روی کار آمدن نسل جوان مدیران و فشار رسانه‌ای شناختی و اغتشاشها ممکن است خیلی از مدیران جوان را نگران نسبت‌شان با مردم کند، یا برخی را مشغول نقشه کشیدن برای کسب قدرت بالاتر نماید. آفت‌های طبیعی حضور نسل نو مدیران جوان. چنانکه در برخی آقایان نشانه‌هایش را می‌توان دید. بحث توجه به «محبوبیت ناشی از صدق و اخلاص» از این جهت برای آن‌ها مهم است. تا بتوانند با آرامش و اطمینان آن نگاه کلان راهبردی ایران را دنبال کنند و نقشه دشمن که در پی تضعیف جایگاه ایران به عنوان رهبر مقاومت در دنیا است را خراب کنند.
کاش آقایانی که در حوزه فرهنگ‌سازی و طراحی هنری رسانه‌ای و ساخت کلیدواژه‌ها و امثالهم کار می‌کنند به این رویکرد رهبری توجه بیشتری می‌کردند.