در این میان اخباری به گوش می رسد مبنی بر این که حمدین الصباحی، نامزد پیشین ریاست جمهوری مصر که در کمال حیرت ناظران توانست نفر سوم انتخابات ریاست جمهوری شود، با محمد البرادعی، فعال سیاسی ناراضی از تحولات جاری دیدار کرده و قرار است با تشکیل ائتلافی به اتفاق وی در انتخابات نمایندگان مجلس پیش روی مصر شرکت کند.

گفته می شود هدف آنها از این کار ایجاد فراکسیونی مخالف حزب حاکم در مصر یعنی اخوان المسلمین و شاخه سیاسی آن حزب عدالت و آزادی که در حال حاضر هم ریاست جمهوری و هم نخست وزیری را در اختیار دارد، است. به گزارش روزنامه مصری الیوم السابع، حمدین صباحی در ضیافت شامی که منزل محمد البرادعی بوده است، نزدیک به چهار ساعت با وی درباره چگونگی تشکیل ائتلافی قوی برای حضور در انتخابات پیش روی مجلس و تشکیل فراکسیونی قدرتمند و مخالف او در پارلمان آینده مصر بحث و تبادل نظر کرده است. برخی منابع خبری نیز می گویند که ایمن نور، نامزد شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری و از چهره های مطرح مخالف حکومت مبارک نیز ابراز تمایل کرده است که در این ائتلاف مشارکت داشته باشد.

صباحی و البرادعی بر این نکته تاکید دارند که از ارکان دموکراسی برخورداری از یک جریان مخالف دولت در پارلمان است که نقش اپوزسیون را بازی کند و باید بر آن سرمایه گذاری کرد. آنها به این باور رسیده اند که خودشان می توانند این نقش را به خوبی ایفا کنند.

حمدین صباحی از اقتصاددانان برجسته مصری است که نظریات اقتصادی اش توانست آرای خوبی برای وی در جریان انتخابات ریاست جمهوری کسب کند. وی همچنین از نزدیکان به حزب الله لبنان است و از معدود افراد مصری محسوب می شود که در جنگ 33 روزه حزب الله با اسرائیل رسما به دفاع از حزب الله پرداخت. همچنین به برقراری رابطه رسمی با ایران و پیوستن مصر به خط مقاومت اعتقاد دارد و از برنامه هسته ای ایران بارها دفاع کرده است. البرادعی نیز چهره شناخته شده عرصه سیاسی مصر است که مخالفتش با تحرکات نظامی ها در مصر محبوبیت بسیاری برای او به ارمغان آورد. برخی از تحلیلگران حضور کم رنگ رای دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری مصر را به قهر سیاسی او نسبت می دهند که این نشان از محبوبیت بالای وی نزد افکار عمومی مصر دارد. همچنین گفته می شود که البرادعی از دوستان احمد الزویل، تنها برنده جایزه فیزیک نوبل مصر و از مشاوران نزدیک اوباما در امور علمی و آموزشی است.

نکته مشترک حمدین صباحی و محمد البرادعی مخالفت آنها با ائتلاف نظامیان با اخوان المسلمین است که این مساله باعث شده است تا هر دو موضعی یکسان در برابر به قدرت رسیدن اخوانی ها و کسب کرسی ریاست جمهوری توسط آنها داشته باشند.

در همین رابطه روزنامه مصری الاهرام گزارش داد که حمدین صباحی گفته است که باید مطابق همان چیزی که رئیس جمهور وعده داده، صد روز به وی مهلت داد تا عملکردش در طول این مدت مورد ارزیابی قرار بگیرد. وی تاکید کرده است که این ارزیابی باید بدون تعصب، با احترام به نظر دیگران، بدون خیانت، خشونت یا درگیری باشد.

قرار است روز 24 اوت یعنی نزدیک به دو هفته دیگر تظاهرات گسترده ای علیه اخوان المسلمین در مصر برگزار شود که هدف از آن سرنگونی جماعت اخوان المسلمین و حزب عدالت و آزادی، شاخه سیاسی وابسته به آن از قدرت است. حمدین صباحی تاکید کرده است که در این تظاهرات شرکت نمی کند چرا که به گفته وی مسالمت آمیز نیست و اهداف خشونت آمیز دارد و افراد شرکت کننده در آن می خواهند که مقرهای حزب عدالت و آزادی را آتش بزنند. گردانندگان این تظاهرات دعوت به حضور میلیونی کرده اند.

صباحی تاکید کرد، لازم است که یک عملیات مسالمت آمیز سیاسی همانند انقلاب ژانویه 2011 به دور از هر گونه خشونت و تخریب انجام شود و گفت که به رغم اختلاف هایش با جماعت اخوان المسلمین و حزب عدالت و آزادی در صورتی که هر گونه تعدی ای به آنها و مقرهای حزبی شان وارد شود از آنها دفاع خواهد کرد. وی همچنین گفت: «هر کس که مقرهای حزب عدالت و آزادی را آتش بزند انگار که همه احزاب را آتش زده است.»

وی همچنین بر ضرروت تجدید نظر بر توافق نامه کمپ دیوید تا باز گرداندن کامل استقلال مصر بر سرزمین های سینا تاکید کرد و گفت که سرزمین سینا منشا خیر برای همه است و از اقتصادی برخوردار است که هر کشوری بر اساس آن می تواند به حیات خود ادامه دهد، از این رو لازم است که بازسازی و سرسبز شود و همه جوانان مصر، در راس آنها جوانان سینا به عنوان شهروندان نخست این منطقه در بازسازی آن مشارکت داشته باشند.

صباحی درباره این که چرا منصب معاونت ریاست جمهوری را که از سوی مرسی پیشنهاد شده بود، نپذیرفت، گفت: «به دلیل این که با سیاست هایی که اخوانی ها بر اساس آن کشور را می گردانند، مخالفم.»

وی تاکید کرد، من مخالف صد در صد سرنگونی رئیس جمهوری جدید مصر هستم و اگر قرار باشد اتفاقی در این زمینه رخ دهد باید از طریق انتخابات دموکراتیک و صندوق های رای همان طور که از همین راه به قدرت رسید، باشد.