به گزارش مشرق، روزنامه فرانسوی «فیگارو» فاش کرد که کاخ الیزه در تلاش برای پیدا کردن جایگزینی برای «محمود عباس» رئیس هشتادوهفت‌ساله تشکیلات خودگردان فلسطین است.
روزنامه فرامنطقه‌ای «القدس العربی»، امروز (دوشنبه) نوشت: «فیگارو تأیید کرده است که امانوئل ماکرون به منظور مواجهه با جمود پرونده فلسطین و اسرائیل خواهان تغییر برخی امور است؛ پرونده‌ای که ذهنش را به خود مشغول ساخته است. این روزنامه توضیح داد که هدف رئیس‌جمهور فرانسه که به‌تازگی و پس از اقدامات خشنونت‌آمیزِ مرگبار در کرانه باختری و قدس با بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل دیدار کرده است، محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین است؛ محمود عباسی که محکم به ریاستش چسبیده و هر گونه انتخابات پارلمانی جدید را از ترس اینکه حزبش شکست بخورد، به تعویق می‌اندازد.»
فیگارو به نقل از یک منبع نزدیک به رئیس‌جمهور فرانسه خبر داد که ماکرون «از سرکنسول فعلی فرانسه در قدس و پنج فرد پیش از او در این منصب (مقامات مسئول روابط با فلسطینیان) و سفیر کنونی فرانسه در تل‌آویو (طرف اسرائیلی) و پنج فرد پیش از او در همین پست و همچنین رئیس کنونی سرویس اطلاعات خارجی و پنج فرد پیش از او [در همین منصب] خواسته است که هر یک از آن‌ها فهرستی شامل نام دو فلسطینی «آینده» که می‌توانند جانشین محمود عباس -ابومازن- شوند، آماده کنند.»
این منبع که اشاره‌ای نیز به نام او نشده، افزود که رئیس جمهور فرانسه «می‌خواهد فرانسه از این افراد برای به حکومت رسیدن، حمایت کند و او از این واقعیت که هیچ چیز پیشرفتی ندارد و نمی‌توان هیچ فردی را در اطراف عباس [برای این پست] یافت، نگران است.»
براساس گزارش این رسانه فرانسوی، «دو تن از پانزده دیپلمات یادشده یا مقامات ارشد ذی‌ربط این اطلاعات را در گفت‌وگو با فیگارو تأیید کرده‌اند و در عین حال اشاره کرده‌اند که وزارت خارجه [فرانسه] وظیفه انتقال این درخواست به دیپلمات‌های مذکور را برعهده داشته و به آن‌ها اطلاع نداده است که با تعدادی فرد دیگر نیز در این زمینه رایزنی شده است.»
فیگارو به نقل از یکی از این دیپلمات‌ها اضافه می‌کند: «از من خواسته شد که به فلسطینیانی که می‌توانند مرد این مرحله باشند، و همچنین به آن دسته افرادی که ایده‌های جدیدی برای خروج از وضعیت فلج‌گونه فعلی فکر کنم. اگر با همین ساختار سازمانی همراه باشیم، برخی نام‌ها مطرح می‌شوند، اما این [مسیر] بسته شده است (از طرف جنبش فتح- حزب محمود عباس). البته اگر شیوه کلاسیک را رها کنیم، نام‌های دیگری نیز وجود دارد. من چند نام معمول و همچنین چند نام خارج از نهادهای فلسطینی را پیشنهاد کرده‌ام.»
یک دیپلمات دیگر در این باره گفت: «چیزی که روشن است این است که جانشین محمود عباس دیر یا زود پا به عرصه خواهد گذاشت. ما با یک تنگای صددرصد مواجه هستیم، چراکه طبق استانداردهای[کاخ] الیزه به‌سختی می‌توان جایگزین یافت. الیزه به دنبال فردی است که ایده‌های جدید داشته باشد. افرادی خارج از نهادهای سیاسی فلسطین و این ساختار وجود دارند که برای جانشینی عباس از جایگاه برخوردارند؛ اما زمانی که درباره آن‌ها به صورت غیرمستقیم تحقیق می‌شود -همان‌طور که خود من هم این کار را کردم- به من گفتند خواهان ورود به سیاست نیستند، زیرا یک فرایند حزبی در کار است که مانع آن‌ها خواهد شد.»
سرکنسول سابق فرانسه در قدس بر این باور است: «اگر ایده خوب این باشد که دو نام را مطرح کنیم برای اینکه بتوانیم با هم آن‌ها را به کار بگیریم، این شیوه مبتنی بر واقعیت نیست.. ما نیازمند قدرتی هستیم تا [از طریق آن] به فلسطینیان آنچه را که باید انجام دهند، بگوییم. ما باید با آمریکایی‌ها همکاری داشته باشیم؛ اما مشکل اینجاست که آن‌ها اگر روزی بخواهند چنین کاری انجام دهند، در سهیم کردن ما در چنین فرایندی هیچ منفعتی نخواهند داشت. بهترین راه این است که جامعه بین‌الملل روی گروهی از سران سرمایه‌گذاری کند تا بتواند تشکیلات خودگردان فلسطینی را که قادر به ایجاد یک کشور باشد، بازسازی نماید.»
فیگارو ادامه داد: «با چشم‌پوشی از نگرانی‌ها در این خصوص از جمله نگرانی از آغاز اقدامات خشونت‌آمیز جدید، ماکرون دیپلمات‌های خود را به باد انتقاد گرفته که چرا ابتکاری برای حل و فصل چنین جنگ آزاردهنده‌ای ندارند؛ جنگی که در حال حاضر اعتراف می‌شود شدتش کم است؛ اما همچنان در جهان عرب محوری است. مسئله‌ای که در فینال جام جهانی اخیر در قطر دیده شد.»
این روزنامه فرانسوی به نقل از یکی از دستیاران امانوئل ماکرون می‌نویسد که رئیس‌جمهور فرانسه «از وزارت خارجه انتقاد می‌کند؛ اما رویدادها به‌نوعی فراتر از آن است. در ماه جولای گذشته، او کاترین کولونا وزیر خارجه خود را سرزنش کرد و از او خواست که ابتکاری ایجاد کند چراکه او از ادبیاتی که [دستگاه] دیپلماسی در پیش گرفته، به ستوه آمده است.»
فیگارو در پایان با طرح این سؤال که «اما چگونه می‌توان جنگی هفتادساله و بیش از یک دهه بعد از فرایند صلح میان دو طرف را به گردش آورد؟» یادآور می‌شود که ماکرون همچنان به راهکار دودولتی پایبند است؛ اما با تشدید استعمار اراضی اشغالی توسط تل‌آویو، این راهکار بیشتر و بیشتر غیرواقعی به نظر می‌رسد.
این اطلاعات در حالی فاش شده است که رسانه‌های صهیونیستی یک سال قبل زمزمه تحرکات غرب برای انتخاب جایگزین محمود عباس را مطرح کرده بودند. رام‌الله سال گذشته شاهد دیدارهایی محرمانه بود که همه آن‌ها یک هدف واحد و مشترک یعنی تعیین جانشین برای عباس را دنبال می‌کرد. منابع صهیونیستی مدعی شده بودند که تعداد اسامی که برای جانشینی عباس معرفی شده‌اند، کم و محدود به تعدادی از سران فتح از جمله «ماجد فرج» مدیر دستگاه اطلاعات کل و «حسین الشیخ» وزیر امور مدنی است.
منابع صهیونیستی عنوان کرده بودند که دولت «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا به عباس دو سال مهلت داده تا انتقال قدرت در تشکیلات خودگردان انجام شود.
«یونی بن مناحیم» خاورشناس صهیونیست به نقل از برخی منابع عالی‌رتبه در جنبش فتح در این خصوص گفته بود که دولت بایدن در این دوره هرگز عباس را برای برگزاری انتخابات در کرانه باختری و نوار غزه اعمال فشار نخواهد کرد تا از هر گونه بروز نزاع سیاسی و تقویت قدرت جنبش حماس جلوگیری کند.
این گزارش‌ها در حالی منتشر شده بودند که یک عضو کمیته اجرایی سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف)، با رد هر گونه تدارک برای تعیین جانشین برای عباس گفته بود: «رئیس آینده هرگز سوار بر تانک اسرائیلی نخواهد آمد بلکه از طریق صندوق‌های رأی انتخاب خواهد شد.»