به گزارش مشرق به نقل از اکوفارس، سامیه یوسف عمر آوریل امسال (فروردین ۱۳۹۱) قصد داشت از مسیر دریایی از لیبی به ایتالیا برود، ولی قایق حامل او و چند مهاجر دیگر هرگز به جزیره لامپدوسا در جنوب ایتالیا نرسید.
رئیس کمیته ملی المپیک سومالی در گفتگو با بیبیسی خبر مرگ دونده زن سومالیایی را تأیید کرد، ولی توضیحی درباره جزئیات مرگ او نداد.
سامیه یوسف عمر در رقابتهای دوی ۲۰۰ متر زنان در المپیک پکن با اختلاف زیادی نسبت به سایر شرکتکنندگان آخر شد.
او در موگادیشو، پایتخت ناآرام سومالی به دنیا آمد و در همان جا هم تمرینات دوی خود را آغاز کرد. او در آنجا با وجود جنگ، فقر، نبود امکانات ورزشی و همچنین حساسیت زیاد نسبت به ورزش زنان، به تمریناتش ادامه داد.
بر اساس گزارش شبکه الجزیره، او پس المپیک پکن توسط شبه نظامیان اسلامگرای الشباب، که نیمی از موگادیشو را تحت کنترل خود دارند، به مرگ تهدید شد.
در اکتبر ۲۰۱۱ (پاییز گذشته) او برای یافتن مربی به اتیوپی سفر کرد تا برای المپیک لندن آماده شود. هنوز مشخص نیست در فاصله رفتن او به اتیوپی و غرق شدنش در دریای مدیترانه چه اتفاقاتی برای او افتاده است.
بر اساس گزارش الجزیره، هیچ تضمینی برای تمرین کردن او در ورزشگاه آدیسآبابا وجود نداشت و او برای تمرین در این ورزشگاه باید از فدراسیون دو و میدانی اتیوپی مجوز دریافت میکرد.
بر اساس گمانهزنیهای رسانههای ایتالیایی، سامیه به امید یافتن مربی و آماده سازی برای المپیک لندن قصد سفر به اروپا را داشت.
هدا، خواهر سامیه که در فنلاند زندگی میکند، گفته او پس از ترک آدیسآبابا ایتدا به سودان و سپس به لیبی رفته، و از آنجا با قایق به سمت اروپا حرکت کرده است.
خواهر سامیه گفته است: "او در سپتامبر ۲۰۱۱ (شهریور ۱۳۹۰) به لیبی رسید. برای چند ماه از او هیچ خبری نداشتیم. سامیه در این مدت در صحراهای لیبی گم شده بود"
به گفته خواهر سامیه، خانواده او با رفتن غیرقانونی او به اروپا موافق نبود. او گفته است: "بعد از گم شدن، او تصمیم گرفت با قایق به اروپا برود. ما از او خواستیم که این کار را نکند. مادرم سعی کرد مانع رفتن او شود، اما سامیه با اصرار از مادرمان خواست که او را حلال کند و کار خودش را کرد."
هدا گفته خانواده سامیه خبر مرگ او را از طریق برخی از همسفرانش در قایق شنیدند:" سامیه در جریان یک حادثهای کشته شد. در این حادثه نیروی دریایی ایتالیا به قایق حامل آنها که سوخت کافی نداشتند، نزدیک شد و آنها از کشتی در خواست کمک کردند. کشتی نیروی دریایی ایتالیا طنابهایی برای نجات آنها فرستاد تا با گرفتن آن و شنا کردن به کشتی برسند، اما متأسفانه سامیه و هفت نفر دیگر نتوانستند با طناب خود را به کشتی ایتالیایی برسانند و جان خود از دست دادند."
رئیس کمیته ملی المپیک سومالی در گفتگو با بیبیسی خبر مرگ دونده زن سومالیایی را تأیید کرد، ولی توضیحی درباره جزئیات مرگ او نداد.
سامیه یوسف عمر در رقابتهای دوی ۲۰۰ متر زنان در المپیک پکن با اختلاف زیادی نسبت به سایر شرکتکنندگان آخر شد.
او در موگادیشو، پایتخت ناآرام سومالی به دنیا آمد و در همان جا هم تمرینات دوی خود را آغاز کرد. او در آنجا با وجود جنگ، فقر، نبود امکانات ورزشی و همچنین حساسیت زیاد نسبت به ورزش زنان، به تمریناتش ادامه داد.
بر اساس گزارش شبکه الجزیره، او پس المپیک پکن توسط شبه نظامیان اسلامگرای الشباب، که نیمی از موگادیشو را تحت کنترل خود دارند، به مرگ تهدید شد.
در اکتبر ۲۰۱۱ (پاییز گذشته) او برای یافتن مربی به اتیوپی سفر کرد تا برای المپیک لندن آماده شود. هنوز مشخص نیست در فاصله رفتن او به اتیوپی و غرق شدنش در دریای مدیترانه چه اتفاقاتی برای او افتاده است.
بر اساس گزارش الجزیره، هیچ تضمینی برای تمرین کردن او در ورزشگاه آدیسآبابا وجود نداشت و او برای تمرین در این ورزشگاه باید از فدراسیون دو و میدانی اتیوپی مجوز دریافت میکرد.
بر اساس گمانهزنیهای رسانههای ایتالیایی، سامیه به امید یافتن مربی و آماده سازی برای المپیک لندن قصد سفر به اروپا را داشت.
هدا، خواهر سامیه که در فنلاند زندگی میکند، گفته او پس از ترک آدیسآبابا ایتدا به سودان و سپس به لیبی رفته، و از آنجا با قایق به سمت اروپا حرکت کرده است.
خواهر سامیه گفته است: "او در سپتامبر ۲۰۱۱ (شهریور ۱۳۹۰) به لیبی رسید. برای چند ماه از او هیچ خبری نداشتیم. سامیه در این مدت در صحراهای لیبی گم شده بود"
به گفته خواهر سامیه، خانواده او با رفتن غیرقانونی او به اروپا موافق نبود. او گفته است: "بعد از گم شدن، او تصمیم گرفت با قایق به اروپا برود. ما از او خواستیم که این کار را نکند. مادرم سعی کرد مانع رفتن او شود، اما سامیه با اصرار از مادرمان خواست که او را حلال کند و کار خودش را کرد."
هدا گفته خانواده سامیه خبر مرگ او را از طریق برخی از همسفرانش در قایق شنیدند:" سامیه در جریان یک حادثهای کشته شد. در این حادثه نیروی دریایی ایتالیا به قایق حامل آنها که سوخت کافی نداشتند، نزدیک شد و آنها از کشتی در خواست کمک کردند. کشتی نیروی دریایی ایتالیا طنابهایی برای نجات آنها فرستاد تا با گرفتن آن و شنا کردن به کشتی برسند، اما متأسفانه سامیه و هفت نفر دیگر نتوانستند با طناب خود را به کشتی ایتالیایی برسانند و جان خود از دست دادند."