به گزارش مشرق، یکی از بحث‌های همیشگی فوتبال ایران این بوده که برای هدایت تیم ملی از مربیان خارجی استفاده شود یا از مربیان داخلی. منتقدانِ حضور مربیان داخلی در راس تیم ملی اعتقاد دارند که این مربیان، فاقد علم روز فوتبال دنیا هستند و به همین دلیل باید از مربیان بزرگ خارجی برای نشستن روی نیمکت تیم ملی استفاده شود.
فدراسیون فوتبال پس از سال‌ها اعتماد به کارلوس کی‌روش مارک ویلموتس را به عنوان سرمربی تیم ملی ایران برگزید. این مربی خیلی زود و با حواشی زیاد از سمتش کناره‌گیری کرد تا فدراسیون فوتبال که در مخمصه‌ای عجیب گرفتار شده بود از دراگان اسکوچیچ دعوت به همکاری کند.
تیم ملی با این مربی به جام جهانی صعود کرد؛ اما با بازگشت مهدی تاج به فدراسیون فوتبال، یکبار دیگر پای کی‌روش به فوتبال ایران باز شد و تیم ملی با این مربی پرتغالی به جام جهانی قطر رفت. نتایجی که تیم ملی با کی‌روش در قطر گرفت امیدوارکننده نبود؛ به خصوص شکست سنگین مقابل انگلیس.
بیشتر بخوانید:
رونمایی از گزینه اصلی سرمربیگری تیم امید
با بازگشت تیم ملی از جام جهانی قطر و پایان همیشگی حضور کی‌روش در فوتبال ایران، یکبار دیگر بحث ایرانی یا خارجی بودن سرمربی تیم ملی مطرح شد. این بار تاج تصمیم گرفت از ظرفیت مربیان ایرانی استفاده شود و بر اساس همین تصمیم بود که امیر قلعه‌نویی که پرافتخارترین مربی باشگاهی فوتبال ایران محسوب می‌شود برای دومین بار بر مسند سرمربیگری تیم ملی ایران نشست.
حالا او باید تلاش کند تا بهترین اتفاق ممکن در جام ملت‌های آسیا برای تیم ملی رخ دهد؛ اتفاقی که هیچ کدام از مربیان خارجی و پیشین تیم ملی نتوانستند انجام دهند. انتخاب این مربی را می‌توان یکی از تصمیمات درست فدراسیون فوتبال قلمداد کرد. در شرایطی که برخی به جهت منافع خودشان به دنبال حضور مربیان خارجی در ایران بودند و به هر شکل ممکن علیه مربیان ایرانی هجمه‌های زیادی ایجاد کرده بودند اما فدراسیون فوتبال بدون توجه به این جوسازی‌ها تصمیم عاقلانه‌ای گرفت و به مربیان ایرانی اعتماد کرد.
توقعی که از جامعه فوتبال می‌رود این است که انتظارات‌شان از مربیان ایرانی تیم ملی بیشتر از ظرفیت‌های این تیم نباشد. اگر سال‌ها فوتبال ایران نتوانسته با انواع مربیان خارجی در جام ملت‌های آسیا قهرمان شود دلیلی نمی‌شود که در صورت ناکامی دوباره در این رقابت‌ها همه کاسه کوزه‌ها بر سر قلعه‌نویی بشکند.
فوتبال ایران نسبت به فوتبال کشورهایی همچون کره جنوبی، ژاپن، عربستان در جایگاه پایین‌تری به لحاظ فنی قرار دارد؛ اما می‌توان امیدوار بود که برای این تیم اتفاقات خوبی رخ دهد.
باید به قلعه‌نویی زمان داد تا این مربی خونی تازه در رگ‌های تیم ملی جاری کند. بی‌انصافی است اگر قرار باشد به قلعه‌نویی تنها به این خاطر که خارجی نیست تاخت. نتایجی که تیم ملی در ۳ دوره اخیر جام جهانی کسب کرده با مربیان داخلی هم کسب می‌شد و هیچ اتفاق و موفقیت بزرگی که ارزش هزینه کردن میلیون‌ها دلار برای مربیان خارجی داشته باشد برای این تیم رخ نداد.
برای تیم امید هم رویه درست فدراسیون فوتبال ادامه پیدا کرد و قرار است مربیان ایران کادرفنی این تیم را تشکیل دهند. از مجتبی حسینی به عنوان گزینه نخست فدراسیون فوتبال برای هدایت تیم امید یاد می‌شود؛ هر چند نام مربیانی همچون محمد ربیعی هم مطرح شده و باید دید در نهایت فدراسیون فوتبال کدام مربی را برای سرمبیگری تیم امید انتخاب خواهد کرد.