به گزارش مشرق، نشریه «نشنال اینترست» در مقاله‌ای با اشاره به شکست سیاست‌های ایالات متحده در رقابت با چین نوشته است: «چین رسماً فکر می‌کند که ایالات متحده یک ببر کاغذی است. برخی از آمریکایی‌ها موافق موافق این موضوع هستند.»
این مقاله با اشاره به تحولات جهان و تحلیل‌های اخیر کارشناسان چنین عنوان می‌کند که «ایالات متحده در مواجهه با یک عقب‌نشینی، شکست یا بن‌بست قرار گرفته است و با این شرایط، چین برنده بازی است.» از طرفی، با شرایط موجود استراتژی کلان واشنگتن اشتباه است. از همه مهم‌تر اهم اینکه معلوم نیست جنگ روسیه و اوکراین دولت بایدن را به سمت "پیروزی" سوق خواهد داد یا نه چرا که تا کنون واشنگتن محتاط عمل کرده و نگران تشدید تنش‌ها با روسیه است.
نویسنده در ادامه با اشاره به تحولات خاورمیانه چنین مطرح می‌کند که طبیعتاً یک سر فهرست اتفاقات تلخی که ایالات متحده این روزها با آن دست و پنجه نرم می‌کند به خاورمیانه برمی‌گردد. نویسنده با اشاره به برخی از اقدامات ایالات متحده در مورد خاورمیانه این چنین از آن‌ها یاد می‌کند: «خروج از افغانستان شرم‌آور بود. ادامه حضور ایالات متحده در عراق نیز مذموم و ناپسند است. بشار اسد علیرغم مخالفت ایالات متحده در قدرت باقی مانده است و بهارهای عربی مورد حمایت ایالات متحده در لیبی و مصر شکست خورده‌اند».
نویسنده با اشاره به هزینه‌های ایالات متحده در افغانستان از آن به عنوان یک شکست یاد می‌کند و می‌نویسد: «در افغانستان دولت ایالات متحده بیست سال حضور داشت و دو تریلیون دلار هزینه کرد.» و بنابراین ایالات متحده باید از این هزینه‌ها و شکست‌ها چنین درس بگیرد که «واشنگتن باید از ساختاردهی ملت‌سازی در جهان سوم اجتناب کند.»
از دیگر «شکست‌های» ایالات متحده در این مقاله به ناتوانی آمریکا در منصرف کردن چین از ادعای مالکیت بر دریای چین جنوبی اشاره شده است.
در ادامه این مقاله نویسنده با اشاره به توان اقتصادی چین و تمایل افراد و نهادها در سراسر جهان برای همکاری با این کشور معتقد است که در منطقه آسیا جامعه تجاری ژاپن، رابطه اقتصادی نزدیک با چین را برای تداوم شکوفایی ژاپن اقتصاد و صنعت ژاپن ضروری می‌داند. از طرفی با شرایط موجود چین اهرم فشار خود را بر ایالات متحده حفظ خواهد کرد، زیرا «نخبگان تجاری و بانکی آمریکا» از تفکیک اقتصادی از چین جلوگیری می‌کنند.
در نهایت نیز به حل و فصل اختلافات بین چین و ایالات متحده اشاره شده است، بدین ترتیب که نویسنده معتقد است: «در حالت ایده‌آل، واشنگتن و پکن می‌توانند به تفاهمی در مورد همزیستی مسالمت‌آمیز دست یابند که به هر دو طرف اجازه می‌دهد آنچه را که منافع حیاتی می‌دانند، حفظ کنند.»
در ادامه نویسنده معتقد است که «حتی اگر این طور نباشد، در حال حاضر هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای برای ایالات متحده وجود ندارد که داوطلبانه از نقش استراتژیک خود در آسیا صرف نظر کرده و بر اروپا و آمریکای شمالی تمرکز کند.»
نویسنده معتقد است که «دوستان و متحدان ایالات متحده در آسیا و اقیانوسیه همچنان برای تعامل با ایالات متحده ارزش قائل هستند و این مشارکت‌ها ایالات متحده را امن‌تر و موفق‌تر می‌کند.»
اما وی معتقد است که ظهور چین قوی و تجدیدنظرطلب نیز هزینه‌ها و خطرات آمریکا را برای ایفای این نقش افزایش می‌دهد و در حالی که رقابت شدیدتر می‌شود، توانایی چین برای رقابت با ایالات متحده نیز افزایش می‌یابد.»