به گزارش مشرق، کانال تلگرامی دامغان نما به مناسبت فرا رسیدن دوازدهم اردیبهشت و گرامیداشت روز معلم، متنی تحت عنوان مقام معلم که نوشته حجت ا... سیاهپوش است را منتشر کرد:

تجلیل و تکریم از مقام معلم چندین سال است که به مناسبت سالروز شهادت معلمی بزرگ و فرزانه، استاد شهید مرتضی مطهری، از معلمان سراسر کشور در مدارس تقدیر و تجلیل می شود.

تکریم و تعظیم معلم تکریم و تعظیم علم است. تجلیل از معلم، سپاس از انسانی است که غایت آفرینش را تامین می کند و سلامت امانت هایی را که به دستش سپرده اند تضمین می کند. هر جا کامی شیرین و سایه مهری گسترده است حضور معلم را، پیدا یا پنهان، می توان یافت. بی شک جامعه ای که همواره حرمت معلم را پاس می دارد، آهنگ رشد و تعالی آن شتاب بیشتر می یابد و سلامت علمی و معنوی آن تضمین می شود و جامعه ای که قدردان خوبان خود نباشد به مرگ خوبی ها و فضیلت ها رضایت داده است و چه مایه تنگ نظری است عمری با آفتاب زیستن و از آفتاب نگفتن!

روز معلم، روز بزرگداشت عشق و ایثار است. تجلیل از کسانی که علم را جرعه جرعه در جان ها جاری می کنند. خود لحظه لحظه می سوزند که بتوانند با دانش خویش، جامعه را بسازند و فردایی باشکوه را نوید دهند. این روز، روز بزرگداشت کسانی است که الف قدّشان، در راه تعلیم خوبی ها خمیده شد. این روز، روز یاد کردن از گمنامان آشناست؛ آنان که دفترهای خاطرات از عطر یادشان آکنده است.

تقدیر و تجلیل و نکو داشت مقام والای معلم تنها بر عهده دست اندرکاران تعلیم و تربیت نیست اگر همه جامعه آینده ای روشن ، دغدغه شان است باید ارزش ، شأن ، مقام و منزلت معلم را پاس دارند و این فقط منحصرا در زمان خاص (هفته معلم) نیست. معلم شایسته هر روز، نه بلکه هر لحظه را روز خویشتن یا فرصت تغییر رفتار می‌داند. بنابراین، هر روز «روز معلم» است. این معلم طبعاً انتظار یک شاخه‌ی گل یا یک هدیه‌ی مادی را ندارد و حتی آن را دون شأن خود می‌داند. لذا با توجه به بزرگترین و امن ترین نقشه راه در سیستم اموزش و پرورش کشور (سند تحول بنیادین) معلمان بهترین سفیران بر مبنای آموزه‌های دینی هستند که بزرگ‌ترین سرمایه آنها دانایی است. حال ، می طلبد هوای همه معلمین این قشر پر تلاش را داشته باشیم چون معلم پژمرده جامعه پژمرده به بار می‌دهد، اگر انتظار این است که آسیب اجتماعی، اعتیاد، مهارت زندگی، خلاقیت، ناهنجاری‌ها و بسیاری از مسائلی که در زندگی آرام دغدغه محسوب می‌شوند فراغت یابیم باید نگاه عمیق‌تر به دنیای وارسته معلمان داشته باشیم.

پس معلمان انسان هائی را تربیت می کنند که هم پایبند به ارزش ها هستند و هم خود واجد ارزش می باشند. لذا باید برای نیکی ها احترام قائل بود و نخست آن ها را در وجود خویش تجلی بخشید و سپس باید آن ها را به شاگردان منتقل نمود، که رمز ماندگاری و پایداری آدمی فرهیخته است آن هم نیکی هایی که هرگز فراموش نمی شود و به قول سعدی:

سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز

مرده آن است که نامش به نکوئی نبرند