به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: در خبرها آمده بود خانم‌ها کتایون ریاحی و پانته‌آ بهرام به‌خاطر کشف حجاب، یک و نیم میلیون تومان جریمه نقدی شدند.
اگر این خبر درست باشد، به‌نظر می‌رسد عدلیه و نظمیه محترم دچار یک خطای محاسباتی هستند. مرور کنیم.
یکم. سؤال اول این‌است که آیا این میزان جریمه نقدی بازدارنده است؟ یک دادگاه تخیلی را فرض کنید. قاضی محترم خطاب به خانم سلبریتی سوال می‌کند شما به اتهام کشف حجاب یک و نیم میلیون تومان جریمه شدید. واکنش سلبریتی به‌نظرتان چه خواهد بود؟ هیچ؛ «لطفا کارتخوان بیاورید.»
به‌نظرتان بازدارنده است؟ آیا نباید میزان جرایم متناسب با زمان و شرایط مورد بازنگری قرار گیرد؟
اما اساسا غرض متن اینجا نیست.
دوم. اتهام کشف حجاب برای خانم سلبریتی محترم ناشی از اشتباه محاسباتی است. اساسا اتهام این بزرگواران کشف حجاب نیست بلکه تبلیغ و اشاعه فساد است. این‌دو متفاوت است. اتهام کشف حجاب برای فرد معمولی است که رفتارش الگو نمی‌شود. آیا سلبریتی نیز چنین است؟ طبیعی است که اگر قهریه محترم از این منظر به ماجرا توجه کند مجازات حتما سنگین‌تر می‌شود و حداقل آن حبس می‌شود.
اما چه بسا ماجرا در این سطح نیز متوقف نباشد.
سوم. مسئله حجاب را مختصری دقیق شویم. آیا هجمه‌ای که امروز به حجاب می‌شود مسئله‌ای صرفا اجتماعی و یا فرهنگی است؟ حتما چنین نیست. رسانه‌های دشمن با چه زبانی باید بگویند که برهنگی بهانه است و اصل نظام نشانه است؟ هشتگ نافرمانی مدنی کافی نیست؟ ننوشتند و نگفتند که حجاب دیوار برلین است که اگر از آن عبور کنیم از جمهوری اسلامی عبور کرده‌ایم؟
حجاب امروز نماد است؛ کشف حجاب نیز. حجاب نماد وطن دوستی و خاک پرستی و ملی گرایی و دین خواهی است و کشف حجاب مقابل آن. بگذریم از جماعتی که در داخل، ممکن است نادانسته با این نماد و نشان همراهی کنند؛ اینها نیز به‌زودی مسئله برای‌شان روشن می‌شود و خط‌شان را جدا می‌کنند. اما اصل موضوع که تغییر نمی‌کند.
با این مقدمه ساده آیا غیراین است که کشف حجاب سلبریتی، بازی‌سازی برای رهزن‌های ضدایرانی است؟ با این توضیح آیا این خطا سیاسی نیست؟ امنیتی نیست؟ فرمودند: «گناه سیاسی.» گناه سیاسی را کلانتری محل بررسی می‌کند یا محکمه امنیتی؟