به گزارش مشرق، سید نیما موسوی در کانال تلگرامی خود نوشت:
یکی از پرسش‌های مهم در افکار عمومی ایران نسبت به مسائل رخ داده در غرب آسیا، مسئله انتخابات ترکیه است. پرسش مهم هم در سطح نخبگان تأثیرگذار در سیاست خارجی ایران و هم لایه افکار عمومی این است که در رقابت بین اردوغان و قلیچداراوغلو کدام گزینه مطلوب ایران می‌باشد. پیش از پاسخ معتقدم که خواست نظام ایران بقای اردوغان در قدرت با وجود اختلاف نظر در برخی پرونده‌ها همچون قفقاز است؛ زیرا نزدیکترین حزب به ایران در فضای ترکیه که «حزب وطن» متعلق به دوغو پرینچک می‌باشد از اردوغان حمایت کرده است. گرچه حضور «محمد فرازمند» سفیر ایران در آنکارا در مراسم افطاری ائتلاف مخالفین را به مثابه «داشتن هر دو طرف منازعه» میفهمم.
عمیقاً معتقدم که ورود «کمال قلیچداراوغلو» به رأس قوه مجریه در ترکیه خطرناکترین سناریو برای ایران می‌باشد. وی تقاطع چند سیاست خطرناک می‌باشد که همه وجوه آن معارض با خواست و منافع ایران است. از یکسو وی قرابت سنگینی با لابی کردی دارد چنانچه دمیرتاش و مهمترین حزب کردی(HDP) از کمال حمایت کردند. با توجه به دوره بایدن و قدرت گرفتن لابی کردی در سطح جهانی، پیروزی کمال خطر بزرگی برای ایران است. یکی از شتک‌های لابی کردی را سال گذشته و در سال ۱۴۰۱ در ایران دیدیم که قدرت گرفتن این لابی خطر بزرگی برای ایران می‌باشد. این درحالیست که حزب جمهوریخواه خلق نیز با لابی کردی هم پیوند است. قرابت با لابی کردی باعث پیوند نزدیک بین کمال و اسراییل بعنوان مهمترین دشمن جغرافیای ایران در منطقه غرب آسیا باشد. قرابت وی با اسراییل بسیار بیش از حتی بن‌زاید است تا جاییکه وی در برابر یکی از عملیات‌های استشهادی فلسطینیان در زمستان گذشته به نتانیاهو تسلیت گفت.
از سوی دیگر وی روابط خوبی با گروههای اخوانی در ترکیه دارد؛ از اخوانیهای کلاسیک همچون حزب سعادت و کرم‌الله اوغلو تا اخوانیهای نوین همچون حزب آینده و احمد داود اوغلو. گروههای اخوانی که در طول این چهل سال روابط خوبی با حاکمیت ایران نداشته‌اند و پشتوانه اصلی دخالت‌های اردوغان در مسئله سوریه در سالهای نخست بودند. از سوی دیگر قلیچداراوغلو به احزاب اولترا ملیگرا (که به اشتباه در ایران پانترک خوانده میشوند) نزدیک است. مرال آکشنر دبیرکل حزب خوب(IYI) نیز فراتر از حزب حرکت ملی و دولت باغچلی خود را یک حزب اولترا ملیگرای لاییک میداند.
از اینرو کمال قلیچداراوغلو تقاطع چهار جریان ضد ایرانی همسویی با اسراییل، همسویی با لابی کردی و سیاستهای ناتو، احزاب اخوانی و گروههای ملیگرای ترک می‌باشد که حضور او در قدرت با وجود اختلافات ایران و اردوغان برای ایران خطرناک است. این را باید مدنظر داشت که با بهبود روابط آنکارا و واشنگتن در دوره کمال، فشار تحریم روی آنکارا کمتر خواهد شد و ازینرو حرکت ترکیه به سمت تثبیت چندان بسود ایران نیست. از اینرو تنش آنکارا و غرب و اخلال در سیاست ناتو بوسیله اردوغان منافع ایران را بیشتر تأمین میکند.
بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.