پزشکان همواره به دنبال بهترین راه برای پیش بینی و تشخیص افرادی هستند که در معرض حمله قلبی قرار دارند، به خصوص افرادی که به طور متوسط در معرض خطر بیماری قلبی قرار دارند.
امروزه محققان، روشهای متفاوتی را مورد بررسی قرار داده‌اند و فقط اسکن عروق کرونر را بهتر از بقیه یافته‌اند.
نوع خاصی از سی تی اسکن می‌تواند تصویری که نمایانگر رسوب کلسیم در سرخرگهای کرونری است را به ما بدهد.
با توجه به یکی از تحقیقات، کسانی که علائم کلسیم عروق کرونری دارند 2.6 بار بیشتر از کسانی که این رسوب را ندارند در معرض حمله قلبی قرار می‌گیرند.
به گفته دکتر ژوزف ایباح، رهبر یکی از گروههای مطالعاتی و استادیار قلب و عروق در مرکز پزشکی باپتیست فارست در وینستوت سالم، کلسیم عروق کرونری در پیش بینی حملات قلبی بسیار بهتر از موارد دیگری است که ما در این مطالعه بررسی کردیم.
در حال حاضر پزشکان با تکیه بر آزمایشی به نام فرامینگهام نمره‌ای برای احتمال ابتلا به بیماریهای قلبی به دست آورده‌اند.
ایباح همچنین گفت: این آزمایش فقط برای کسانی است که در حد بالا و پایین خطر قرار دارند، اگر کسی از آزمایش فرامینگهام نمره‌ای متوسط به دست بیاورد، بهترین زمان اقدام همیشه مشخص نیست.
بسیاری دیگر از تستهایی که مفید به نظر می‌رسیدند نیز بررسی شدند، اما ایباح و همکارانش می‌خواستند بدانند که کلسیم عروق کرونری در مقایسه با سایر راهها چگونه عمل می‌کند.
برای این کار آنها کلسیم عروق کرونری را با شاخص مچ پا یا بازویی، حساسیت بالا پروتئینی، سابقه خانوادگی، ضخامت کاروتید اینیتیما و جریان واسطه اتساع بازویی مقایسه کردند تا ببیند هر کدامشان با چه کیفیتی بیماریهای قلبی را پیش بینی می‌کنند.
شاخص مچ پا و بازو، فشار خون را در مچ پا با فشار خون در دست مقایسه می‌کند. حساسیت بالای CPR، تست خونی است که نشانگر بیماریهای قلبی و عروقی است، ضخامت کاروتید اینیتیما، ضخامت لایه داخلی شریان کاروتیدی را اندازه گیری می کند.
جریان واسطه اتساع بازویی، با استفاده از سونوگرافی، نشان می دهد که رگهای خونی درون دست چگونه کار می کنند.
بررسی شامل حدود ۷ هزار نفر از شش مرکز در آمریکا بود. حدود 1300 نفر از این افراد در خطر متوسط قرار داشتند و همه این تستها از آنها گرفته شد.
بعد از حدود 8 سال پیگیری 94 نفر حمله قلبی داشتند، با قفسه سینه درمان شدند، پس از ایست قلبی احیا شدند و یا پس از رویداد قلبی در گذشتند.
نتایج حاصل از شاخص مچ پا و بازو 21 درصد کاهش ابتلا به بیماری قلبی را نشان می‌دهند، CPR با حساسیت بالا 28 درصد بالاتر شانس ابتلا به رویداد قلبی را دارد و افراد با سابقه خانوادگی بیش از 2 برابر شانس ابتلا به رویداد قلبی را دارند.
در این تحقیقات جریان واسطه اتساع بازویی و ضخامت کاروتید اینیتیما برای پیش بینی خطرات قلبی مفید واقع نشدند.
تحقیقات دوم، به سرپرستی هسترلان رویژتر محقق هلندی بررسی مفید بودن ضخامت کاروتید اینیتیما انجام شد.
محققان داده‌هایی از 14 مطالعه که شامل نزدیک به ۴۶ هزار شرکت کننده بود را بررسی کردند و دریافتند که آزمایش ضخامت کاروتید اینیتیمایی در حال پیشرفت برای پیش بینی بیماریهای قلبی بود، اما این پیشرفت به حدی کم بود که برای عملیاتهای پزشکی مفید نبود.
نویسندگان این تحقیقات گفتند که به نظر می‌رسد این تست به تغییر تصمیم کنونی بپردازند و مشخص شد که هزینه های اضافی و غیر قابل توجیهی را نیز شامل می‌شود.
از سویی دیگر آنها نوشته‌اند که نمره کلسیم عروق کرونری که در پیش بینی با پیشرفتهای قابل ملاحظه‌ای همراه بوده است، نیاز به بررسی‌های اساسی دارد که آیا این اطلاعات اضافی در این آزمایش مفید است یا خیر؟
نویسندگان افزودند که قرار گرفتن در معرض تابش و هزینه‌های این تست از نگرانی‌های مردم برای انجام این تست است.
دکتر تارا نارولا، متخصص قلب در بیمارستان لینوکس هیل در شهر نیویورک، اظهار داشت: تابش و هزینه باید در نظر گرفته شود.
نارولا گفت: محدودیتهای مهمی در استفاده از این تست وجود دارد. اول اینکه این تست ممکن است تابشهایی با دوز کم به بدن داشته باشد که در دراز مدت به خطر سرطان بیانجامد و در ثانی هزینه های بسیار بالا برای انجام تست ها و نمونه های دیگر در جهت تحقق و اثبات این فرضیه را نیز شامل می شود.
ایباح نیز در این باره گفت: تحقیقات بیشتری لازم است تا خطر این تابشها و منافع اطلاعات این تست را نمایش دهد.
وی در خصوص هزینه این تحقیقات نیز گفت: در مرکز آزمایش ایشان و کشورهای مختلف نزدیک او نیز حدود 200 دلار است.
با این حال مقدار پولی که جامعه در حملات قلبی از دست می دهد بسیار بیشتر از مقدار این تست است.