نگاهش روی امواج خیزان دریا خیره مانده و همچنان چشم انتظار است. می‌داند بازگشتی در راه نیست؛ زیر لب زمزمه می‌کند: «دریای بی‌رحم، دردانه دخترم را گرفتی، چه آرزوها که برایش نداشتم.»

به گزارش مشرق، انگار انتظار کسی را می‌کشد ولی چشم‌هایش این را نمی‌گوید، ناامیدی در آن موج می‌زند، خوب که نگاهش می‌کنم اشک‌هایش را پاک می‌کند و بغضش را فرو می برد، آهی بلند می کشد و با لحنی اعتراضی می گوید: «بی رحم دخترم را چرا بردی؟»

بیست سال است که انتظار می کشم، بیست سال است می آیم، تا آخرین نفساهایت را در دریا جستجو کنم، آخرین نگاه های شاد کودکانه ات را که به دل آب زدی را فراموش نمی کنم، تازه آموزش کلاس های شنا تمام شده بود و قول گرفته بودی وقتی در مسابقات اتمام دوره آموزشی رتبه آوردی، به دریا بیایی و شنا و جسارتت را ببینم.

حالا لبخند سردی بر چهره اش نقش بسته است، انگار دارد لیلی را می بیند که با چه شادی کودکانه ای وارد آب می شود، فریاد می زد که چه کیفی دارد شنا کردن در دریا.

نزدیکی های غروب یک روز تابستانی در تیر ماه بود که لیلی ۱۴ ساله به آب زد تا هم خستگی یک سفر را از تن به در کند و هم آنچه را که در کلاس های شنا نزد مربی خود در تهران آموخته بود را در دریا به نمایش بگذارد، سرمست از شادی های کودکانه و مغرور از آموز هایی که دیده بود در مقابل چشم پدر، مادر و برادرش به آب زد.

می گوید: همین که به آب زد دلم ریخت و نگرانی عجیبی وجودم را گرفت، تاکید کردم شنا در دریا با استخر خیلی فرق می کند و حواست را جمع کن و دور نشو و دقت کن، در حالیکه دستش را درآب به نشانه تاکید و پذیرش تکان داد، از ما دور و دور تر شد، هر چند گاهی روی آب می آمد و دستی تکان می داد، اما هر لحظه دورتر می شد و من ایستاد بودم با نگرانی همراه با یک حس خوب از اینکه دخترم در شنا متبحر شده است، نگاهش می کردم، همان لحظه بود که فکر کردم چقدر استعداد شنا دارد و می تواند دراین رشته موفق باشد، در رویا هایم غرق بودم برای او سکو های مدال را تصور می کردم، که لحظه ای دیدم مثل این است که لیلی درآب ناپدید شده است، دلشوره عجیبی در دلم افتاد و بی اختیار فریاد زدم، دیدم که دارد در آب دست و پا می زند، خیلی از ساحل فاصله گرفته بود از یک جهت خیالم راحت بود که شنا بلد است شناگر قابلی است و از سویی دیگ دلواپس بی تجربگی اش بودم.

باز لیلی از دیدگانم محو شد و این بار هرچه دقت کردم او را ندیدم، این بار دلواپسی و نگرانی ام جدی تر شد، فریاد زدم خودم به آب زدم و صدایش می زدم، اما صدایم در امواج دریا به گوش نمی رسید و کار بی فایده بود، مادر و برادرش هم آمدند و همگی لیلی را صدا می زدیم هرچه بیشتر صدا می زدیم بیشر نا امید می شدیم.

نمی دانم چه زمانی گذشته بود، هوا رو به تاریکی می رفت و با فریادهای ما مردمانی که در کنار ساحل بودند، آمدند و هرکسی چیزی می گفت، سرانجام گروه امداد و نجات آمدند و با قایق های نجات به دریا زدند و هوا تاریک شده بود و تلاش ها بی نتیجه بود، باورم نمی شد که لیلی در آب گم شده است.

تاریکی هوا اندک امیدم به زنده بودن لیلی را نا امید می کرد و اما در دل به خودم امید می دادم و می گفتم شاید در تاریکی هوا با شنا کردن از ما دور شده به جایی دیگر رفته، تیم گشت دریایی و نجات غریق ها ادامه عملیات را به فردا و روشنایی روز محول کردند و تا صبح خدا می داند بر ما چه گذشت.

تلاش ها و گشت ها، همه بی فایده بود و سه روز بعد خیلی دورتر از از ساحلی که لیلی درآن غرق شده بود، آب لیلی بی جان مرا پس زده بود و بی تجربگی و اعتماد ما به آموزش فن شنای او، مرگ دخترم را به دنبال داشت و هنوز بعد از گذشت بیست سال خودم را نمی بخشم، چرا گذاشتم لیلی بی محابا در دریا شنا کند.

حالا فقط یک چشم انتظاری بی پایان نصیبم شده و هر روز سن لیلی را می شمارم که اگر بود حالا چندسالش بود، اگر بود حالا عروس شده بود و اگر بود دختر زیبایم شاید مادر هم شده، گاهی او درلباس عروسی و گاهی هم در روپوش سفید پزشکی که آرزوی خودش بود، تجسم می کنم، اما همه اینها یک رویا و یک خیال بافی است، حیف که دخترم رفت و دریا با خودش تمام آروزهایم را با خودش برد.

اشک هایش را پاک می کند و گل های رز را یکی یکی به آب می سپارد و محل درگذشت لیلی زیبایش را هرساله گلباران می کند.

هر ساله غرق شدگی شماری از هموطنان را به کام مرگ می‌کشاند، آنهایی که یا فن شنا را نمی‌دانند، یا اینکه می‌دانند و مغلوب اعتماد به نفس کاذب خود می شوند، آنهایی که به قصد شنا دررودخانه و تنی به آب می‌زنند و شکار آب می شوند، آنهایی که حتی گاهی یا در استخرهای تحت کنترل و با وجود نجات غریق به دلایل مختلف مثل بی احتیاطی یا داشتن یک بیماری زمینه ای غرق می شوند، آنهایی که به دلیل شغلشان درکانال ها یا استخرهای کشاورزی غرق می شوند، کودکانی که به دنبال غفلت بزرگترها غرق می شوند، آنهایی که به دلیل سبک زندگی و استقرار در کنار آب های ناایمن مانند کودکان بی گناهی که هر ساله در سیستان و بلوچستان فدای بی مبالاتی می شوند و در هوتک ها یا غرق می شوند، یا اینکه دست و پایشان توسط تمساح های گاندو قطع می شود و همه اینها هموطنانی هستند که با اندک توجه و به کاربستن احتیاط می توانند به زندگی خود ادامه دهند.

سال گذشته هزارو ۱۵۲ نفر بر اثر غرق شدگی در کشور جان خود را از دست دادند

بر اساس اعلام سازمان پزشکی قانونی، سال گذشته (۱۴۰۱) هزار و ۱۵۲ نفر بر اثر غرق شدگی در کشور جان خود را از دست دادند این رقم در مقایسه با سال قبل از آنکه تعداد تلفات هزار ۱۶۶ نفر (۱۰۰۹ مرد و۱۵۷ زن) بود، کمتر شده است.

از کل تلفات غرق شدگی در سال گذشته، ۹۳۹ نفر مرد و ۲۱۳ نفر زن بودند. در این مدت استان های مازندران با ۱۶۱(۱۴۴ زن و ۱۷ مرد)، گیلان با ۱۱۹ نفر (۱۰۰ مرد و۱۹ زن)،خوزستان با ۹۸(۸۰ مرد و ۱۸ زن) و فارس با ۹۷ نفر (۶۷ مردو ۳۰ زن) فوتی بیشترین آمار تلفات غرق شدگی را داشته اند.

همچنین بر اساس آمار سازمان پزشکی قانونی استان های خراسان شمالی و جنوبی با ۵نفر فوتی به دلیل غرق شدگی دارای کمتریآمار در سال گذشته بودند و هیچ استانی در سال گذشته بدون آمار غرق شدگی نبود.

سال گذشته (۱۴۰۱) هزار و ۱۵۲ نفر بر اثر غرق شدگی در کشور جان خود را از دست دادند این رقم در مقایسه با سال قبل از آنکه تعداد تلفات هزار ۱۶۶ نفر (۱۰۰۹ مرد و۱۵۷ زن) بود، کمتر شده است

دریا خطرناک‌تر از رودخانه‌ها در مازندران

مدیرکل پزشکی قانونی استان مازندران گفت: غریق در دریا، رودخانه، استخر و کانال‌های آب کشاورزی، با فرار رسیدن فصل گرما در استان افزایش می‌یابد.

علی عباسی افزود: ۱۶۱ نفر از هموطنان پارسال در دریا، رودخانه، استخر و کانال‌های کشاورزی استان غرق شدند.

وی گفت: از این موارد ۱۱۲ نفر در دریا، ۳۳ نفر در رودخانه، ۶ نفر در استخر شنا، ۴ نفر در کانال، ۲ نفر هم در دریاچه مصنوعی و سد و ۲ نفر در حوض یا حوضچه و ۲ نفر هم در استخر کشاورزی هستند.

مدیر کل پزشکی قانونی مازندران تاکید کرد: برای پیشگیری از غرق‌شدگی در دریا، رودخانه‌ها و استخر افراد با فنون اولیه و محدودیت‌های شنا آشنا باشند.

عباسی افزود: اطلاع از وضعیت عمق آب قبل از تصمیم به شیرجه زدن و حتی قبل از ورود به آب ضروری است. چرا که شیرجه در آب‌های کم عمق خطر ضربه به سر و نیز شکستگی گردن را به دنبال دارد. هم چنین ورود به آب‌های عمیق برای مبتدیان، خطر غرق شدگی را افزایش می‌دهد.

وی ادامه داد: بررسی دمای آب نیز ضروری است، به عنوان مثال اگر مدت زیادی در آفتاب مانده اید، از وارد شدن ناگهانی به آب سرد خودداری کنید، علت این توصیه پیشگیری از شوک دمایی است.

عباسی گفت: به هیچ وجه تنها و در محیط‌هایی که نجات غریق وجود ندارد، شنا نکنید و افراد توانایی خود را در شناکردن بیش از حد در نظر نگیرید، چراکه یک سوم قربانی‌های غرق شدگی با فن شنا به طور کامل آشنا بوده اند.

وی ادامه داد: بسیاری از رودخانه‌ها با وجود ظاهری آرام بسیار خطرناک و عمیق هستند به نحوی که فرد بعد از چند قدم جلو رفتن در رودخانه متوجه عمق زیاد آن شده و گرفتار گردآب می‌شود، بنابراین توصیه می‌کنیم بدون اطلاع از وضعیت رودخانه هرگز برای شنا در آن اقدام نکنید.

رفع تصرف از حریم دریا می تواند خطرآفرین باشد، در مناطق طرح سالمسازی شنا کنید

افزایش خطرات غرق شدن درآب های ساحلی با توجه به شرایط خاص شنا در خزر همواره مورد تاکید است، چراکه به اعتقاد مسوولان و کارشناسان، مسائل زیادی در وقوع حوادث تلخ و ناگوار مرگ و میر در دریای خزر موثر است که عمده آن به سهل انگاری خانواده ها، رعایت نکردن نکات ایمنی و علت مهم تر ناشی از ناآگاهی از وضعیت سواحل دریای خزر و موج های شکافنده خزر است.بررسی ها نشان می دهد ۹۰ درصد مسافران و گردشگرانی که در طی سال به ویژه ایام تابستان به مازندران سفر می کنند با هدف استفاده از ساحل و شنا در دریا است.

تصرف حریم سواحل دریای خزر معضل چند دهه ای در استان های شمالی بود. تعریف حریم ۶۰ متری برای سواحل خزر دارای قانون مصوب با قدمت بیش از یک دهه است که پیش از این به علت مقاومت دستگاه های دولتی به درستی اجرایی نشده بود، اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم، رئیس جمهور در دستوری صریح همه دستگاه های دولتی را بدون استثنا موظف به آزادسازی مناطق ساحلی تصرف شده دریا تا مرز قانونی حداقل ۶۰ متر از ساحل کرد.

اما این آزاد سازی و رفع تصرف که بخشی ازآنها خارج از فضاهای طرح سالمسازی دریاست به دلیل نبود نجات غریق و ساحل خلوت که عمدتاً مورد توجه خانواده ها برای یک تفریح خانوادگی است می تواند خطر آفرین باشد، نبابراین اگر قصد شنا دارید، حتماً از سواحل طرح سالمسازی استفاده کنید.

رودخانه خطرناک‌تر از دریا

مطابق سال های پیش در سال ۱۴۰۰ نیز بیشترین آمار تلفات غرق شدگی در رودخانه ها ثبت شده است، در این سال ۳۱۶ نفر در رودخانه ها جان خود را از دست داده اند که این رقم ۲۷.۱ درصد کل آمار غرق شدگی در آن سال است.

پس از رودخانه ها، بیشترین آمار متوفیات غرق شدگی مربوط به دریا است که بیشترین غرق شدگی در مناطق غیرمجاز است و همچنین استخر کشاورزی، دریاچه مصنوعی و سد، کانال، حوض و حوضچه، چاه و دریاچه طبیعی به ترتیب بیشترین تلفات غرق شدگی دارند.

بر اساس گزارش پزشکی قانونی، بیشترین تلفات غرق شدگی مربوط به فصل تابستان و ماه های گرم سال است، معمولاً نیز بیشترین آمار کشته های غرق شدگی با مربوط به ماه تیر و یا مرداد ماه است.

شناسایی ۵۴۰ نقطه حادثه خیز در سواحل دریا در مازندران تاکنون

مدیرعامل جمعیت هلال احمر مازندران تعداد نقاط حادثه خیز سواحل دریا در مازندران را ۵۴۰ نقطه اعلام و تاکید کرد: هنوز کار پایش نقاط حادثه خیز به اتمام نرسیده است و مطمنا تعداد نقاط حادثه خیز فراتر از آمار فعلی است.

غلامعلی فخاری اضافه کرد: در تعریف اینکه نقاط حادثه خیز شامل چه بخش هایی می شود گفت: مناطق دارای ورودی و دسترسی افراد به ساحل و اینکه آنها می توانند به سادگی به دریا بروند جزو نقاط حادثه خیز به شمار می روند که غالباً تحت کنترل مدیریت طرح سالمسازی دریا قرار نداشته و ناجیان غریق در آنها حضور ندارند.

وی اظهار داشت: مشاهدات و گزارش های چند سال اخیر نشان می دهد که غالب غرق شدن افراد در مناطق ناشناخته که در طرح دریا و سالمسازی دریا قرار نداشته، رخ داد.

تعداد نقاط حادثه خیز سواحل دریا در مازندران را ۵۴۰ نقطه اعلام و تاکید کرد: هنوز کار پایش نقاط حادثه خیز به اتمام نرسیده است و مطمنا تعداد نقاط حادثه خیز فراتر از آمار فعلی است

دستِ خالی امدادگران هلال احمر مازندران در طرح دریا

مدیرعامل جمعیت هلال احمر مازندران با اشاره به نزدیک شدن زمان اجرای طرح دریا در سواحل این استان از کمبود امکانات و تجهیزات مورد نیاز ناجیان غریق و امدادگران این نهاد برای کمک و خدمات رسانی به حادثه دیدگان گلایه کرد.

فخاری با اشاره به ابلاغ استاندار مبنی بر انتخاب جمعیت هلال احمر به عنوان مسوول پیشگیری از کاهش غریق در دریای مازندرانی خزر افزود: اول تیرماه زمان آغاز طرح دریا در سواحل این استان است که نیروهای امدادگران و ناجیان غریق در نقاط مشخص شده حضور دارند تا از ورود افراد به مناطق ممنوعه شنا جلوگیری کنند و یا غریق های احتمالی را از دریا نجات دهند.

وی ادامه داد: انجام عملیات بازدید و نجات غریق در دریا به امکانات و تجهیزات ویژه خود نیاز دارد که جت اسکی و آمبولانس از جمله این ملزومات است که جمعیت هلال احمر مازندران در این بخش با کمبودهایی مواجه است که عدم رفع آن در زمان اجرای طرح می تواند درد روند عملیات امدادی تاثیر گذارد.

مدیرعامل جمعیت هلال احمر مازندران گفت: هرچند رایزنی هایی برای تحویل ۱۰ دستگاه آمبولانس از استان های همجوار انجام شده است اما تا زمان در اختیار دادن این تجهیزات و تامین دیگر تجهیزات مورد نیاز، مازندران باکمبودهای این بخش مواجه است.

توصیه هایی برای شنا در دریا

بیشتر جریان های ساحلی به دلیل حضور امواج و شکست آنها ایجاد می شوند و این جریان ها آنقدر قوی هستند که حتی ممکن است شنا گران ماهر را هم غرق کنند.

این جریان را می توان با قرار گرفتن در ارتفاع با چشم مشاهده کرد. چنانچه اگر روی برآمدگی ماسه ای پایتان را بگذارید تصور می کنید که عمق آب کم است، ولی با کمی جا به جایی ناگهان عمق آب افزایش می یابد، بنا بر این باید مواظب تغییر ناگهانی عمق آب باشید تا دچار مشکل نشوید.

کارشناسان پیشنهاد می کنند هنگامی که در مسیر جریان شکافنده قرار گرفتید هیچگاه با آن مبارزه نکنید و خلاف جهت جریان به سوی ساحل شنا نکنید بنا بر این آرام باشید و با جریان همراه شوید.

ذوق زدگی دیدن موج و جزر و مد دریا و به آب افتادن در هر نقطه از سواحل، بی احتیاطی محض است که برخی از افراد را به کام مرگ خاموش می کشاند. خانواده ها باید به نکات ایمنی و تابلو های هشدار دهنده مناطق ممنوعه شنا توجه جدی داشته باشند، چراکه خطر غرق شدن در این مناطق به مراتب بیشتر از نقاط سالم سازی دریا است.

توصیه های کلیدی برای پیشگیری از غرق شدگی

- آشنایی با فنون اولیه شنا و آشنایی با محدودیت ها و رعایت آنها از ابتدایی ترین الزامات قبل از شنا است.

- اطلاع از وضعیت عمق آب قبل از تصمیم به شیرجه زدن و حتی قبل از ورود به آب ضروری است، چرا که شیرجه در آب های کم عمق خطر ضربه به سر و نیز شکستگی گردن را به دنبال دارد و همچنین ورود به آب های عمیق برای مبتدیان، خطر غرق شدگی را افزایش می دهد.

- بررسی دمای آب نیز ضروری است، به عنوان مثال اگر مدت زیادی در آفتاب مانده اید از وارد شدن ناگهانی به آب سرد خودداری کنید، علت این توصیه پیشگیری از شوک دمایی است.

- به هیچ وجه تنها و در محیط هایی که نجات غریق وجود ندارد، شنا نکنید.

- از شوخی های خطرناک در آب و موقع شنا بپرهیزید.

- پس از مصرف داروهایی که موجب خواب آلودگی یا شل شدن عضلات می شوند، شنا نکنید.

- به هیچ وجه تشت های آب و لگن ها و یا حوضچه های کوچک آب را در جایی که کودک خردسال وجود دارد، بدون توجه رها نکنید.

- در حمام و حین استفاده از وان مراقب کودکان و سالمندان باشید.

- توانایی خود را در شناکردن بیش از حد در نظر نگیرید، یک سوم قربانی های غرق شدگی با فن شنا به طور کامل آشنا بوده اند.

- در صورت مواجهه با یک غریق، اگر با فن نجات غریق آشنا نیستید، سعی کنید فقط با استفاده از چوب یا طناب یا جلیقه نجات و یا تشکیل زنجیره انسانی به وی کمک کنید.

- برای نجات یک غریق، اول امنیت خود را در نظر بگیرید، از پشت به غریق نزدیک شوید و از او بخواهید تقلا نکند.

- پس از رساندن غریق به ساحل، به سرعت با اورژانس تماس بگیرید.

- بسیاری از رودخانه ها با وجود ظاهری آرام بسیار خطرناک و عمیق هستند به نحوی که فرد بعد از چند قدم جلو رفتن در رودخانه متوجه عمق زیاد آن و گرفتار گردآب می شود، بنابراین توصیه می کنیم بدون اطلاع از وضعیت رودخانه هرگز برای شنا در آن اقدام نکنید.

منبع: ایرنا