اینکه بین مقامات اسرائیلی و آمریکایی بر سر حمله نظامی به ایران اختلاف نظر وجود دارد جای هیچ شک و تردیدی نیست ولی طرح این سخنان تهدید آمیز از سوی مقامات اسرائیلی به چه دلیل صورت می‌گیرد.
در ابتدا لازم است به موارد اختلاف نظر بین مقامات اسرائیلی و آمریکا در خصوص ایران اشاره کنیم و بعد به دلایل بحث حمله به ایران در این برهه از زمان اشاره شود.
آمریکایی‌ها معتقد به رویکرد دو سویه تداوم « روند دیپلماتیک» و «تشدید تحریم ها» که از آن به عنوان تحریم های فلج‌کننده یاد می‌کنند، هستند و معقتدند این راهبرد مقابل ایران جوابگو است و به نتیجه می انجامد. در مقابل اسرائیل معتقد است که این راهکار کافی نیست و علاوه بر آن باید محاصره دریایی و هوایی ایران نیز تشدید پیدا کند که آمریکا آن را اعلام جنگ علیه ایران می داند و معقتد است که اسرائیل نباید اقدامات یکجانبه ای علیه ایران انجام دهد. "لئون پانتا" وزیر دفاع آمریکا در این رابطه گفت: باور نمی‌کند اسرائیل بر سر برنامه هسته‌ای ایران، تصمیمی برای حمله به این کشور گرفته باشد.
اختلافات سران آمریکایی و اسرائیلی به این موضوعات ختم نمی‌شود بلکه در نوع زمان بندی برخورد با ایران نیز اختلاف نظر دارند. اسرائیل اصرار دارد که یا آمریکا به ایران حمله کند یا اینکه واشنگتن اجازه این کار را به اسرائیل بدهد. آمریکایی ها بر این باورند که اکنون زمان مناسب برای برخورد نظامی با ایران نیست تا تحریم ها تاثیرات لازم را داشته باشد؛ نکته‌ای که در سخنان پانتا به آن اشاره شد این بود که «هنوز برای آنکه فشار تحریم‌ها بیشتر شود، زمان وجود دارد».
مقامات صهیونیستی به مقامات آمریکایی می‌گویند حالا که حمله به ایران را در این زمان منتفی می‌دانید حداقل زمان حمله را مشخص کنید و تضمین‌های لازم را به ما بدهید که کی زمان این حمله فرا می‌رسد؟ در مقابل آمریکایی‌ها بر این باورند که هنوز زمان مقتضی برای این کار هم فراهم نشده است.
علاوه بر این آمریکا و اسرائیل درباره تهدید شمردن فرایند هسته‌ای ایران نیز اختلاف نظر دارند. اسرائیل قابلیت ایران را برای تولید اورانیوم غنی شده تهدید می‌داند در حالی که آمریکایی‌ها بین قابلیت و در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای تفاوقت قائلند و این بخش دیگری از نگرش و رویکردهای مختلف مقامات دو طرف در قبال ایران است. اسرائیل تاکید می‌کند که نباید گذاشت ایران وارد منطقه مصونیت شود اما ایالات متحده بر این باور است که هر زمان ایران اراده تولید سلاح داشت، باید وارد عمل شد.
پس با وجود اختلاف نظر بین مقامات آمریکایی و اسرائیلی هدف سران این رژیم از طرح حمله به ایران چیست ؟
به نظر می رسد که اسرائیل در این برهه از زمان و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا قصد دارد نهایت استفاده و بهره برداری را بکند و از مقامات آمریکایی امتیازات لازم و مورد نظر را دریافت کند یا حداقل تلاش دارد آمریکا و غرب را با خواسته‌های این رژیم همراه کند.
اینکه مقامات آمریکایی به اسرائیلی ها این امتیازات را بدهند بعید به نظر می رسد و این امر را می توان در سخنان مقامات آمریکایی به عینه دید.
ژنرال «مارتین دمپسی» اخیرا به مقامات رژیم صهیونیستی هشدار داد، اگر اسرائیل گزینه حمله به برنامه هسته‌ای ایران را برگزیند، نباید انتظار کمک آمریکا را داشته باشد.
وی افزود: حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران قطعا برنامه اتمی این کشور را به تعویق می‌اندازد، اما آن را نابود نمی‌کند. اگر آنها (اسرائیلی‌ها) اقدام نظامی را برگزینند، من مایل نیستم با آنها همدست باشم.
رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا اظهار داشت: اهداف هسته‌ای ایران را نمی‌دانم چرا که اطلاعات اهداف آنها را افشاء نمی‌کند. اما آنچه روشن است این است که اگر ایران قبل از موعد مورد حمله قرار گیرد، «ائتلاف بین‌المللی» که بر این کشور فشار وارد می‌کند، ناکام می‌ماند.
طرح مخالفت با حمله نظامی به ایران نه تنها با مخالفت مقامات آمریکایی روبرو شده بلکه حتی داد مقامات اسرائیلی را نیز در آورده و آنها با این اقدامات یکجانبه مخالفت کردند.
اظهارات و مواضع جنگ‌طلبانه نتانیاهو و به علاوه "ایهود باراک" وزیر جنگ اسرائیل، موجب بروز انتقادات گسترده داخلی و خارجی شده است. علاوه بر سیاسیون، برخی اسرائیلی‌ها هم با تجمع در برابر خانه ایهود باراک، خواستار پایان مواضع جنگ‌طلبانه شده بودند.
«عمیر پرتس» وزیر جنگ پیشین رژیم‌صهیونیستی در مصاحبه با روزنامه صهیونیستی تایمز اسرائیل، به سران رژیم‌صهیونیستی توصیه کرد به دیپلماسی اجازه دهند تا به مسیر خود ادامه دهد.
پرتز در این مصاحبه بدون آنکه در مورد میزان توانایی نظامی رژیم صهیونیستی صحبتی کند، گفته است که اسرائیل هنوز برای آنکه به تحریم‌های بین‌المللی و دیپلماسی اجازه دهد که راه خود را ادامه دهند، فرصت دارد.
وی ادامه داده است که اسرائیل باید تعهد آمریکا در قبال جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را جدی تلقی کند.