به گزارش مشرق، از قدیم گفته‌اند «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد»، آنجا که دشمن خیال می‌کرد می‌تواند با خرابکاری‌های مذبوحانه نور ایمان را در دل مردم خاموش کند و حضور عزاداران را در هیات‌ها کم‌رنگ کند، اما ملت ولایت‌مدار و عاشق اهل‌بیت علیهم‌السلام با شرکت گسترده در هیئات و مراسم‌های سوگواری باز مشت محکمی بر دهان یاوه‌گویان زدند.

این شب‌ها و روزها که دشمن در فضای حقیقی و مجازی با انواع و اقسام ترفندها قصد دارد پای ایرانی را از هیات‌ها جدا کند، اما می‌بینیم که عالمیان هر لحظه به سمت و سوی حقیقت ناب ایمان کشیده می‌شوند و حتی آن‌هایی که تا کنون نامی از حسین(ع) را نشنیده بودند و یا با روضه‌ها بیگانه بودند، به واسطه همین تحرکات، امروز پای در هیات نهاده و با منش ظلم‌ستیزی و آزادمردی سید و سالار شهیدان آشنا می‌شوند.

خدا رحمت کند شهید «همت» والا مقام را که در این گونه مواقع چراغ راه را خوب دست بلاتکلیفان زمانه داده، آنجا که می‌گوید هر جا به راهتان شک کردید ببینید دشمن توپخانه‌اش را کدام سمت می‌زند، همانجا سنگر حق است و امروز اگر کسی اندک نور بصیرتی در وجود داشته باشد، خواهد فهمید که راه حسین(ع) راه آزادگی و ایستادگی در مقابل ظلم است، نه راه مدعیان آزادی که می‌خواهند اختیار را از انسان گرفته و به اجبار خانه‌نشینش کنند.

به برکت انقلاب اسلامی است که نام حسین(ع) در هر کوی و برزن بلند است و هر خانه با نصب بیرق عزا، سیاه‌پوش دردانه حضرت زهرا(س) است، مگر نبود زمان طاغوت که عاشقان و محبان کوی دوست مخفیانه و در خفا در عزای سالار شهیدان به سر و سینه زده و سوگواری می‌کردند.

عزاداری زنان خرم آبادی در سوگ شیرخواره امام حسین(ع)

دشمن نادان گمان کرده با حذف انقلاب می‌تواند امام حسین(ع) را از یاد و ذهن ایرانیان پاک کند، اما زهی خیال باطل، مگر نه اینکه تاریخ هزار برابر از این شیادان را به خود دیده که حتی نتوانستند ذره‌ای از محبت انسان خاکی را به ائمه اطهار علیهم‌السلام کم کنند.

مگر این گفته پیر خمین نیست که فرمود: «محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است»، اسلامی که ۱۴۰۰ سال است فتنه‌های رنگارنگ عمروعاص و معاویه‌گونه نتوانسته جلوی درخشش را بگیرد و هر روز به پیروان راستینش در اقصی نقاط جهان افزوده می‌گردد.

آئین گل مالی لرستانی‌ ها در روز عاشورا

این روزها در جای جای ایران اسلامی، سیاهی پرچم عزای اباعبدالله‌الحسین بالاتر از هر رنگی قرار گرفته و از جوان و پیر تا زن و مرد با هر اعتقاد و آئینی و به دور از جنجال‌های آن طرف آبی‌ها به سوگواری اشرف اولاد آدم می‌پردازند.

برایتان از حال و هوای لاکچری‌های لرستانی بگویم، همان‌ها که گمان می‌کنی هیچ‌گاه گردی بر لباسشان نخواهد نشست، اما روز عاشورا تمام قد گل‌مالی شده و در عزای ارباب بر سر و سینه می‌زنند، جوانانی که شاید دشمن گاهی از غفلت اندکی از آنان استفاده کند، اما به راستی که دستگاه فرهنگی امام حسین(ع) قدرتمندتر از فضای بی در و پیکر رسانه‌های معاند است.

فرقی نمی‌کند دارا باشی یا ندار، وقتی پای حسین(ع) در میان است، عاشق تمام هستی خود را در طبق اخلاص گذاشته و به میدان می‌آید، مانند همین کودک اهل ازنای لرستان که موکب یک نفره را برپا کرده تا نشان دهد محبت حسین(ع) در خون جاری است و تنها با مرگ می‌توان این نور را خاموش کرد.

یا مثل کودکان دهه هشتادی خرم‌آبادی که با اخلاص کودکانه خیمه عزا برپا کرده و با پول تو جیبی‌هایشان، پذیرایی ناچیز اما همه‌چیز خود را از عزاداران دارند.

موکب یک نفره کودک لرستانی

امنیت که برقرار باشد، زن‌ها تا نیمه شب هم می‌توانند با خیال راحت در فضای باز نشسته و شیرخواره در بغل مانند رباب، لالایی تا پای جان در رکاب ولی خوانده و مشق عشق یاد کودکشان دهند.

همچون زنان خرم آبادی که شب گذشته تا ساعاتی از بامداد در رثای مقام والای علی اصغر(ع) ناله عزا سر داده و خواهان باز شدن گره‌های بزرگ زندگی خود از دستان کوچک اما سخاوتمند شیرخواره اباعبدالله الحسین(ع) شدند.

دشمن باید بداند تا زمانی که محبت ائمه اطهار در وجود زنان و مردان این سرزمین در جوشش است، حل مشکلات به نگاه این بزرگواران و نه چشم دوختن به پشت درهای بسته گره زده می‌شود، همچنان که در هشت سال جنگ تحمیلی با توکل به اسم اعظم خداوند و توسل به حضرات معصومین به پیروزی رسیدند.

تجربه ثابت کرده هر چه دشمنان تلاششان بیشتر شود برای تخریب دین، هزاران برابرش بازخورد معکوس می‌بیند از مسلمانان و شیعیان علی بن ابیطالب(ع)، همچون اقدام اخیر سخیف و بزدلانه توهین به کتاب مقدس قرآن کریم که واکنش جهانیان را بدنبال داشت و بار دیگر ثابت شد به بدخواهان که خورشید را نمی‌توان با گرد و خاکی ناچیز محو کرد.

کودکان شهرستان دلفان نیز در همایش مرگ شیرین‌تر از عسل که به یاد زاده شان نزول سوره انسان برپا شد، با در دست داشتن قرآن کریم متفاوت‌تر از سال های قبل به عزاداری پرداختند تا به دشمنان بفهمانند نور قرآن هیچ‌گاه خاموش‌شدنی نیست.

شعار «زن، زندگی، آزادی» سر دادند تا به بهانه آن بی‌حیایی را ترویج داده و با بی‌عفتی، غیرت مردان را نشانه روند، اما مگر نه این است که مردان این سرزمین ثابت کردند آنجا که دفاع از ناموس در میان باشد، مرزها را در نوردیده و مدافع حرم می‌شوند، حالا به خیال خامشان می‌خواهند با این دست و پا زدن‌های سایبری درس آزادی دهند، اما نمی‌دانند حسین(ع) ۱۴۰۰ سال پیش خطابشان قرار داد که «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید».

مدعیان آزادی و طرفدارانش همچون سلبریتی‌های نان نظام خورده و نمکدانش را به بهای ناچیز شکسته، این روزها با فراخوان‌های مختلف خواهان نپوشیدن لباس سیاه و نرفتن به مجالس عزا هستند، اما به راستی این چه شیوه‌ای از آزادی است که با تمسخر، عقاید را محدود کرده و سلب اختیار نموده از هواداران برای انتخاب سبک زندگی.

دشمن تفکر آزاداندیشی را باید از امام حسین(ع) بیاموزد که در تاریکی شب، اندک روشنای محفل را خاموش کرد تا پیروان به اختیار بمانند و به اجبار همراه نشوند. همان امام هدایتگری که با امر به معروف و نهی از منکر در تاریخ ثبت کرد که حق کیست و کدام طرف است.