به گزارش مشرق، اخیرا بار دیگر مسئول اطلاع رسانی پلیس راهور تهران بزرگ اعلام کرد که عبور عابران پیاده از عرض بزرگراه ممنوع است؛ موضوعی که پیش از این بارها و بارها از زبان پلیس راهنمایی و رانندگی شنیده شده است اما آنچه باعث گمراهی میشود این است که آیا ممنوعیت تردد عابران پیاده از عرض بزرگراهها میتواند عاملی برای تقصیر ۱۰۰درصدی آنها در صورت تصادف و حوادث رانندگی باشد؟
معاون آموزش و فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران بزرگ در این باره گفت: در تصادفات هیچ مقصر ۱۰۰درصدی وجود ندارد و همه چیز به عناصر دخیل در تصادف از جمله، راننده، خودرو، جاده، دستگاههای خدمترسان به جاده و انسان بستگی دارد و بنابر شرایط هرکدام مقصر شناخته میشوند.
سرهنگ احسان مومنی با استناد به ماده ۲۱۵ قانون راهنمایی و رانندگی مبنی بر ممنوعیت تردد عابران پیاده از عرض آزادراهها، تاکید کرد: با فرض عادی بودن شرایط و مطلوبیت همه عناصر، میتوان گفت در صورت تردد عابر پیاده از عرض آزادراه، وی مقصر قطعی خواهد بود.
ماده ۲۱۵ قانون راهنمایی و رانندگی: پیادگان وظیفه دارند:
الف ـ در محل هایی که پیاده رو وجود دارد از سطح سواره رو استفاده نکنند.
ب ـ در محل هایی که پیاده رو وجود ندارد یا در صورت وجود به دلایلی غیرقابل تردد باشد باید از منتهی الیه سمت چپ سواره رو و عکس جهت حرکت وسایل نقلیه عبور کنند.
پ ـ برای گذشتن از عرض راه، تنها از گذرگاههای پیاده، پلهای هوایی و گذرگاههای زیرزمینی مجاز عبور کنند.
ت ـ از دویدن، پریدن و ورود ناگهانی به سطح سواره رو خودداری کرده و مراقب حرکت وسایل نقلیه باشند.
ث ـ از حصار آزادراه ها نگذرند و در بزرگراهها و خیابان ها از لابلای درختان و گل بوته های حاشیه و میانه راه عبور نکنند.
ج ـ در تقاطع ها با روشن شدن چراغ سبز مقابل خود (چراغ عابر) حرکت کنند و هنگامی که چراغ عابر قرمز بود عبور نکنند.
چ ـ از موانع و خط کشی خطوط ویژه، سواره رو خیابان ها و میدان ها عبور نکنند.
ح ـ در بزرگراه ها و خیابان های اصلی، از خارج از گذرگاه های تعیین شده عبور نکنند.
خ ـ در سواره رو خیابان برای سوار شدن به وسیله نقلیه و همچنین صحبت کردن یا خرید و فروش با راننده یا سرنشینان وسایل نقلیه، توقف نکنند.
وی با اشاره به عوامل متعدد در تصادفات ادامه داد: با وجود اینکه قانون بر ممنوعیت تردد عابران پیاده از بزرگراه تاکید دارد اما ماده ۱۸۰ قانون راهنمایی و رانندگی تاکید میکند که راننده باید همه حواس خود را در حین رانندگی جمع کرده و تمرکز و هوشیاری کامل داشته باشد.
در ماده ۱۸۰ قانون راهنمایی و رانندگی تصریح شده است: «رانندگان حق ندارند ضمن رانندگی دخانیات استعمال کنند یا خوراکی یا آشامیدنی میل کنند همچنین استفاده از هرگونه وسایل و تجهیزات مانند تلفن همراه که باعث انحراف ذهنی و رفتاری راننده شود، ممنوع است. رانندگان وظیفه دارند در هر حال به طور کامل به جلو توجه داشته باشند.»
معاون آموزش و فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران بزرگ اظهار داشت: در برخی تصادفات با وجود ممنوعیتهای قانونی برای آسیبدیدگان، ممکن است حتی دستگاههای خدماتی مانند شهرداری و ادارات برق را نیز مقصر شناخته شوند و برای آنان سهم تقصیر در نظر بگیریم.
مومنی گفت: به طور کلی در ادبیات اجرایی و عملیاتی پلیس، عابران پیاده در تصادفات متوجه سهم تقصیر خواهند بود که این مسئله با توجه به کارشناسی صحنه و عوامل دخیل تعیین میشود.
وی بار دیگر بر ممنوعیت مطلق تردد عابران پیاده از بزرگراهها و آزادراه تاکید کرد و گفت: حتی عوامل دیگری هم دخیل باشند، به طور قطع در صورت حادثه عابر پیاده سهم تقصیر خواهد داشت.
معاون پلیس راهور تهران بزرگ قوانین راهنمایی و رانندگی و ممنوعیتها و محدودیتهای آن را تنها قوانینی دانست که فقط برای نجات جان مردم تدوین شده است.
معاون پلیس راهور تهران بزرگ، استاندارد بودن مسیر، شرایط استاندارد و معاینات فنی خودرو، هوشیاری راننده، روشنایی، شانه مناسب مسیر و عوامل دیگر را در کارشناسی تصادف موثر دانست و افزود: پلیس برای همه نهادها متولی، سهم تقصیر قائل خواهد بود.
مومنی تصادف عابران پیاده را یکی از دغدغههای پلیس راه در تهران دانست و گفت: اینکه حدود ۴۶ درصد فوتی ناشی از تصادف در شهر تهران مربوط به عابران پیاده است، نشان از عدم توجه به قوانین دارد که عمده آن نیز در محورهای بزرگراهی و آزادراهی رخ میدهد.
به گفته وی، یافتن مقصر علاج بعد از واقعه است زیرا ممکن است در برخی از این تصادفات جان یک انسان طعمه مرگ شود؛ بنابراین بهترین راهکار تشویق مردم به رعایت قوانین و عدم عبور از ممنوعیت است.
سال گذشته ۲۳۵ نفر از شهروندان تهرانی در تصادفات جان خود از دست دادند که ۵۱ درصد از این تصادفات به بزرگراهها مربوط میشود و تقریباً همه اینموارد مربوط به عبور عابران از عرض بزرگراهها است. در این میان، بزرگراه آزادگان با ۱۶ درصد رتبه نخست تصادفات فوتی را به خود اختصاص داده است.
طبیعی است که بخش عمدهای از سهم تقصیرها در بزرگراهها متوجه خود عابران پیاده است که به جای استفاده از پل عابر پیاده از عرض بزرگراهها عبور کردهاند و در این میان کارگران شهرداری و عوامل نظافت نیز کم نیستند.