کد خبر 15425
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۸۹ - ۰۰:۴۸

سازمان پيمان آتلانتيک شمالي تحت فشار ترکيه نام ايران را از فهرست تهديدهاي موشکي ذکر شده در سند راهبردي خود حذف کرد.

به گزارش مشرق به نقل از پايگاه اينترنتي «ايران هسته اي»، در حالي که نشست سران ناتو از روز جمعه در ليسبون پرتغال آغاز خواهد شد برخي منابع غربي مي گويند در اثر پي گيري و اصرار ترکيه نام ايران از فهرست تهديدهاي موشکي ناتو- که بناست در سند راهبردي آن آورده شود- حذف شده است.
خبرگزاري آلمان در گزارشي از بروکسل که روز چهارشنبه 26 آبان منتشر شده نوشته است: «به گفته ديپلمات ها آمريکا ابتدا تاکيد داشت که در اين اجلاس از ايران به عنوان تهديد موشکي عمده ياد شود ولي اين خواسته با مخالفت ترکيه حذف شد.»
اين اتفاق در چارچوب تدوين سند برنامه هاي راهبردي ناتو براي 10 سال آينده رخ داد که در اين سند موضوع اصلي بحث هاي سران ناتو خواهد بود.
ترکيه پيش از اين هم مخالفت خود را با اينکه ايران به عنوان يک تهديد تلقي شود اعلام و تأکيد کرده بود فقط به اين شرط ميزباني بخشي از سپر دفاع موشکي ناتو در خاکش را خواهد پذيرفت. احمد داوود اوغلو وزير خارجه ترکيه اخيراً هم مجدداً اين موضع را در قالب شرط هايي براي پذيرش سپر دفاع موشکي ناتو بيان کرده است. به نوشته روزنامه استار چاپ ترکيه در تاريخ 26 آبان 1389 داوود اوغلو گفته است: «برخي رسانه ها در پي القاي اين موضوع هستند که ترکيه ميزبان موشک هايي خواهد بود که هدف آنها ايران و يا روسيه است اما اين مسئله فقط يک عمليات رواني است. ترکيه مايل نيست مانند دوران جنگ سرد چهره خط مقدم را داشته باشد. ترکيه مايل نيست هيچيک از کشورهاي همسايه تهديد معرفي شود. اگر يکي از کشورهاي عضو ناتو از ناحيه کشور خاصي احساس تهديد کند مقابله با آن تهديد مسئوليت مشترک تمام اعضا است اما اکنون چنين تهديدي مطرح نيست.»
راسموسن: از کشور خاصي
نام نمي بريم
اندرس فوگ راسموسن هم تاکيد کرد که در سند راهبردي ناتو نام هيچ کشور خاصي نخواهد آمد.
راسموسن در کنفرانس خبري که روز 24 آبان 1389 برگزار کرد، در پاسخ به سؤال يکي از خبرنگاران درباره تقويت سامانه هاي موشکي در برابر تهديداتي از طرف کشورهايي نظير ايران پرسيد گفت: «در تهديداتي که سامانه هاي ضدموشکي ناتو براي آن پيش بيني شده است روي کشور خاصي تاکيد نشده است بلکه کشورهاي زيادي به عنوان تهديدات احتمالي مطرح هستند. در واقع حدود سي کشور هستند که فن آوري موشکي را براي هدف قرار دادن منطقه اروپا و آمريکا دارند يا مي خواهند بدست آورند و ما مي خواهيم از خودمان در برابر چنين تهديداتي دفاع کنيم. از اين رو هيچ دليلي ندارد که ما در اين مسئله از کشور خاصي نام ببريم زيرا اين کشورها زياد هستند.»
دستور کارهاي اجلاس ناتو
علاوه بر موضوع ايران، مسائل ديگري هم در اجلاس آتي سران 8 2کشور عضو ناتو مطرح خواهد شد.
اگرچه جزييات دستورالعمل نوين راهبردي ناتو هنوز فاش نشده است ولي اندرس فوگ راسموسن دبير کل ناتو، پيشتر بر لزوم بهبود دفاع سايبري ناتو همکاري بهتر با بازوهاي غيرنظامي همچون اتحاديه اروپا و گسترش همکاري و مشارکت با قدرتهايي همچون چين و هند تاکيد کرده بود. با اين همه به نوشته خبرگزاري آلمان، ديپلمات ها مي گويند ترکيه همکاري بيشتر را با اروپا به حل مشکل خود با قبرس منوط خواهد کرد. همچنين انتظار مي رود سران شرکت کننده در اجلاس ليسبون ضرورت ايجاد سامانه ضد موشکي بالستيک را در اروپا براساس فناوري آمريکايي مورد تاکيد قرار دهند و افزون بر آن بر لزوم همکاري در ايجاد سامانه هاي کوتاه برد تر در کشورهايي مانند آلمان تاکيد کنند.
همچنين پيش بيني مي شود سران ناتو از روسيه بخواهند امکان الحاق سامانه ضد موشکي خود را با سامانه ضد موشکي ناتو مورد بررسي قرار دهد. هدف از طرح اين موضوع تلاش براي اثبات اين نکته اعلام شده که سامانه ناتو بر ضد روسيه نيست. راسموسن از اين تصميم به مثابه اقدامي دلگرم کننده براي کمک به اعتمادآفريني ياد و اعلام کرده چنين اقدامي بر امنيت اروپا تاثيري بسيار مثبت بر جاي خواهد گذارد.
دميتري مدودف رئيس جمهور روسيه بعدازظهر روز شنبه براي شرکت در اجلاس ويژه سران ناتو روسيه به اجلاس ليسبون خواهد پيوست. انتظار مي رود مدودف در پرتغال با مذاکره درخصوص امکان همکاريها در بخش دفاع موشکي به مذاکره بپردازد و پيشنهاد دهد مسکو هرچه بيشتر از ماموريت ناتو در افغانستان حمايت کند.
در نشست صبح روز شنبه نيز رهبران نوزده کشور ديگري که در چارچوب نيروي بين المللي تامين امنيت (ايساف) در افغانستان نيرو مستقر کرده اند به همراه ديگر رهبران اروپايي سازمان ملل بانک جهاني و ژاپن به اجلاس ليسبون خواهند پيوست. انتظار مي رود در نشست ليسبون به نظاميان ناتو چراغ سبز لازم براي خروج از جبهه خط مقدم در افغانستان و واگذاري مسئوليتهاي امنيتي به نيروهاي افغان نشان داده شود. نخستين عمليات واگذاري مسئوليتهاي امنيتي در نيمه نخست سال 2011 آغاز مي شود و پيش بيني مي شود اين روند تا اواخر سال 2014 به پايان برسد. رهبران ناتو در عين حال تداوم حمايت از دولت افغانستان را حتي پس از پايان عمليات رزمي در اين کشور مورد تاکيد قرار مي دهند.
علاوه بر آن موضوع کاهش بودجه دفاعي و کاهش شمار مقرهاي نظامي ناتو نيز از ديگر مسائل مورد بحث در نشست ليسبون خواهد بود. ناتو در حال حاضر يازده مقر نظامي دارد که پيش بيني مي شود شمار آنها به هفت مقر نظامي کاهش يابد. با اين همه هنوز مشخص نيست کداميک از اين مقرها تعطيل خواهد شد و قرار هم نيست اين مسئله در اجلاس ليسبون مشخص شود زيرا به گفته کارشناسان طرح اين مسئله موجب مناقشه و بروز اختلافات داخلي ميان کشورهاي عضو ناتو خواهد شد بنابراين تا ماه ژوئن تصميمي در اين خصوص اتخاذ نمي شود.