سرویس سیاست مشرق - حجت‌الاسلام حسین طائب مشاورفرمانده کل سپاه پاسداران، ظهر یکشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۲ در جمع دانشجویان دانشگاه شاهد حاضر شد و به سوالات دانشجویان پاسخ داد.

حجت الاسلام طائب درباه مساله فلسطین و عملیات طوفان الاقصی با طرح سه سوال اساسی گفت: چرا حماس عملیات طوفان الاقصی را شروع کرد؟ چگونه شروع کرد و چه خواهد شد؟

وی ادامه داد: این سه سوالی است که باید جواب بدهیم. اسرائیل محاصره غزه را از زمین، آسمان و دریا در دستور کار گذاشته بود. و هرچه زمان پیش میرفت، این زمان را تنگ تر می‌کرد. لذا حماس به این جمع‌بندی رسید که یا ببیند از درون دارد آب می‌شود یا باید پیش دستی کند در عملیات.

در ادامه مشروح تحلیل رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه درباره تحولات منطقه از نظرتان می گذرد:

اسرائیل برای اینکه وضعیت داخلی را کنترل کند و اختلافات و دعواهای اجتماعی-سیاسی، تظاهرات هفتگی در سرزمین‌های اشغالی و اعتراضات، تبدیل به دعواهای اجتماعی-امنیتی نشود، باید یک اقدام محدود نظامی انجام می‌داد و بعد مسئله را جمع کند. از این رو در برنامه اش حمله به غزه را در دستورکار قرار داده بود. از این رو حماس یا باید صبر می‌کرد که به آن حمله شود و دفاع کند و هزینه‌هایی را که الان می‌دهد، در آن شرایط می‌داد، ‌ اما زمانی دفاع می‌کرد که دیگر ضعیف شده بود یا اینکه زودتر از طرف صهیونیستی اقدام کند، از این عملیات پیش دستانه انجام داد.

هتک حرمت به مسجدالاقصی تداوم داشت، جنگ های موضعی ادامه داشت. صهیونیست‌ها ظرف دو ماه چندین عملیات روی رزمندگان حماس انجام دادند، حمله می‌کردند و اسیر و شهید و مجروح می‌گرفتند و کار حماس را مختل می‌کردند.

حماس یک تصویر درست کرده بود که در حال حاضر نمیخواهد بجنگد، اما دو سال بود که برای یک عملیات نهایی و بزرگ خود را آماده میکرد، اما اینکه این عملیات را چه زمانی انجام دهد، هیچ زمان بحثش مطرح نبود. حماس به این جمع بندی رسید که عملیاتی را که دو سال ست در حال کار بر روی آن است، الان و به صورت پیش دستانه انجام دهد. لذا وارد عملیات شد.

خب در رابطه با چگونگی عملیات، اول باید عرض کنم راهبرد عملیات مقاومت بر مبنای اختفا و ابهام است، حزب الله چه کار می‌خواهد بکند؟ حماس چه کار می‌خواهد بکند؟ مقاومت چه کار می‌خواهد بکند؟ این ابهام در دشمن سرگیجه ایجاد کرده و برنامه‌هایش را بهم ریخته است.

لذا صهیونیست‌ها چه کار کردند؟ در این مرزی که صهیونیست‌ها با حماس دارند، بین سیصد تا هفتصد متر و بعضی جاها تا یک کیلومتر، چند لایه حفاظت درست کرد. عمق زمین را کندند و چندین مترلوله های بزرگ داخل زمین کردند و داخل آن را پر کردند که فلسطینی ها نتوانند از زیر تونل بزنند. این یک لایه حفاظتی. لایه دوم، جاده مرزی کشیدند و در آن سیم خاردار و سنسورهای الکترونیکی و ... و رمپ خاکی گذاشتند که اگر کسی برای شناسایی توانست از موانع عبور کند، ردپایش بماند، دیوار گذاشتند، چندین لایه حفاظتی گذاشتند، همه این کارها را انجام دادند. خب حماس چه کار کرد؟ از اصل غافلگیری استفاده کرد. اول از همه تصویری ساخت که احساس عملیات از سوی حماس در غزه نشود، لذا اسرائیلی ها در جلسات میگویند گزارشاتی از خط برای ما می آمد که تحرکاتی در جریان است، اما نتانیاهو و سیستم امنیتی چه میگفتند؟ میگفتند حماس توانایی عملیات ندارد و این جابه جایی‌ها عادی است. الان که به اسناد قبلی در سیستم اطلاعاتی شان رجوع می‌کنند، متوجه شدند که فریب خوردند، گزارش هایی از خط مرزی رسیده بود اما آنها جدی نگرفته اند.

خب در زمان شروع عملیات از همه موانع عبور می کنند و بیش از هزاران نفر را به داخل اسرائیل می‌برند. اگر یک تیم رفته باشند، می‌شود عملیات نفوذ و شناسایی، اما حماس می‌خواهد نیرو به داخل سرزمین‌های اشغالی ببرد، عملیات انجام دهد و گروه بالایی اسیر را به داخل غزه بیاورد. این عملیات پیش می رود و تا پایگاه لشکر ارتش اسرائیل می رود. خب این سیستم اسرائیل را با فروپاشی روبه رو کرد. هزاران نفر از مرز حفاظت شده عبور کردند، این معادلات رژیم صهیونیستی را که در دکترینش شبه را با تیر میزند و دکترین پیش دستانه دارد و می‌گوید صبر نکنید که تهدید را بررسی کنید، بهم ریخت. خب سیستم اسرائیل دچار وحشت شد و همه به داخل شهرک‌ها فرار کردند. نیروهای مسلح اسرائیل به داخل شهرک‌ها فرار کردند. تا جایی جلو می‌روند که فاصله کمی تا یکی از پایگاه های هوایی اسرائیل را نیز تصرف کنند. شما دیدید که جنگنده‌ها را با کامیون بردند، چون خلبان ها حاضر به پرواز نبودند، می‌ترسیدند به آنجا بروند. حماس این عملیات را انجام داد و ایستاد پای مقاومت. خب چه اتفاقی رخ داد؟ نتیجه اش این بود که چهار عنصر قدرت اسرائیل شکسته شد.

اولین عنصر قدرت، سیستم اطلاعاتی اسرائیل بود که چهار سیستم اطلاعاتی دارد. سیستم اطلاعاتی اسرائیل از سیستم اطلاعاتی آمریکا قوی‌تری است. اما این چهار سیستم اطلاعاتی نتوانستند عملیات را کشف کنند. از این رو سیستم اطلاعاتی اسرائیل فرو ریخت.

در روزها قبل وقتی پلیس رژیم در شهرها با معترضان برخورد می‌کرد، معترضان می‌گفتند شما در مرز کجا بودید؟ (در زمان حمله حماس) یعنی ابهت اطلاعاتی اسرائیل شکسته شد.

دوم، نیروی واکنش سریع اسرائیلی ‌ها، ارتش اسرائیل در مرحله اول شکست خورد، چرا نتوانست کاری کند؟

سوم، قدرت سیاسی اسرائیلی‌ها، صهیونیست‌ها تلاش کردند که یک اجماع جهانی ایجاد کنند.

چهارم، سیستم رعب آور عملیات روانی است. عملیات روانی و رسانه ای غربی ‌ها نیز شکسته شد.

رژیم صهیونیستی مقاومتش زیر یک ماه است، بعد از جنگ ۳۳ روزه همه جنگ را در چند روز جمع کرده است، ‌ اما امروز نمی‌تواند، چرا که از نظر مدیریتی گیج است، آمریکایی‌ها آمدند مدیریت می‌کنند.

حالا اسرائیل چه کارکرده است؟ به اینجا رسیده است که شکست هایش را با بهم زدن توازن وحشت جبران کند، یعنی با قتل عام ترس ایجاد کند. ترس ایجاد کند. کشتار کودکان، زنان و مردم غیر عادی و بمباران های سنگین. بمب‌های سنگین بیندازد و ساختمان ها را پایین بیاورد. این را میخواست تبدیل به توازن وحشت کند. مقاومت دفاع کرد، ملت مظلوم غزه صبوری کردند، نتیجه آن چه شد؟ نتیجه آن این شد که این توازن وحشت تبدیل شد به گسترش اضطراب در نیروهای مسلح و امنیتی و همه اتباع رژیم صهیونیستی. امروز وحشت در سیستم امنیتی و ارتش اسرائیل بالا رفته است. تمرد نیروهای نظامی امنیتی اسرائیل کلید خورده است. فرار از پادگان‌های آمریکایی در کشورهای محور مقاومت شروع شده است.

امروز پایگاه های آمریکا در کشورهای محور مقاومت دیگر امنیت ندارد. صهیونیست‌ها احساس وحشت می کنند. لذا آمدند با برهم زدن توازن وحشت، آن را عامل بهم زدن توازن قدرت بکنند اما این باعث افزایش اضطراب در خودشان شد. این گسترش حضور مردم باعث شده است که صهیونیست‌ها روز به روز وحشتشان بالا برود. تا جاییکه در پنجمین حوزه قدرت خود، یعنی حوزه اقتصادی دچار مشکل شده است. خسارت‌هایی که رژیم صهیونیستی روزانه در اقتصاد دارد متحمل می‌شود، باعث شده است که در هییت حاکمه نگرانی بوجود بیایید که الان اگر این نقشه مسیر انتقال سوخت به اسرائیل در زمین و دریاها لو برود و ملت‌ها آمدند جلوی این انتقال را گرفتند، چه باید بکنیم؟ اگر فلسطینی‌های در اردن به سمت مرز حرکت کردند، چه کنیم؟ یا از این نگران هستند که کشورهای اسلامی عقبه تامین اینها را ببندند.

خب آمریکا به کمک رژیم آمده است. آمریکا منطقه غرب آسیا را در راهبردهایش در سال ۲۰۲۳ از اولویت اول به اولویت دوم منتقل کرد. الویت اول را اوکراین گذاشت. در راهبردهای آمریکا این است که نمی توانیم همزمان دو جنگ را اداره کنیم. الان نتیجه این وضعیت چه شده است؟

درون آمریکا بین دولت و کنگره دعوا شده است، ‌ درواقع بین جمهوری خواه ها و دموکرات ها. میخواهند یک پولی به اسرائیل بدهند، طرف مقابل میگوید همزمان هم باید به اوکراین هم پول بدهیم، آنها هم قبول نمی‌کنند و می‌گویند که باید به اولویت اول بازگردیم، یعنی خاورمیانه را اولویت اول بکنیم. نتیجه چه شده است؟ امروز فشار آمریکا و اروپایی ها روی اوکراین است و میگویند به سمت تفاهم با روسیه برود. این همه ایستادگی کردند اوکراینی‌ها، آمریکایی‌ها اوکراین را تهدید کردند، قرار بود فشار اوکراین باعث شود که روسیه پای میزمذاکره با آمریکا بیاید. خب الان وضعیت برعکس شده است. الان آمریکا میگوید دو جنگ را نمیتوانم همزمان اداره کنم. این همه ملت و دولت اوکراین هزینه و کشته داد، اما الان غربی‌ها دارند پشت آن را خالی می‌کنند.

خب آمریکا میخواهد بیاید اینجا، در اینجا یک چالش وجود دارد، کشورهای اروپایی و آمریکا دیگر به اسرائیل نمی گویند به صورت مطلق حمله کنید، میگویند دفاع کنید، اما دفاع مشروع، چرا که نمی توانند پاسخگو باشند.

یک زمانی آمریکایی ها در سال ۲۰۰۵ گفتند قدرت هوشمند، در سال ۲۰۱۵ گفتند قدرت هیبریدی، امروز مقاومت در جنگ نابرابر و نا متوازن دارند با قدرت هوشمند و ترکیبی با آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها می‌جنگد. امروز سید حسن نصرالله میگوید همه گزینه ها روی میز است.

فرقش چیست؟ فرقش این است که مقاومت با چندین لشکر اسرائیل که همه آنها کلی ادوات و تانک و ماشین های زرهی دارند، با تجهیزاتی و ایمانی که دارد، ماشین جنگی اسرائیل را زمین گیر کرد است. مقاومت میگویند تا الان برتری تو در هوا بود اما روی زمین بحث فرق میکند. شما ببینید ملت غزه مرتب در حال تلفات دادن است. آمار در حال بالا رفتن است. اما مزیت مقاومت کجا است؟ روی زمین. مقاومت دارد رژیم صهیونیستی را بازی میدهد و الان صهیونیست‌ها در وقت های اضافه دارند جنگ را ادامه می دهند. در وقت اضافه یعنی هنوز به نرخ جنگ ۳۳ روز نرسیده اند، اما از ۳۳ روز به بعد می شود وقت اضافه شان، هرچی در وقت اضافه بروند، گل‌هایی که خواهند خورد، بیشتر خواهد بود. اینجا که صهیونیست زمینی رفته اند و نبرد نزدیک است، ‌ صهیونیست ها کم می آورند.

آمریکایی ها دیروز چه چیز گفتند؟ گفتند ما تصمیم گرفتیم ابزارهای دقیق بدهیم، چرا ابزار دقیق بدهد؟ چون خوده ارتش اسرائیل وارد سرزمین غزه شده است. برای اینکه اسرائیلی ها مانند عملیات قبلی... ی. (ادامه پیدا نکرد)

زمانی که پاراگلایدرها وارد سرزمین های اشغالی شدند، صهیونیست ها حین درگیری بسیاری از مردم خودشان را کشتند، آمدند با نیروهای مقاومت درگیر شوند، نمی توانستند دقیق رزمندگان مقاومت را بزنند و شلیک هایشان درهم بود، باعث شد که تعداد بالایی از صهیونیست‌ها توسط خوده نظامیان صهیونیست کشته شوند. خب الان خودشان وارد غزه شدند و میخواهند جنگ زمینی کنند.

لذا هرچه زمان جنگ طولانی تر شود، به ضرر اسرائیلی ها است. آمریکایی ها آمده اند مصر و قطر را فعال کنند تا برای رسیدن به آتش بس تلاش کنند و در مذاکرات آتش بس هم امتیاز کمی بدهند. این فرایندشان است.

اما نتیجه چه می شود؟ این مقاومت امروز ابهت آمریکای ها را شکست، آمریکایی ها مجبورند هزینه کنند، ناوهای هواپیمابرشان را اینجا بیاورند، ‌ خب این ناوهواپیما بر چه فایده ای دارد؟ این ناو مگر چه میخواهد برساند؟ خب مگر الان پایگاه هوایی اسرائیلی ها فعال نیست؟ خب هواپیماهای این ناو کجا را میخواهند بمباران کنند؟

از این رو امروز ابهت آمریکا نیز زیر سوال می‌رود، می‌خواهد لبنان را تهدید کند ولی این تهدید ما به ‌ازا ندارد. شما دیدی، سید حسن نصرالله آمریکایی ها را تهدید کرد، آن طرف به صورتی که خیلی مشخص نشود، از آن عبور کردند. این قدرت است. پس امروز چه شد؟ امروز مقاومت دارد با قدرت هوشمند نامتقارن اقدام به مقابله می کند.

شما ببینید، رسانه در انحصار آنها است، اما چه طور شد جمعیت های چند میلیونی در سراسر جهان به خیابان ها می آیند؟ در واشنگتن جمیعت بالای صدهزار نفری در حمایت از مردم غزه راهپیمایی کردند. این کجاست؟ این رسانه انسانی دارد کار خودش را میکند، این حضور ملت ها، با قدرت هوشمند نامتقارن حرکت مقاومت در حال جهانی شدن است. این روی همه روند ها اثر میگذارد، آمریکایی آذر سال آینده انتخابات دارند. دعوای بین دموکرات ها و جمهوری خواه ها افزایش خواهد داشت. ابهام اینکه چه خواهد شد برای آنها اذیت کننده است، ‌

خلاصه یک جنگ است، مقاومت خودش را برای یک جنگ طولانی آماده کرده است. همه جریانات مقاومت در کشورهای منطقه برنامه دارند، اما برنامه اش در ابهام است. شما دیدید همه دنیا برای سخنرانی سید حسن نصرالله گوش تیز کرده بودند. چه کسی این قدرت را داشت؟ کدام رسانه نیروی مقاومت این توانایی را داشت که کاری کند میلیاردها نفر بشینند پای سخنرانی سید حسن نصرالله؟ اینکه ببینند چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ این سخنرانی باعث شد ابهام هایشان بیشتر شد. در درون خودشان گفتند ما که نفهمیدیم اینها چه کار میخواهند انجام دهند. راهبرد جنگ ابهام است. اختفا و ابهام. ان شاالله به فضل الهی ملت فلسطین پیروز خواهد شد و اثرش در روندها این است، اضمحلال اسرائیل شتاب خواهد گرفت.

آمریکایی ها که ارزش های آمریکایی را میخواستند در دنیا گسترده کنند، الان دو گانه شده اند. یک روزی ایران را برای یک اتفاق در سال ۱۴۰۱ بهم ریختند، اما امروز هزاران انسان بی گناه از جمله زن و مرد و بچه کشته می شوند، ‌ ارزش های آمریکایی کجاست؟ چرا ملت آمریکا دارد حرکت می کند؟ چون تناقض می بیند در این ارزش‌های آمریکایی. لذا به فضل الهی این روندها را تغییر خواهد داد شتاب انقلاب اسلامی بیشتر خواهد شد و جریان‌ مقاومت پیش خواهد رفت.

اما عزیزان باید مراقب باشیم. اینکه ملت ها باید آمادگی داشته باشند، کاملا درست است. اینکه مقاومت باید در مقابل استکبار با تدبیر و برنامه عمل کند درست است. پاس کاری میان آمریکا و اسرائیلی ها همیشه روال بوده است. اگر آمریکا درمنطقه کم می آورده است، اسرائیل وارد عمل می شده است. اگر اسرائیل کم می آورد در جنگ ۳۳ روزه، ‌ آمریکایی ها یک تحرکی انجام میدادند که افکار عمومی را جابه جا کنند.

امروز اسرائیلی ها خیلی در تلاش هستند که پای آمریکایی ها را به این جنگ باز کند. چرا؟ چون بیداری اسلامی که در حال اتفاق افتادن است، ‌ دارد در این قتل عامی که اسرائیلی ها انجام می دهند، رخ میدهد. در حال شکست خوردن هستند، میخواهند صحنه را عوض کنند. لذا ما اینجا باید مراقب باشیم. هم از باب اینکه ملت ها به وظیفه خودشان عمل کنند، ‌ دولت های اسلای و ملت های اسلامی به موقع عمل کنند و ما مطالبه گری را از دست ندهیم. حضور گسترده دانش آموزان و دانشجویان در ۱۳ آبان در سراسر کشور و همینطور در کشورهای دیگر، برای مقاومت تولید قدرت میکند. مقاومت قدرت میگیرد و به فضل الهی با این روند ما شاهد پیروزی مقاومت در برابر اسرائیل و آمریکا و افشاشدن ارزش های دروغین آمریکا و مقدمه شتاب گرفتن فروپاشی هرچه زودتر آمریکایی ها باشیم.