به گزارش مشرق، کانال تلگرامی ژئوپلیتیک رسانه نوشت:
روایت‌سازی رسانه های غربی از جنگ علیه غزه...
روایت‌ها مسیر تحولات را می‌سازند و رسانه‌ها می‌توانند نقش عمده‌ای در تقویت و تعمیق شکاف‌های اجتماعی ایفا کنند، به گونه‌ای که می‌توانند راه را برای جنایات وحشیانه وحشتناک هموارتر کنند...
کلمات و روایت‌ها خصوصاً در بحران‌های اجتماعی واقعاً مهم اند، زیرا چارچوبی را برای آنچه ما فکر می‌کنیم، و آنچه که تصمیم می گیریم شکل می‌دهند...
۱. بسیاری از رسانه‌های غربی، گروه حماس را «تروریست» و اقدامات آنان را «تروریستی» می‌نامند. پیش فرض ثابت رسانه‌های غربی مبنی بر «تروریست بودن» حماس و سکوت در برابر رژیم آپارتاید صهیونیستی و اقدامات ناقض حقوق بشر آنها از جمله استانداردهای دوگانه این رسانه‌هاست.
در این میان برخی رسانه‌ها چون «آسوشیتدپرس»، «بی‌بی‌سی»، «صدای آمریکا» و … بر اساس دستورالعمل‌های خود از واژه «تروریسم» برای اطلاق به گروه حماس استفاده نمی‌کنند. با این حال این رسانه‌ها در لفافه و با استفاده از تکنیک‌های عملیات روانی به نوعی حماس را عامل اصلی جنگ در غزه معرفی می‌کنند...
۲. سوگیری رسانه‌ای هم در این رسانه‌ها موج می‌زند، طوری که به صورت نهادینه افکار عمومی را به سوی همدلی با صهیونیست‌ها هدایت می‌کند.
مثلاً رسانه‌های غربی، هنگام اعلام خبر در مورد تعداد شهدای فلسطینی، از عنوان وزارت بهداشت «حماس» استفاده می‌کنند تا بر «اعتبار» این آمار تردید وارد کنند و همدلی احتمالی با فلسطینی‌ها را از بین ببرند.
در همین راستا ماه گذشته، رئیس جمهور آمریکا گفت که به تخمین تعداد کشته‌شدگان این وزارتخانه «بی اعتمادی» دارد...!!
نمونه ی دیگر این که از اغلب فلسطینی‌هایی که برای صحبت با شبکه‌های خبری غربی دعوت می‌شوند، سوال می‌شود که آیا حماس را محکوم می‌کنند، در حالی که از مهمانان صهیونیستی به ندرت خواسته می‌شود که سیاست‌های نژادپرستانه دولتشان در کرانه باختری یا محاصره و بمباران غزه را محکوم کنند...
شما کلمه «قربانیان» را در رابطه با فلسطینی‌ها نمی‌شنوید، در حالی که همین کلمه را در مورد کشته شدگان طرف صهیونیستی بارها می‌شنوید.
بسیاری از شبکه‌های رسانه‌ای غربی به جای پوشش دادن تلفات انسانی در غزه، از شهدا به عنوان «کشته شدگان» یاد می‌کنند و ضمن دادن «حق دفاع» از خود به رژیم صهیونسیتی حماس را متهم به استفاده از غیرنظامیان در غزه به عنوان «سپر انسانی» می‌کنند.
۳. اخبار دروغین و غیر مستندی چون «سربریدن ۴۰ نوزاد»، که در رسانه‌هایی چون نیویورک پست، فاکس نیوز، سی‌ان‌ان و ایندیپندنت منتشر شد و در اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا هم بازتاب یافت، از دیگر راهبردهای این رسانه‌ها برای ایجاد حمایت عمومی از تهاجم رژیم به غزه بود. آنچه رسانه‌های غربی با تمرکز بر چنین ادعاهای دروغینی عملاً انجام می‌دهند این است که قساوت و خشونت تهاجم رژیم را توجیه می‌کنند..
۴. در برابر، نحوه پوشش اخبار تهاجم رژیم به مراکز غیرنظامی، بیمارستان‌ها، اردوگاه آوارگان و … در این رسانه‌ها هم قابل توجه است.
این اقدامات ناقض حقوق بشر، در رسانه‌های غربی به نوعی پوشش داده می‌شود که رژیم به طور مستقیم عامل انجام آن معرفی نشود؛
به کار بردن فعل‌های مجهول و نادیده گرفتن مسئولیت تل‌آویو در این زمینه در این رسانه‌ها معنادار ست...
۵. بستن جریان آزاد خبر و پوشش یک طرفه ماجرا هم از دیگر نقص‌های بزرگ پوشش اخبار غزه در رسانه‌های غربی است.
خبرنگاران غربی به سرزمین‌های اشغالی رفته‌اند و در آنجا گزارش‌های گسترده‌ای درباره غم و اندوه خانواده‌های صهیونیستی منتشر کرده‌اند، اما رژیم به خبرنگاران خارجی اجازه ورود به غزه را نداده است و آنها یک جنبه ی مهم از ماجرا را از دست داده‌اند...
این «استانداردهای دوگانه» نشان‌دهنده گرایش گسترده‌تر سازمان‌های رسانه‌ای غربی برای نشان دادن مسلمانان و عرب‌ها به عنوان «کم‌تر از انسان» است،
آنچه در حال حاضر می‌بینیم تکرار آن چیزی است که در ۱۱ سپتامبر دیدیم، جایی که عرب‌ها و مسلمانان مورد تحقیر قرار گرفتند...
هر چند این نوع از روایت‌سازی از سوی رسانه‌های غربی، به‌واسطه ضریب گرفتن در شبکه‌های اجتماعی، گاه حتی می تواند طیف‌هایی از مخاطبان منطقه را در خصوص حقانیت فلسطین دچار تردید کند، اما قطعاً آشنایی با این تکنیک ها و افزایش سطح سواد رسانه‌ای عموم ملت های منطقه در کاهش این تبعات موثر است...
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.