به گزارش مشرق به نقل از تین نیوز، چندی پیش داوود یونسیان رئیس دانشكده مهندسی راه آهن دانشگاه علم و صنعت، خبر از ارایه طرح ساخت قطار های سریع السیر با سرعت 350 كیلومتر در ساعت در این دانشگاه داد.
در همین رابطه با توجه به اهمیت موضوع و تردیدهایی که در خصوص این طرح وجود دارد ، مناسب دیدیم كه بحث زیر ساخت های موجود ریلی كشور و کلیت این طرح را با چند كارشناس فعال در بخش حمل و نقل ریلی كشور در میان بگذاریم.
به همین منظور به سراغ محمد سعید نژاد رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شركت های حمل و نقل ریلی كشور، ابوالقاسم سعیدی نائب رئیس این انجمن و بهنام مبینی مدیر عامل شركت تامین ترابر سبز رفته ایم تا با طرح این سئوال از تك تك آنان بپرسیم كه آیا زیر ساخت ریلی كشور قادر به پذیرش چنین قطار هایی خواهد بود یا خیر؟
در ادامه گزارشی که مختص بررسی نظرات کارشناسی فعالان این عرصه است را می خوانید:
محمد سعید نژاد رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شركت های حمل و نقل ریلی:
با توجه به اینکه شبکه ریلی ما در حال حاضر برای قطار هایی با سرعت معمولی طراحی شده است باید برای آنکه قطارهایی با سرعت بالا داشته باشیم یک شبکه ریلی مختص اینگونه قطار ها طراحی شود که ریل آن کشش پذیرش این قطارها را داشته باشد و به عبارت بهتر زیرساختی جداگانه برای آن طراحی شود.
ابوالقاسم سعیدی نائب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شركت های حمل و نقل ریلی
مقدمتا قبل از پاسخ به سئوال شما باید این نکته را یادآوری کنم که از آنجا که هرقطاری تشکیل شده از یک یا دو دیزل وتعدادی واگن است در نتیجه اصطلاح طراحی قطار اشتباه است چرا که این نه قطار بلکه دیزل و یا واگن است که طراحی می شود.
در حال حاضر زیر ساخت ریلی در کشور توان کشش قطاری با سرعت بالای 160 کیلومتر درساعت را ندارد و اگر بخواهند قطاری با سرعت 300 یا 350 کیلومتر در ساعت رابسازند می بایست زیر ساخت ریلی ما نیز به همان نسبت تغییر کند که این تغییر به این صورت است که بر فرض وقتی ما می گوئیم زیر ساخت ریلی را برای سرعت بالای 250 کیلومتر در ساعت آماده کرده ایم این بدان معنی نیست که دیزل و یا واگنی با سرعت 250 کیلومتر درساعت می تواند بر روی آن سیر کند بلکه نهایتا این ریل قطارهایی با سرعت 220 کیلومتر در ساعت را می تواند ساپورت کند این یک استاندارد جهانی است که اگر بخواهند بر روی یک شبکه ریلی قطاری با سرعت 200 کیلومتر حرکت کند باید زیرساخت ریلی آن برای 250 کیلومتر طراحی شده باشد بنابراین اگر می گوئیم یک نهادی به دنبال طراحی قطاری با سرعت 350 کیلومتر در ساعت است ابتدا باید زیر ساخت ریلی در کشوربرای سرعت 400 کیلومتر در ساعت طراحی شده باشد که در حال حاضر در کشور چنین زیر ساختی را نداریم.
بهنام مبینی مدیر عامل شركت تامین ترابر سبز:
به نظر من کسی که با الفبای ریلی کشور ما آشنایی دارد به هیچ وجه چنین موضوعی را مطرح نمی کند چرا که در زمانی که زیر ساخت ما توانایی پذیرش قطارهایی حتی باسرعت 200 کیلومتر را نیز ندارد چگونه می توان صحبت از حضور قطار پر سرعت 350 کیلومتر در ساعت بر روی این ریل کرد اصولا ورود چنین قطارهایی با توجه به زیر ساخت ریلی کشور محال است چرا که زیر ساخت ما توانایی پذیرش قطارهایی حتی باسرعت یک سوم این مقدار را نیز ندارد و حتی اگر به فرض محال چنین کاری را از نظر مهندسی امکان پذیر بدانیم را نیز بخواهد بکند که در آن صورت باید سیستم تعلیق داشته باشد این کار به شدت هزینه بر بوده و اصلا اقتصادی نیست کما اینکه آلمان شرقی در یک مقطع زمانی تصمیم گرفت این کار را انجام دهد اما در نهایت مجبور شد زیر ساخت ریلی قدیمی خود را مدرن کرده و سپس به این کار بپردازد
در همین رابطه با توجه به اهمیت موضوع و تردیدهایی که در خصوص این طرح وجود دارد ، مناسب دیدیم كه بحث زیر ساخت های موجود ریلی كشور و کلیت این طرح را با چند كارشناس فعال در بخش حمل و نقل ریلی كشور در میان بگذاریم.
به همین منظور به سراغ محمد سعید نژاد رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شركت های حمل و نقل ریلی كشور، ابوالقاسم سعیدی نائب رئیس این انجمن و بهنام مبینی مدیر عامل شركت تامین ترابر سبز رفته ایم تا با طرح این سئوال از تك تك آنان بپرسیم كه آیا زیر ساخت ریلی كشور قادر به پذیرش چنین قطار هایی خواهد بود یا خیر؟
در ادامه گزارشی که مختص بررسی نظرات کارشناسی فعالان این عرصه است را می خوانید:
محمد سعید نژاد رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شركت های حمل و نقل ریلی:
با توجه به اینکه شبکه ریلی ما در حال حاضر برای قطار هایی با سرعت معمولی طراحی شده است باید برای آنکه قطارهایی با سرعت بالا داشته باشیم یک شبکه ریلی مختص اینگونه قطار ها طراحی شود که ریل آن کشش پذیرش این قطارها را داشته باشد و به عبارت بهتر زیرساختی جداگانه برای آن طراحی شود.
ابوالقاسم سعیدی نائب رئیس هیات مدیره انجمن صنفی شركت های حمل و نقل ریلی
مقدمتا قبل از پاسخ به سئوال شما باید این نکته را یادآوری کنم که از آنجا که هرقطاری تشکیل شده از یک یا دو دیزل وتعدادی واگن است در نتیجه اصطلاح طراحی قطار اشتباه است چرا که این نه قطار بلکه دیزل و یا واگن است که طراحی می شود.
در حال حاضر زیر ساخت ریلی در کشور توان کشش قطاری با سرعت بالای 160 کیلومتر درساعت را ندارد و اگر بخواهند قطاری با سرعت 300 یا 350 کیلومتر در ساعت رابسازند می بایست زیر ساخت ریلی ما نیز به همان نسبت تغییر کند که این تغییر به این صورت است که بر فرض وقتی ما می گوئیم زیر ساخت ریلی را برای سرعت بالای 250 کیلومتر در ساعت آماده کرده ایم این بدان معنی نیست که دیزل و یا واگنی با سرعت 250 کیلومتر درساعت می تواند بر روی آن سیر کند بلکه نهایتا این ریل قطارهایی با سرعت 220 کیلومتر در ساعت را می تواند ساپورت کند این یک استاندارد جهانی است که اگر بخواهند بر روی یک شبکه ریلی قطاری با سرعت 200 کیلومتر حرکت کند باید زیرساخت ریلی آن برای 250 کیلومتر طراحی شده باشد بنابراین اگر می گوئیم یک نهادی به دنبال طراحی قطاری با سرعت 350 کیلومتر در ساعت است ابتدا باید زیر ساخت ریلی در کشوربرای سرعت 400 کیلومتر در ساعت طراحی شده باشد که در حال حاضر در کشور چنین زیر ساختی را نداریم.
بهنام مبینی مدیر عامل شركت تامین ترابر سبز:
به نظر من کسی که با الفبای ریلی کشور ما آشنایی دارد به هیچ وجه چنین موضوعی را مطرح نمی کند چرا که در زمانی که زیر ساخت ما توانایی پذیرش قطارهایی حتی باسرعت 200 کیلومتر را نیز ندارد چگونه می توان صحبت از حضور قطار پر سرعت 350 کیلومتر در ساعت بر روی این ریل کرد اصولا ورود چنین قطارهایی با توجه به زیر ساخت ریلی کشور محال است چرا که زیر ساخت ما توانایی پذیرش قطارهایی حتی باسرعت یک سوم این مقدار را نیز ندارد و حتی اگر به فرض محال چنین کاری را از نظر مهندسی امکان پذیر بدانیم را نیز بخواهد بکند که در آن صورت باید سیستم تعلیق داشته باشد این کار به شدت هزینه بر بوده و اصلا اقتصادی نیست کما اینکه آلمان شرقی در یک مقطع زمانی تصمیم گرفت این کار را انجام دهد اما در نهایت مجبور شد زیر ساخت ریلی قدیمی خود را مدرن کرده و سپس به این کار بپردازد