به گزارش مشرق، برهان‌الدین ربانی رهبر جهاد و مقاومت مردم افغانستان و رئیس پیشین شورای عالی صلح از شخصیت‌های فرهیخته و پرتلاش کشور افغانستان به شمار می‌آمد.
وی یکی از رهبران بزرگ جهادی افغانستان بود که در دوران مقاومت علیه اشغال «ارتش سرخ» خدمات زیادی را به کشور و مردم افغانستان ارائه کرد.
یگانه هدف وی اتحاد اقوام مختلف در افغانستان زیر یک چتر بود. او همواره می‌کوشید دست مداخله جویان را از افغانستان کوتاه کرده و مردم افغانستان را در اداره امور خود سهیم کند.
استاد برهان الدین ربانی در سال 1319 در شهر «فیض آباد» مرکز ولایت «بدخشان» دیده به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در همان شهر سپری کرد.
وی در سال 1341 از دانشکده الهیات دانشگاه کابل فارغ التحصیل شد و در سال 1345 برای ادامه تحصیل به دانشگاه «الازهر» مصر رفت و در رشته فلسفه اسلامی از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. پس از آن به افغانستان بازگشت و در دانشگاه الهیات کابل مشغول تدریس شد.
استاد ربانی در سال 1352 به عنوان رهبر «جمعیت اسلامی» افغانستان برگزیده شد.
پس از کودتای «داوودخان» با تحت فشار قرار گرفتن اعضای جمعیت توسط دولت داوودخان، استاد ربانی به پاکستان فرار کرد و از آنجا به عربستان مهاجرت نمود.
وی با وجود مهاجرت از افغانستان و دور بودن از کشور خود، مدت‌ها تلاش کرد تا بتواند از راه مبارزات سیاسی در قدرت سیاسی افغانستان سهیم شود، با کودتای 27 ثور (اردیبهشت) 1357 این مجال از دست رفت و استاد ربانی جهاد مسلحانه خود را آغاز کرد.
استاد ربانی با تدبیر خاص خود توانست نیروهای انسانی افغانستان را که متشکل از شخصیت‌های برجسته سیاسی و فرهنگی با تفکرات مختلف بودند، از تمام نقاط افغانستان در محور جمعیت اسلامی جذب کند.
فضای باز سیاسی - فرهنگی و محورهای روشن مبارزه علیه اشغالگری و بی‌عدالتی باعث شد تا بیشترین فرماندهان نام‌آور افغانستان مانند «احمدشاه مسعود» قهرمان ملی افغانستان تحت زعامت استاد شهید محورهای اساسی و مهم در جهاد و مبارزه آزادی‌خواهانه مردم افغانستان باشند.
با سقوط دولت دکتر «نجیب الله» استاد ربانی در سال 1371 پس از دوره 2 ماهه حاکمیت «صبغت الله مجددی» به مدت چهار ماه به عنوان رئیس دولت افغانستان پذیرفته شد.
بر اساس تصمیم رهبران جهادی پس از شش ماه باید زمینه انتخابات فراهم می‌شد، اما با آغاز جنگ‌های مسلحانه توسط «گلبدین حکمتیار» زمینه این کار فراهم نشد.
دولت مجاهدین یک مجلس بزرگ اسلامی به نام « شورای حل و عقد» دایر کرد که در آن، نمایندگان مردم، ریاست استاد ربانی را برای 18 ماه دیگر تمدید کردند.
پس از حملات 11 سپتامبر و اشغال افغانستان توسط نیروهای بین‌المللی و برگزاری «کنفرانس بن» و تصویب ضرورت تحویل دولت افغانستان به دولت موقت حامد کرزی، برای اولین بار در تاریخ سیاسی افغانستان این استاد ربانی بود که به تصمیم کنفرانس بن احترام گذاشت و در سال 2001 قدرت را بدون خون‌ریزی و به شکل مسالمت‌آمیز و مدنی به حامد کرزی سپرد.
وی در سال 1384 با اکثریت آرا به عنوان نماینده مردم بدخشان به پارلمان افغانستان راه یافت.
استاد ربانی در سال 1389 توسط حامد کرزی به عنوان رئیس شورای عالی صلح افغانستان انتخاب شد.
استاد برهان‌الدین ربانی، در شورای عالی صلح، برای بقای افغانستان، وحدت ملی، برای برقراری صلح و امنیت افغانستان، منطقه و حتی برای صلح جهانی به طور خستگی ناپذیری تلاش کرد و سرانجام در این راه به مقام شامخ شهادت نائل آمد.
وی در تاریخ 29 شهریورماه 1390 توسط فردی که خود را پیک طالبان معرفی کرده بود، به شهادت رسید.
این فرد یک عامل انتحاری بود که برای ترور ربانی توانسته بود خود را به وی برساند.
بی شک مرگ وی ضایعه بزرگی برای ملت و دولت افغانستان بود.
منبع: فارس
وی یکی از رهبران بزرگ جهادی افغانستان بود که در دوران مقاومت علیه اشغال «ارتش سرخ» خدمات زیادی را به کشور و مردم افغانستان ارائه کرد.
یگانه هدف وی اتحاد اقوام مختلف در افغانستان زیر یک چتر بود. او همواره می‌کوشید دست مداخله جویان را از افغانستان کوتاه کرده و مردم افغانستان را در اداره امور خود سهیم کند.
استاد برهان الدین ربانی در سال 1319 در شهر «فیض آباد» مرکز ولایت «بدخشان» دیده به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در همان شهر سپری کرد.
وی در سال 1341 از دانشکده الهیات دانشگاه کابل فارغ التحصیل شد و در سال 1345 برای ادامه تحصیل به دانشگاه «الازهر» مصر رفت و در رشته فلسفه اسلامی از این دانشگاه فارغ التحصیل شد. پس از آن به افغانستان بازگشت و در دانشگاه الهیات کابل مشغول تدریس شد.
استاد ربانی در سال 1352 به عنوان رهبر «جمعیت اسلامی» افغانستان برگزیده شد.
پس از کودتای «داوودخان» با تحت فشار قرار گرفتن اعضای جمعیت توسط دولت داوودخان، استاد ربانی به پاکستان فرار کرد و از آنجا به عربستان مهاجرت نمود.
وی با وجود مهاجرت از افغانستان و دور بودن از کشور خود، مدت‌ها تلاش کرد تا بتواند از راه مبارزات سیاسی در قدرت سیاسی افغانستان سهیم شود، با کودتای 27 ثور (اردیبهشت) 1357 این مجال از دست رفت و استاد ربانی جهاد مسلحانه خود را آغاز کرد.
استاد ربانی با تدبیر خاص خود توانست نیروهای انسانی افغانستان را که متشکل از شخصیت‌های برجسته سیاسی و فرهنگی با تفکرات مختلف بودند، از تمام نقاط افغانستان در محور جمعیت اسلامی جذب کند.
فضای باز سیاسی - فرهنگی و محورهای روشن مبارزه علیه اشغالگری و بی‌عدالتی باعث شد تا بیشترین فرماندهان نام‌آور افغانستان مانند «احمدشاه مسعود» قهرمان ملی افغانستان تحت زعامت استاد شهید محورهای اساسی و مهم در جهاد و مبارزه آزادی‌خواهانه مردم افغانستان باشند.
با سقوط دولت دکتر «نجیب الله» استاد ربانی در سال 1371 پس از دوره 2 ماهه حاکمیت «صبغت الله مجددی» به مدت چهار ماه به عنوان رئیس دولت افغانستان پذیرفته شد.
بر اساس تصمیم رهبران جهادی پس از شش ماه باید زمینه انتخابات فراهم می‌شد، اما با آغاز جنگ‌های مسلحانه توسط «گلبدین حکمتیار» زمینه این کار فراهم نشد.
دولت مجاهدین یک مجلس بزرگ اسلامی به نام « شورای حل و عقد» دایر کرد که در آن، نمایندگان مردم، ریاست استاد ربانی را برای 18 ماه دیگر تمدید کردند.
پس از حملات 11 سپتامبر و اشغال افغانستان توسط نیروهای بین‌المللی و برگزاری «کنفرانس بن» و تصویب ضرورت تحویل دولت افغانستان به دولت موقت حامد کرزی، برای اولین بار در تاریخ سیاسی افغانستان این استاد ربانی بود که به تصمیم کنفرانس بن احترام گذاشت و در سال 2001 قدرت را بدون خون‌ریزی و به شکل مسالمت‌آمیز و مدنی به حامد کرزی سپرد.
وی در سال 1384 با اکثریت آرا به عنوان نماینده مردم بدخشان به پارلمان افغانستان راه یافت.
استاد ربانی در سال 1389 توسط حامد کرزی به عنوان رئیس شورای عالی صلح افغانستان انتخاب شد.
استاد برهان‌الدین ربانی، در شورای عالی صلح، برای بقای افغانستان، وحدت ملی، برای برقراری صلح و امنیت افغانستان، منطقه و حتی برای صلح جهانی به طور خستگی ناپذیری تلاش کرد و سرانجام در این راه به مقام شامخ شهادت نائل آمد.
وی در تاریخ 29 شهریورماه 1390 توسط فردی که خود را پیک طالبان معرفی کرده بود، به شهادت رسید.
این فرد یک عامل انتحاری بود که برای ترور ربانی توانسته بود خود را به وی برساند.
بی شک مرگ وی ضایعه بزرگی برای ملت و دولت افغانستان بود.
منبع: فارس