به گزارش مشرق، داود مهدوی زادگان مطلبی را با عنوان ما و حیای عباد الرحمن در کانال خود در ایتا منتشر کرد که به شرح زیر است:
هنوز عرب جاهلی تازه مسلمان شده و تازه ایمان آورده، از سنت های گذشته خود چندان فاصله نگرفته است. به همین خاطر، بدون اذن وارد خانه های رسول الله صلی الله علیه و آله می شدند. این کار آنان رسول خدا را اذیت و آزرده خاطر می کرد ولی آن حضرت به قدری حیا داشت که سکوت اختیار می کرد تا وقتی که خودشان خانه را ترک کنند.
این رفتار آزار دهنده برخی از اهل ایمان به حدی بود که باری تعالی آیه شریفه نازل کرد و آنان را از چنین رفتاری نهی کرد. قرآن کریم فرمود رسول خدا نسبت به اذیت و آزار های شخصی حیا می کند ولی ما حیا نمی کنیم و شما را نهی می کنیم از اینکه بدون اذن وارد خانه های رسول الله شوید و او را نرنجانید:
" یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلاَّ أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ إِلی طَعامٍ غَیْرَ ناظِرینَ إِناهُ وَ لکِنْ إِذا دُعیتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا وَ لا مُسْتَأْنِسینَ لِحَدیثٍ إِنَّ ذلِکُمْ کانَ یُؤْذِی النَّبِیَّ فَیَسْتَحْیی مِنْکُمْ وَ اللهُ لا یَسْتَحْیی مِنَ الْحَقِّ " ( احزاب: ۵۳ )
بعد رسول خدا صلی الله علیه و آله برترین انسانی که متخلق به سنت نبوی حیا بود، وجود مقدس امیر المومنین علی علیه السلام است. آن حضرت در دوران حکمرانی از بد زبانی ها و بد رفتاری های متظاهران به اسلام و ایمان در اذیت و آزار بود ولی همواره حیا می کرد و هر آنچه ناسزا می شنید، تحمل می کرد، مگر جایی که امر حقی مکتوم بماند. مانند داستان گفتگوی آن حضرت با ابن عباس و سوال از ارزش کفش پینه بسته که در آن اشاره به وظیفه شرعی حاکم کردند.
خوارج بارها در مسجد کوفه به امام علی علیه السلام جسارت می کردند و بر ایشان دروغ و افتراء می زدند ولی آن حضرت حیا می کرد و از حق خود می گذشت و مانع تعرض اصحاب به آنها می شد.
اساساً یکی از خصائص بارز حاکمان الهی همین خصلت حیا ورزی آنان است. مراقبه آنان در اخلاص عمل مانع این می شود که معترض جسارت ها و آزار های شخصی شوند
نگارنده در طول سالهای حکمرانی امام خمینی ره و ولی فقیه که انشاالله ولایت شان تا قیام حضرت حجت عج مستدام بماند، یاد ندارم که برابر هجمه ها و ناسزا گویی هایی که به شخص ایشان شده پاسخی بدهد و عتابی کند.
تا کنون، چند دولت آمدند و رفتند ولی بد خواهان و بد زبانان ناجوانمردانه عملکردهای نا مطلوب آنها را به ایشان نسبت دادند و ایشان را مسئول دانستند. اما ایشان بر این نسبت های ناروا حیا کردند و برابر نا مهربانی های آنان سکوت اختیار می کند تا خدشه ای در اخلاص عمل پدید نیاید.
ولی فقیه در طول این سال ها همواره مبتنی بر سنت عباد الرحمن، نجیبانه از کنار رفتارهای نانجیبانه قلیلی از کارگزارانش عبور کرده است:
" وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا " ( الفرقان : 63 ).
به یقین آن عتاب الهی ( حیا نکردن خدا ) متوجه کسانی که نامهربانانه و نانجیبانه از روی جهل و ظلم ولی فقیه را خطاب قرار می دهند هم هست. آنان اگر گرانی و عظمت حمل بار امانت الهی بر دوش ولی فقیه را درک و احساس می کردند، جور دیگری رفتار می کردند و آنگاه می فهمیدند که باید یار ولی فقیه بود و نه بار او. بی تردید، ما اسلامیان برابر حیای نبوی و علوی ولی فقیه مسئول هستیم.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.