به گزارش مشرق به نقل از فارس، بررسی سینمای اجتماعی با حضور «علیرضا رئیسیان»، گفت‌وگو با معاون هنری حوزه هنری و عدم اکران 6 فیلم اعلام شده توسط حوزه هنری، گفت‌وگو با دبیر جشنواره سی‌ویکم فیلم فجر و گپی خودمانی با جهانبخش سلطانی از جمله بخش‌های مهم این هفته برنامه هفت بود.
در آستانه آغاز هفته دفاع مقدس، بخش گفت‌وگوی ویژه‌برنامه این هفته به گفت‌وگو با «جهانبخش سلطانی»، از بازیگران سینما و تلویزیون اختصاص داشت که در این بخش سلطانی درباره فعالیت در سینمای جنگ سخن گفت.
وی با اشاره به حضورش در عرصه بازیگری در تئاتر و سینما گفت: از کلاس هشتم بازی در تئاتر را آغاز و بعد از پیروزی انقلاب نیز 32 نمایش کار کردم.
وی همچنین درباره حضورش در سینمای دفاع مقدس بیان داشت: اولین کارم در حوزه جنگ، در فیلم سینمایی «افق» به کارگردانی مرحوم ملاقلی‌پور بود، کار دشواری بود که برایم یک کلاس عشق و ایثار به شمار می‌رفت. در آن زمان فضای عارفانه و آبرومندانه‌ای در سینمای جنگ وجود داشت. بازی در فیلم‌های دفاع مقدس دنیای خاص خود را دارد و این سینما نگذاشت تا عشق به کینه تبدیل شود و همیشه مردم را دعوت به مهربانی و دفاع می‌کرد تا جنگ و مقابله.
این بازیگر اضافه کرد: در حال حاضر هنر برای گیشه است و باید بگویم سینما تنها هنر اقتصادی نیست بلکه در آن چیزهای دیگر هم وجود دارد.
وی در این گفت‌وگو از تجربیات و نظرات خود درباره سه کارگردان سینما (ملاقلی‌پور، پوراحمد و جمال شورجه) سخن است.
سلطانی در این باره بیان داشت: پوراحمد در عین صداقتی که دارد بسیار جسور است و در نهایت فرزانگی بر کارش مسلط بوده و حرفش را می‌زند. ملاقلی‌پور فرد شلوغی بود که همه فریادش برای گوش‌های کر بود، صداقت خاص خود را داشت و دلم برایش خیلی تنگ شده است. جمال شورجه نیز کارگردانی آرام است که در نهایت آرامش خود فیلم «حماسه مجنون» را خلق کرد.
بر اساس گزارش روابط عمومی برنامه «هفت»، بخش دیگر این برنامه، گفت‌وگو با «علیرضا رئیسان» کارگردان، درباره وضعیت سینمای اجتماعی ایران بود. در این نشست رئیسیان با اشاره به سینما به عنوان ابزاری با جایگاه ویژه، بیان داشت: بعد از پیروزی انقلاب و در سال‌های 1363 تا 1373 سینمای ایران بار دیگر متولد شد. این سینما رفته‌رفته شکل گرفت و سینمایی که گرایش تجاری و عامه‌پسند داشت به سینمای مطلوب تبدیل شد اما حمایت‌های دولتی رفته رفته تاثیر خود را بر این سینما گذاشت.
وی در ادامه تصریح کرد: به طور حتم سینمای سوبسیدی و حمایتی نوعی رانت‌خواری را به وجود می‌آورد که باعث می‌شود عده‌ای برای رسیدن به مرکز قدرت هر کاری انجام دهند و این نوعی انحصارطلبی را به وجود می‌آورد. سینما هنر صنعتی است که از یک سو تماشاگر به آن پول می‌دهد و از سوی دیگر این سینما شاخص‌های فرهنگی خود را دارد.
این کارگردان تاکید کرد: همزمان که دولت متولی فرهنگ بود، یک سری از نهادها و ارگان‌های دولتی نیز شروع به تجمیع قدرت کردند که این نهادها کمپانی‌های شبه‌دولتی هستند، مانند حوزه هنری، شهرداری، بنیاد شهید و .. که تقریبا 11 سازمان این قدرت را دارند که می‌توانند تولید و پخش داشته باشند و سینماهای اکران را هم در اختیار بگیرند.
رئیسیان بیان داشت: یک عده در سینما حضور دارند که برای رسیدن به مقصد کوتاه‌ترین راه را انتخاب کرده و وارد این قدرت‌ها می‌شوند و جذب آن‌ها شده و برای تولید فیلم آن‌ها، موفقیت یا عدم موفقیت در ایران و گیشه سینما و حتی جشنواره‌های داخلی و خارجی کسی پاسخگو نیست. همین مراکز قدرت باعث یک نوع بی‌عدالتی می‌شوند که اگر در عرض سینما اجتماعی نگاه کنیم، این امر دیده می‌شود. عده‌ای هستند که از این رانت‌ها استفاده کرده و با فشار بر مدیران در حفظ قدرت، بی‌برنامگی را رواج می‌دهند که از این بی‌برنامگی بهره خود را برده و می‌برند.
وی با بیان این مطلب که در حوزه سینمای اجتماعی نیز وظیفه سینماگر طرح پرسش است نه ارائه راهکار، ادامه داد: در این میان نقد اجتماعی توسط سینماگر انجام می‌شود که ممکن است با تلخی همراه باشد و این مراکز و پدیده‌های قدرت نمی‌توانند هر یک جداگانه درباره فیلم سیاستگذاری کنند، چرا که سیاستگذار وزارت ارشاد است.
این کارگردان گفت: پایبندی به ارزش‌ها را قانون سینما باید تعیین کند و اگر هر نهادی به جز نهاد موظف کار سیاستگذاری و ممیزی پنهان را داشته باشد، وضعیت سینما خوب نخواهد بود.
وی در ادامه افزود: در تمام دنیا ممیزی وجود دارد اما شکل اجرایی آن متفاوت است و در ایران نیز قانون باید ملاک باشد. هنگامی که وزارت ارشاد مجوز تولید و پخش می‌دهد، از مجرای قانون عبور شده و این که سازمان‌های دیگر به صورت پنهان ممیزی انجام دهند، این بسیار برای سینمای ایران خطرناک‌تر است.
وی سپس با اشاره به تولیدات حوزه هنری گفت: اگر حوزه هنری خود را مرجع می‌داند، الگو‌سازی داشته باشد؛ چرا در این مدت فیلمی نساخته است؟
وی درباره رسیدگی کمیسیون فرهنگی مجلس به سینما نیز گفت: سینما و فوتبال مردمی هستند و کسانی که می‌خواهند دیده شوند، به یکی از این دو، گرایش می‌یابند. کمیسیون فرهنگی مجلس باید بر این امور نظارت داشته باشد و متاسفانه نظارت را از وظایف خود حذف کرده است. اگر دولت بتواند در تولید تنها وجه نظارتی داشته باشد، به طور حتم سینمای ایران موفق است.
کارگردان فیلم «چهل سالگی» با اشاره به تعطیلی خانه سینما، یادآور شد: در این میان کسانی بودند که زمینه‌ساز این تعطیلی شدند و به نظرم پشت همین‌ها سیاست‌هایی وجود دارد. بدترین آفت این است که متاسفانه برخی از همکاران در پشت این حاشیه و جنجال‌ها نقش اساسی دارند و برخی از دوستان سینمایی وارد مسائل سیاسی شدند. اگر این وضعیت ادامه یابد، از یک سو سینمای ما تجاری می‌شود و از سوی دیگر دولتی و در این میان سینمای اجتماعی و تاثیرگذار ما از بین خواهد رفت.
بر اساس این گزارش، در ادامه برنامه با «محمدرضا عباسیان» دبیر سی‌ویکمین جشنواره فیلم فجر درباره تعیین دبیران جشنواره‌ها و اثرات تغییر پی‌در‌پی دبیران گفت‌وگو شد.
یکی دیگر از بخش‌های این هفته، گفت‌وگوی تلفنی با «حمزه‌زاده» معاون هنری حوزه هنری درباره عدم اکران 6 فیلم در سینماهای حوزه هنری بود.
حمزه‌زاده در این باره بیان داشت: اتاق فرمان سینمای ایران در دست وزارت ارشاد است که هر قصوری به گردنش خودش بوده و هر افتخاری نیز به نام آن‌هاست اما از دید حوزه هنری، شورای صنفی نمایش پا فراتر از وظایفش می‌گذارد. با کلیت سینما مخالف نیستیم اما چطور می‌شود که تمام فیلم‌های ساخته شده در یک جا قرار است اکران شود. این فیلم‌ها با مضامینی که ما قبول داریم مخالف است و حوزه هنری آن‌ها را اکران نمی‌کند.
وی ادامه داد: در این زمینه هیچ تفاهم‌نامه‌ای امضا نشده است و حوزه هنری حرف حق را زده و هزینه آن را می‌پردازد.
همچنین دیدار با «داریوش اسدزاده» از بازیگران قدیمی سینما و تلویزیون از دیگر بخش‌های این هفته برنامه هفت بود. گفت‌گو با «سعید رجبی‌فروتن» سخنگوی سازمان سینمایی کشور درباره آخرین خبرها از مجوز پروانه تولید و نمایش و گفت‌وگو با «حسین ملکی» مدیر فیلمبرداری که در یک تصادف مصدوم شده، از دیگر بخش‌های برنامه «هفت» بود.