به گزارش مشرق به نقل از مهر، در این پروژه دانش پژوهان قصد دارند چندین جزیره شناور مصنوعی از زباله های پلاستیکی ساخته و روی آنها پاپیروس بکارند؛ سپس از آنها برای کمک به بازسازی اکوسیستم دریاچه نایواشا در آفریقا کمک بگیرند.
این دریاچه که در دره ریفت در کنیا واقع شده 30 سال پیش بسیار شفاف و زیبا بود.
 
افزایش 20 برابری جمعیت انسان های محلی و همچنین هجوم  گاومیش آسیایی محلی به این منطقه موجب شد پاپیروس های حاشیه این دریاچه از بین بروند.
 

مانند دیگر گیاهان آبی، پاپیروس نیز نقش مهمی را محیط زیست آب ایفا می کند. این گیاه به عنوان فیلتر زیستی عمل می کند به طوری که رسوبات، مواد سمی و مواد غذایی زیادی را از آب گرفته و محیط آب را پاکسازی می کند.
 
متاسفانه نابودی بیشتر پاپیروس های این دریاچه موجب کاهش کیفیت آب آن شده است.
 

پروژه احیای این دریاچه توسط گروه آلمانی REWE تامین شده و دکتر دیوید هارپر محقق ارشد دانشگاه لیستر مجری آن است.
 
این گروه قصد دارد جمعیت جدیدی از پاپیروس ها را به این دریاچه و در نقطه ای که آب گل آلود از رودخانه مالوا به آن وارد می شود، بیاورد.
 
این پاپیروس ها بر روی یک سری جزیره های شناور مصنوعی کاشته می شود که از بطری های آب آشامیدنی بازیافتی ساخته شده اند.
 
 
هر یک این جزیره های مصنوعی که بهشت زیستی نام دارند در واقع یک حصیر شناور است که از چندین لایه پلاستیک به هم تابیده شده توسط نوعی فوم دریایی ساخته شده است.
 
این حصیر علاوه بر آنکه سطح شناوری را برای رشد گیاهان فراهم می کند به ریشه هایشان – که زیر جزیره اویزان شده است- امکان می دهد عمل تصفیه رسوبات را انجام داده و محلی برای تجمع میکروب های آبی باشند.
 
این میکروب ها از مواد مغذی موجود در آب تغذیه می کنند. اگر این مواد مغذی خورده نشود رشد جلبک ها را در پی دارند.
 
همچنین ریشه ها به عنوان بستر تغذیه و مراقبت از ماهی ها عمل می کنند در حالی که ساقه های بلند پنج متری پاپیروس ها می تواند زیستگاه مناسبی برای پرندگان نیز باشد.
 
محققان این اقدام را آغاز کرده اند. اگر آزمایش های اولیه آنها با موفقیت انجام شود جزیره های دیگری نیز در حاشیه این دریاچه نصب خواهد شد.