به گزارش سرویس جهان مشرق، ماجرای جفری اپستین، شریک و محرم راز او، ژیزلن مکسول، و جزیره‌ی شیطانی «سنت جیمز کوچک»، بلاشک بزرگ‌ترین رسوایی اجتماعی-انسانی در ایالات متحده در قرن بیست و یکم است.
جفری اپستین، ابرسرمایه‌دار یهودی‌تبار که عاملیت او برای موساد طبق گزارش‌های متعدد مستند شده، کسی بود که در طول سالیان بزرگ‌ترین شبکه‌ی قاچاق کودکان از سراسر دنیا به ایالات متحده را ایجاد کرد.
هدف از این قاچاق، بردگی جنسی این کودکان و استفاده از خون و اعضای بدن آن‌های برای مشتریان ثروتمند و نخبه بود. اپستین که دوست، شریک و محرم راز ده‌ها و بلکه صدها نفر از چهره‌های معروف سیاسی، هنری، اقتصادی و حتی «علمی»(از بیل کلینتون، ترامپ، ایهود باراک تا بیل گیتس و اگرا وینفری و حتی فیزیکدان مشهور استیون هاوکینگ) بود، در جزیره‌ی اختصاصی خود معروف به «سنت جیمز کوچک» در اقیانوس آرام، بساط عیاشی‌های شیطانی و جنایتکارانه‌ی مشتریان خود را با کودکان قاچاق شده برقرار می کرد.
بخش عمده‌ی این کودکان یا به خاطر استحصال خون و اعضای بدن خود در همان کودکی و نوجوانی کشته شدند، و بخش دیگری از آن‌ها بعد از سال‌ها بهره‌کشی جنسی و حضور در مناسک شیطانی، تبدیل به عروسک‌های بی‌اختیار این شبکه گردیدند.
بسیاری از پژوهشگران و ژورنالیست‌های خارج از جریان اصلی رسانه‌ها(که از ابتدا تلاش کردند ابعاد مختلف پرونده اپستین را بایکوت و سانسور کنند) بر این عقیده هستند که جفری اپستین تنها یک چهره‌ی جلوی صحنه بود که ظاهرا قربانی شد تا اسرار فساد و جنایات غیرقابل تصور «الیت» حاکم بر آمریکا فاش نشود و پرونده‌ی اپستین و جزیره‌ی شیطانی او، تنها نوک قله‌ی اسرار تاریک و ریشه‌دار این الیت است.
در همین راستا، اخیرا شماری از این پژوهشگران با بازنگری و مرور آثار هنری تولیدشده توسط کمپانی دیزنی بسیاری از کدها و علامات و پیام‌های زیرآستانه‌ای مرتبط با «پدوفیلی»(سواستفاده جنسی از کودکان) را بازکشف کرده‌اند. گفتنی است که گزارش‌های متعددی درباره‌ی والت دیزنی، یک فراماسون پنهان، و ارتباط او با بحث سواستفاه سیستمیک از کودکان وجود دارد.
گزارش مشرق درباره والت دیزنی:
در ویدئوی زیر، بخشی از انیمیشن معروف «پینوکیو»، ساخته‌ی ۱۹۴۰ در کمپانی دیزنی را می بینید. روباه مکار و گربه نره پینوکیو را اغفال می کنند و او را به دست یک فرد ظاهرا «صاحب سیرک» می سپارند که کار اصلی او، شکار کودکان اغفال‌شده و تبدیل آنان به کرّه الاغ است.
این صاحب سیرک کودکان جادوشده را برای بهره‌کشی و کار اجباری حبس می کند، اما ماهیت اصلی بهره‌کشی او از این کودکان ظاهرا در پس پرده است. در ویدئوی زیر، در مکالمه‌ی میان صاحب سیرک، روباه مکار و گربه نره، حرف‌ها و پیام‌هایی در غالب کد رد و بدل می شود: :«کودکان گول خورده»، «جزیره‌ی خوشی»، «کار غیرقانونی» و...
جالب این‌جاست که وقتی صاحب سیرک، درگوشی درباره ماهیت سواستفاده از کودکان زندانی به آن دو می گوید، هر دو یکّه می خورند و از «غیرقانونی» بودن این کار می گویند، اما صاحب سیرک خیال آنان را راحت می کند که هیچ اتفاقی نمی افتد، چرا "هیچ‌کدام از آن پسربچه‌ها از ان جزیره برنخواهند گشت!" حالا وقتی این قطعه از فیلم پینوکیو مربوط به ۸۴ سال پیش را در کنار ماجرای جزیره‌ی اپستین(معروف به جزیره‌ی عیاشی جنسی جمعی) می گذاریم، روشن می شود که این رشته سر دراز دارد و قدمت این تجارت سیاه و شیطانی، دست‌کم در درون محافلی چون هالیوود به دهه‌ها قبل بازمی گردد.