به گزارش سرویس جهان مشرق، پایگاه خبری-تحلیلی « wired» با استناد به کتاب جدیدی از بایرون تاو، خبرنگار سابق وال استریت ژورنال، مدعی شده است که یک شرکت فناوری آمریکایی با روابط نزدیک با سیا و پنتاگون از ابزار قدرتمندی برای ردیابی تحرکات ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه استفاده کرده است.

طبق گزارش‌ها، شرکت PlanetRisk این ابزار را ایجاد کرد - که در ابتدا Locomotive نام داشت اما بعداً به VISR (هوش مجازی، نظارت و شناسایی) تغییر نام داد - تا از داده های موقعیت جغرافیایی مورد استفاده توسط تبلیغ‌کنندگان دیجیتال استفاده کند و ظاهراً می توانست افراد نزدیک به رییس جمهور روسیه را زیر نظر بگیرد و به این ترتیب اطلاعاتی در مورد محل اختفای او به دست آورد.

Wired در مطالعه تفصیلی خود که در 27 فوریه منتشر شد، بر اساس کتاب نوشته‌ی تائو با عنوان «وسایل کنترل: چگونه اتحاد پنهان فناوری و دولت در حال ایجاد یک دولت جدید نظارتی آمریکایی است»، گزارش داد که پژوهشگر «مایک یگلی»، برای اولین بار از سودمندی بالقوه حوضچه‌های اطلاعاتِ جمع‌آوری شده توسط نرم‌افزارهای خاص در اواسط دهه 2010 آگاه شد. این گزارش مدعی شد که شرکت‌های فناوری قبلاً به طور معمول اطلاعات را جمع‌آوری می‌کردند و مایل بودند به هر تبلیغ‌کننده‌ای که برای پرداخت هزینه نسبتاً کمی برای این خدمات آماده بود، بفروشند، که آنان را به درآمدزایی از این مسیر امیدوار می کرد.

بر اساس این کتاب، یگلی، «که در به دست آوردن مجموعه داده‌های منحصربه‌فرد برای سازمان‌های دولتی تخصص داشت»، برای ردیابی کارمندان سازمان‌های دولتی ایالات متحده، ابتدا با geofences - مرزهای مجازی در مجموعه‌های داده‌های جغرافیایی - آزمایش کرد. طبق گزارش‌ها، این روش از نظر جمع‌آوری داده‌های شخصی کارکنانی که از برنامه‌های دوستیابی و آب‌وهوا و همچنین بازی‌هایی که نیاز به مکان کاربر دارند،، استفاده می کردند، بسیار موفق بوده است.

در سال 2015، شرکت PlaceIQ پس از دریافت "سرمایه گذاری از بازوی سرمایه گذاری خطرپذیر سیا، یعنی In-Q-Tel ، یگلی را استخدام کرد. او سپس به استارت آپ مرموز دیگری به نام PlanetRisk رفت که آن هم یک مجموعه پوششی سیا گزارش شده است.

در این کتاب توضیح داده شده است که "سیا به نرم افزاری علاقه مند بود که بتواند حرکت جغرافیایی افراد و اشیاء را تحلیل و درک کند."

در طول دوره آزمایشی نرم افزار لوکوموتیو، از آن برای پیگیری حرکات افراد در لحظه در سوریه که در بحبوحه جنگ داخلی بود، استفاده شد. تاو نوشت که این شامل برخی از نیروهای ویژه ایالات متحده می شود که مخفیانه در این کشور مستقر شدند.

به نقل از Wired، در این کتاب آمده است: "پس از به دست آوردن مجموعه ای از داده ها در مورد روسیه، تیم متوجه شد که می تواند تلفن‌های همراهان ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، را ردیابی کند."

در حالی که هیچ یک از دستگاه‌های مورد بحث نمی‌توانست شخصاً با رهبر روسیه مرتبط باشد، PlanetRisk مدعی بود که به تلفن‌های هوشمندی دسترسی دارد که «متعلق به رانندگان، پرسنل امنیتی، دستیاران سیاسی و سایر کارکنان پشتیبانی اطراف رئیس‌جمهور روسیه است». طبق این گزارش، گفته می‌شود که این افراد «در داده‌های تبلیغاتی قابل ردیابی هستند»، که ظاهراً به این معنی که مسیرها و مکان‌های پوتین قابل شناسایی است.

طبق این کتاب، سازمان‌های دولتی ایالات متحده به شدت تحت تأثیر کار یگلی قرار گرفتند و لوکوموتیو - و بعداً VISR - به عنوان بخشی از یک برنامه بین سازمانی به تصویب رسید.

با این حال، تاو ادعا کرد که سایر نهادها، به ویژه اسرائیلی‌ها، از آن زمان ابزارهای ردیابی خود را با استفاده از همان اصول ساخته‌اند. بنا بر گزارش‌ها، این اطلاعات در حال حاضر علاوه بر سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده، در دسترس طیف وسیع‌تری از مشتریان در سراسر جهان است.