قهرمانی بوندسلیگا، صعود به فینال جام حذفی آلمان و داشتن شانس قهرمانی در لیگ اروپا. نخستین فصل کامل ژابی آلونسو به عنوان مربی نمی‌توانست بهتر از این پیش برود.

به گزارش مشرق، ژابی آلونسو صبور است؛ درست مثل زمانی‌ که بعد از آویختن کفش‌هایش، مربیگری در تیم زیر ۱۴ سال رئال مادرید را به پست‌های بهتر ترجیح داد. او نشان داد می‌خواهد مربیگری را اصولی یاد بگیرد. مصمم بود که بیاموزد و وقت بگذارد. سه سال سرمربی تیم دوم رئال سوسیداد بود و بسیار بیشتر از آنچه انتظارش می‌رفت، در این تیم ماندگار شد. او صبورانه تا اکتبر ۲۰۲۲ صبر کرد و زمانی که بایر لورکوزن به دنبال کسی بود که بتواند از سقوط به دسته پایین‌تر نجاتش دهد اعلام آمادگی کرد و هدایتش را در شرایطی سخت بر عهده گرفت.

پایان سلطه یازده‌ساله بایرن‌مونیخ در بوندسلیگا، شاهکار آلونسو در این فصل بود. این قهرمانی با رکوردهای بزرگی به دست آمد. ۲۹ بازی بدون شکست در بوندسلیگا، رکورد چشمگیر تیم دوست‌داشتنی آلونسو در این فصل بود. این روند شکست‌ناپذیری فقط به بوندسلیگا محدود نمی‌شود. لورکوزن در واقع در هیچ مسابقه‌ای در فصل جاری شکست نخورده است؛ ۴۳ بازی بدون شکست!

تصمیم‌های تاکتیکی آلونسو در لورکوزن از همان ابتدا جلب توجه می‌کرد. او با برخی از انتخاب‌هایش بسیاری را غافلگیر کرد. مثلا جرمی فریمپونگ را روی نیمکت نشاند و با امین عدلی در خط حمله تیمش را به زمین فرستاد. بورخا ایگلسیاس و پاتریک شیک را نیز در ترکیب اصلی قرار داد. او همچنین ساختار لورکوزن را به‌روزرسانی کرد.

بلیچر ریپورت یک بار درباره‌اش نوشت: ژابی آلونسو، جیمز باند اسپانیایی است. خوش‌تیپ است، جذاب است و می‌تواند شما را در مورد هر چیزی متقاعد کند و کاری کند او را دوست داشته باشید. آلونسو عملا می‌تواند در هر فیلم کمدی‌رمانتیک بازی کند و خوبی او این است که حس شوخ‌طبعی نیز دارد.

زاده باسک، متاثر از آلمان

دوران بازی آلونسو، مانند دوران مربیگری‌اش، از رئال سوسیداد شروع شد؛ باشگاهی در منطقه باسک اسپانیا که آلونسو بیشتر سال‌های آغازین فوتبالش را آنجا گذراند. پدرش، پریکو آلونسو، دو بار با سوسیداد و یک بار با بارسا قهرمان لالیگا شد و برادرش، میکل، نیز بیش از ۱۰۰ بازی برای سوسیداد انجام داد.

هوش ذاتی و پاس‌های استثنایی آلونسو توجه لیورپول و سپس رئال مادرید و در نهایت بایرن‌مونیخ را به خود جلب کرد. او در اوایل فصل جاری به گاردین گفت: «من باسکی هستم؛ کاملا باسکی اما با تاثیر زیاد آلمانی.»

اگرچه نیمی از دوران حرفه‌ای‌اش را در خارج از اسپانیا گذراند اما دو مربی اسپانیایی بودند که بیشترین تأثیر را روی آلونسو داشتند. رافائل بنیتس در لیورپول و پپ گواردیولا در بایرن‌مونیخ.

بنیتس که سال ۲۰۰۵ همراه آلونسو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد، به تایمز گفت: ژابی باهوش بود و در رختکن آنالیز می‌کرد. وقتی چیزهایی را برای برخی بازیکنان توضیح می‌دهید، باید برایشان تکرار کنید ولی ژابی به‌سرعت یاد می‌گرفت و نیاز به توضیح‌دادن نداشت.

گواردیولا نیز شیوه آلونسو را تحسین می‌کرد و گفت: ژابی فوتبال را می‌فهمد و کنجکاوی زیادی دارد. او در طول هفته می‌دانست که ما برای پیروزی در بازی‌های بعدی چه کاری باید انجام دهیم.

مالکیت و عمل‌گرایی

آن اندیشه تحلیلی به همان خوبی که آلونسو را به هافبکی تراز اول تبدیل کرد، از او مربی خوبی نیز ساخت. تاکیدش بر مالکیت توپ در سبک بازی لورکوزن واضح است. بایر در این فصل بیشترین پاس را در بوندسلیگا داده است و این پاس‌ها همیشه هدفی دارند.

کارلتو الگوی آلونسو

کارلو آنچلوتی، مربی آلونسو در رئال مادرید، الگوی مربیگری اوست و ژابی همیشه از این مربی به نیکی یاد می‌کند. یک بار درباره‌اش گفت: کارلتو در مدیریت انسانی، استاد است. اینکه به عنوان مربی چطور می‌خواهید بازیکنان را متقاعد کنید ،در زمین کاری را انجام دهند بسیار مهم است و آنچلوتی در این زمینه استاد است.

ماندن در لورکوزن

مدت‌ها به نظر می‌رسید آلونسو در پایان فصل هدایت بایرن را بر عهده بگیرد یا به آنفیلد خواهد رفت و جانشین کلوپ می‌شود اما آلونسو اکنون تایید کرده که در لورکوزن خواهد ماند. او درباره ماندنش در لورکوزن گفت: دلایل زیادی برای ماندنم وجود دارد. فصل تا اینجا عالی بوده و ما می‌خواهیم به این روند ادامه دهیم. احساس می‌کنم بخشی از تاریخ لورکوزن هستم.

او ممکن است تنها بخشی از داستان موفقیت لورکوزن باشد اما باورش سخت است که او مهم‌ترین بخش این تاریخ نباشد.