به گزارش مشرق، به نظر میرسید از مُد یا از سر خیلیها افتاده باشد، اما خدا میداند چطور شد که طی یکی دو هفته گذشته تلاش برای برگزاری مراسم ازدواج یا بچهدار شدن در ۰۳/۰۲/۰۱ یا ۰۳/۰۳/۰۳ بازهم در فضای مجازی داغ شد؟
البته هنوز آمار دقیق و مطمئنی از بیمارستانها و زایشگاهها به دست رسانهها نرسیده که نشان دهد واقعاً روز اول اردیبهشت یا سوم خرداد امسال تعداد بچههای به دنیا آمده چقدر با روزهای قبل توفیر داشته است، اما میشود حدس زد لابد مثل چند سال گذشته که صدای مسئولان وزارت بهداشت بابت وضع حملهای زورکی و پیش از موعد درآمد، امسال هم نوزادان که نه، اما خیلی از پدر و مادرها تصمیم گرفته باشند بچهشان هرطور شده در روز مورد نظرشان با سزارین به دنیا بیاید!
رودابه و مامان ژولیوس سزار
اختلافنظرهای تاریخی به کنار؛ فرقی نمیکند که اولین بار، ۷۰۰-۶۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، رومیان باستان قانون «سزاری» را وضع کرده و اجازه داده باشند که پزشکان، جنین را از بدن مادران بارداری که به رحمت خدا رفتهاند، خارج کنند یا اینکه ماماهای خصوصی مادر ژولیوس سزار، ابداعکننده روش سزارین بوده باشند.
مسئولیت ماجرای تولد پهلوان افسانهای ایران، رستم و شکافتن پهلوی «رودابه» و ابداع «رستمینه» هم که به عهده فردوسی بزرگ است.
یعنی مادران روم باستان، مامان ژولیوس سزار، رودابه، موبدانی که کمک کردند رستم به دنیا بیاید و... همهشان از سرناچاری و ضرورت برای حفظ جان مادر یا نوزاد یا هر دو، رضایت به رستمزایی یا سزارین دادند و اصلاً هم به ذهنشان نمیرسید که روزی روزگاری آدمهایی پیدا بشوند که برای لاکچریبازی، بر اساس مُد روز یا... اصرار کنند که فرزندشان را زودتر یا دیرتر از موعد، به دنیا آورده و به عبارتی یک روش درمان اورژانسی و تهاجمی را تبدیل به مُد کرده و از آن سوءاستفاده کنند!
درد دارد، ندارد؟
البته نمیشود همه مسئولیت اینکه ایرانیها براساس آمار و ارقام و گلایه و شکایت کارشناسان و مسئولان امور بهداشتی، رکورد زده و آمار زایمان به روش سزارین در کشورمان بیشتر از دو برابر و به قولی سهبرابر استاندارد جهانی است را انداخت گردن رستم، رودابه و جناب فردوسی بزرگ و یا فقط یقه آنهایی را گرفت که برای تولد فرزندشان در ۰۳/۰۳/۰۳ اصرار داشتند.
روزنامه قدس در ادامه نوشت: در این مطلب هم اصلاً قرار نیست درباره مسائل علمی و تخصصی سزارین حرف بزنیم. بحث بر سر این است که واقعاً چطور میشود با همه تلاشها و تبلیغات دو سه دهه اخیر درباره ترویج زایمان طبیعی در جهان و بهخصوص در کشورمان، اما بازهم به موازات این تلاشها و به مدد گسترش اینترنت و فضای مجازی یکباره مقولاتی مثل تاریخ تولد یا ازدواج رُند و خاص باب میشود؟
آن وقت کار به جایی میرسد که آمار و ارقام جدید هم نشان میدهد بیشتر از ۵۰درصد وضع حملها در کشور به روش سزارین بوده است! حساب آنهایی که به خاطر وحشت از وضع حمل طبیعی، درد و عوارض آن و مسائلی از این دست، در کار طبیعت دست برده و دخالت میکنند به کنار، چون کارشناسان و متخصصان چندسالی است فریاد میزنند درد و عوارض و درگیری سزارین خیلی بیشتر است.
چند برابر؟
نه اینکه فکر کنید طی این سالها مسئولان ما در سازمانها و نهادهای مختلف هم برای کاهش آمار سزارینهای غیرضروری و هم برای پیشگیری از ترویج لاکچریبازی و زایمانهای تقویمی پیش از موعد فکری یا کاری نکردهاند. گزارشکارها و سخنرانیهای مختلف مسئولان، مدعیاند هم از حیث فرهنگی و هم ارائه طرح و برنامه برای مشکل اول (افزایش آمار سزارین) تلاشهای بسیاری انجام شده و میشود.
لابد مقصر، آمارها و گزارشهای سالانه دستگاههای مختلف هستند که بیتوجه به سخنرانیها و برنامههای فرهنگی و غیرفرهنگی اجراشده بازهم نشان میدهند نیمی از وضع حملهای کشور هنوز به صورت سزارین است.
برای مشکل دوم و سوم هم همیشه و هرسال و هر سال چند بار مسئولان هشدار میدهند که تولد زودهنگام فرزندان در تاریخ معین چه عوارض و پیامدهای خطرناکی دارد، ولی گوش متقاضیان داشتن فرزندانی با تاریخ تولد رُند و احتمالاَ سیسمونی با پستانک طلا و اتاق زایمان تزئین شده و... بدهکار این حرفها نیست. حتی سال۱۳۹۹ که متقاضیان وضع حمل در ۹۹/۹/۹ به شکل نگرانکنندهای افزایش پیدا کرد.
مسئولان ثبتاحوال اعلام کردند به همه متولدان ۹/۵ /۹۹ تا ۹۹/۹/۱۵ شناسنامه ۹۹/۹/۹ میدهند تا مردم همه در یک روز به بیمارستانها مراجعه نکنند و مشکل درست نشود. البته بعد آمار و ارقامی از کاهش روند مراجعهها منتشر نشد وگرنه ممکن بود ثابت شود با این راهحل در بازه زمانی ۱۰ روزه، ۵ تا ۱۵ آذر۹۹، لابد ۱۰ برابر میزان دورههای ۱۰ روزه دیگر متقاضی زایمان پیش از موعد به بیمارستانها مراجعه کردهاند!
پدر و مادرهای تازهکار
شما را نمیدانم ولی من اولین بار حدود بیست و چند سال پیش بود که پدیده وضع حملهای عمدی پیش از موعد به اصرار والدین را جسته و گریخته شنیدم. آن روزها البته هنوز این پدیده شیوع آنچنانی نداشت و بیشتر به عنوان شیرینکاریهای نادر پدر و مادرهای تازهکار تلقی میشد! در سالهای بعد اما با رواج رفتارهای عجیب و غریب قرن بیست و یکمی که ریشه و ردی در فرهنگ خودی نداشت، سروکله لاکچریبازی و ادا و اصولهایی از قبیل برگزاری جشن ازدواج یا طلاق در تاریخ ۰۹/۰۸/۰۷ و یا تلاش برای به دنیا آمدن فرزند در ۹۹/۹/۹، ۰۱/۰۱/۰۱ و... پیدا شد.
دیروز هم که مطلبی با تیتر:«هوس لاکچری در ۰۳/۰۳/۰۳» در خبرگزاریها منتشر و خودش بهانه نوشتن گزارش امروز شد. به جز آمار و ارقام تخصصی و البته نگرانکننده درباره بالا رفتن میزان سزارین در کشورمان، این نکته هم در مطلب روز گذشته قابل توجه بود که تولدهای زورکی با تاریخ معین اگرچه پدیدهای مختص به ایران نیست و گویا در کشورهای دیگر هم به صورت محدود و خاص دیده میشود، اما ما ایرانیها در تقلید و درآوردن ادای همان گروه اندک، مثل آمار میزان سزارین، پیش افتاده و ممکن است حتی رکورد جدید هم زده باشیم و نوآوریهای لاکچری مثل اجاره و دیزاین اتاق زایمان در بیمارستان به تاریخ مثلاً ۰۳/۰۳/۰۳ و تزئین سیسمونی نوزاد در بیمارستان با پستانک طلا را ترویج و رسم کرده باشیم!