به گزارش مشرق، مجمع خلق بلاروس هفته گذشته یک دکترین نظامی جدید را تصویب کرد و مجلس بلاروس هم نسخه به‌روزرسانی شده‌ای از سند مفهوم امنیت ملی این کشور را به تصویب رساند.
خبرگزاری اسپوتنیک در این‌باره گزارش داد که این اسناد تقویت امنیت ملی بلاروس را از طریق همکاری با سه سازمان «اتحادیه روسیه و بلاروس»، «سازمان پیمان امنیت جمعی» و «اتحادیه کشورهای مستقل هم‌سود» تضمین می‌کنند. استراتژی نظامی بلاروس بر تضمین امنیت از طریق اجتناب از درگیری و دفاع تضمینی استوار بوده و استقرار تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی روسیه را یکی از گزینه‌های روی میز برای تقویت قدرت بازدارندگی خود می‌داند.
«دمیتری استفانوویچ» عضو «موسسه اقتصاد جهانی و روابط بین‌الملل» در مسکو گفت: «بی‌شک بلاروس از سوی غرب مورد تهدید است و دکترین نظامی (جدید) به‌وضوح اعلام می‌کند این تهدید چندوجهی است. این (سند) نه‌تنها به برخی انواع تقابل نظامی مستقیم احتمالی می‌پردازد، بلکه تلاش برخی بازیگران خارجی برای ایجاد جریان‌های بی‌ثبات‌کننده را هم شامل می‌شود.»
استفانوویچ در گفت‌وگو با اسپوتنیک به تقویت مداوم قوای نظامی ناتو در جبهه شرقی این ائتلاف و ارسال تسلیحات به لهستان اشاره کرد و گفت در این وضعیت، استقرار تسلیحات هسته‌ای روسیه در بلاروس گامی درست برای ایجاد قدرت بازدارندگی است.
این کارشناس روس گفت: «این نمادی است از گسترش چتر هسته‌ای روسیه بر سر بلاروس و اینکه در صورت وقوع درگیری مسلحانه در بلاروس، بی‌شک روسیه به‌عنوان تضمین‌کننده امنیت این کشور، مداخله خواهد کشد. مسکو و مینسک در اتحادیه روسیه و بلاروس یک خط دفاعی واحد دارند که چندوجهی است و یکی از بخش‌های آن هسته‌ای است.»
«الکساندر لوکاشنکو» رئیس‌جمهور بلاروس درباره این سند دفاعی گفت در صورت حمله به بلاروس، طرف مهاجم شاهد پاسخ آنی مسکو و مینسک با انواع تسلیحات خواهد بود.
در سال ۲۰۰۹، مسکو و مینسک توافق‌نامه‌ای با محوریت حفاظت مشترک از حریم هوایی کشورهای اتحادیه روسیه و بلاروس و همچنین ایجاد یک سامانه پدافند هوایی منطقه‌ای مشترک امضا کردند. در سال ۲۰۲۲، نیروهای مسلح روسیه و بلاروس در خاک این کشور اروپای شرقی مستقر شدند تا از تهدید احتمالی لهستان و اوکراین جلوگیری کنند. در سال ۲۰۲۳ نیز مسکو و مینسک در مورد استقرار تسلیحات هسته‌ای تاکتیکی روسیه در بلاروس به توافق رسیدند. علاوه بر این، بر اساس این توافق مسکو سامانه‌های موشک بالستیک تاکتیکی «اسکندر» را به بلاروس می‌دهد که از قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای برخوردار هستند.