به گزارش سرویس جهان مشرق، به لحاظ تاریخی، پست وزارت خارجه‌ی ایالات متحده، در جهان پس از جنگ دوم جهانی، که واشینگتن به هژمونی دنیای غرب تبدیل شد، همواره دارای وزن و اعتباری{دست‌کم با تعاریف جهان لیبرال سرمایه‌داری} بود که آن را پس از رییس جمهور آمریکا، در مرتبه دوم از لحاظ نفوذ و قدرت داخلی و بین‌المللی قرار می داد. قرار گرفتن سیاستمدارانی چون هنری کیسنجر و جرج شولتز، که دارای قدرت، کاریزما و اعتبار سیاسی بسیار بالایی در سپهر سیاسی آمریکا بودند، بر کرسی وزیر خارجه خود دلالت بر این واقعیت داشت(این البته بحث مجزایی از شخصیت و کردار تبهکارانه‌ی کسانی چون کیسینجر و شولتز در واقع امر است}. از لحاظ تاریخی، شغل "وزیر امور خارجه ایالات متحده" برای سنگین وزن ترین سیاستمدار اطراف رییس‌جمهور بود.

اما ظاهرا حالا قواعد تغییر کرده است. آنتونی بلینکن(به عنوان مشت نمونه خروار)، طبق توصیفات خود رسانه‌های آمریکایی، فردی با هوشی متوسط رو به پایین، بدون جذابیت شخصیتی، بدون نفوذ کلام و شبه‌رباتیک و مطیع محض فرمان است. طبق ویدیوهایی که اخیرا از او منتشر می شود، ظاهرا او شغل ساز زدن و موزیک را بیشتر از دیپلماسی دوست دارد و طبق قرائن، بیشتر هم به همان کار می آید. او حتی سال گذشته، پیشنهاد تلفیق موسیقی و دیپلماسی را هم مطرح کرده بود.

اولین کلیپ، مربوط به 8 ماه پیش، بلینکن را نشان می دهد که در حال اجرای یک آهنگ از اسطوره‌ی موسیقی بلوز، مادی واترز، برای کارکنان وزارت امور خارجه است.

ویدیوی دوم او را در یک بار زیرزمینی در کیف نشان می دهد که آهنگی با نام «راک نواختن در دنیای آزاد» را می نوازد.

بلینکن قبل از نواختن این قطعه می گوید:

"ایالات متحده با شما است، اکثر جهان با شما هستند. و آن‌ها{سربازان اوکراینی} نه تنها برای اوکراین، بلکه برای جهان آزاد نیز می جنگند. و جهان آزاد نیز با شماست. "

به نظر می رسد که یک «دولت پنهان» جهانی، عامدانه تلاش دارد بازیگران، کمدین‌ها و مطرب‌ها را بر مصادر سیاسی سابقا مهم بنشاند تا به جهانیان این پیام را صریحا ارسال کند که ساز و کارهای رسمی و قانونی غربی، عملا گماشتگانی بیش نیستند و کار دست قدرتمندان نشسته در سایه است