کد خبر 16215
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۳۸۹ - ۱۳:۱۲

يکي از روحانيون به آيت الله جوادي آملي مي‌گويد: چرا شما در نماز جمعه اسلحه به دست مي‌گيريد حالا که ديگر زمان صلح است و ايشان در پاسخ مي‌گويند...

به گزارش مشرق به نقل از شبکه ايران،چفيه که به آن چپيه هم مي‌‌گويند تکه پارچه اي است نخي به طول و عرض تقريبي يک متر با رنگ سفيد و مشکي که بارزترين مشخصه بسيجيان دفاع مقدس بود. از همه اين‌ها که بگذريم اما چفيه به تنهايي رنگ و بوي شجاعت‌ها، غربت‌ها، مظلوميت‌ها، ندبه‌ها و پايمردي‌هاي دوران دفاع مقدس را مي‌دهد و آنها را حفظ کرده است و در يک کلام چفيه يادگار و مخزن الاسرار شهداست.
پس از جنگ رزمنده‌ها که در کلام شهيد باکري به سه دسته تقسيم مي‌شدند تنها يک گروه لياقت‌ گردن انداختن چفيه را حفظ کردند. جالب اينکه از بين آن دو دسته ديگر عده‌اي بي تفاوت شدند و عده اي نيز پا را فراتر نهاده و چفيه را نماد خشونت طلبي دانستند غافل از اينکه چفيه از چنان ارزشي برخوردار بوده و هست که هر کسي را لياقت همراه داشتن آن نيست. اما در عوض جواناني از نسل پاک انقلاب پا جاي پاي شهدا گذاشتند و از چفيه، اين ميراث گران‌بها به خوبي محافظت کردند و معناي اصيل آن را عينيت بخشيدند.
با تدبير خلف بر حق خميني کبير، امام خامنه‌اي بسيج در جايگاه اصلي خويش تثبيت شد و بسيجي نيز مفهومي وراي کارت و کاغذ و مقوا پيدا کرد. رهبر معظم انقلاب در همه جلسات عمومي و خصوصي چفيه برگردن مي‌انداختند و با پافشاري ايشان کم‌کم اين عادت در بين ساير مسؤلان نيز جا افتاد و با روي کار آمدن رئيس‌جمهور مکتبي بيش از پيش رسميت يافت و حالا اگر غرب نمادي خشک و بي روح و هويتي مانند کراوات را به دنيا عرضه کرده ما نيز نمادي از مردانگي، رشادت، ايثار و شهادت و عشق به ولايت به دنيا عرضه کرده‌ايم.
و مهمتر از همه آقا چفيه بر گردن انداخت تا بگويد شايد جنگ تمام شده باشد ولي مبارزه همچنان ادامه دارد و براي جنگ نرم نيز داشتن چفيه ضروري است چه اينکه ايشان حتي در کلاس درس خارج فقه نيز با چفيه حاضر مي‌شوند. يکي از مادحين قم نقل مي‌کند که يکي از روحانيون به آقاي جوادي آملي مي‌گويد: چرا شما در نماز جمعه اسلحه به دست مي‌گيريد حالا که ديگر زمان صلح است و آيت ا... جوادي آملي در پاسخ مي‌گويند: مادامي که رهبر انقلاب چفيه بر گردن دارد ما نيز اسلحه به دست مي‌گيريم.
حالا چند سالي است که آقا علاوه بر گردن انداختن چفيه در انتهاي همه جلسات عمومي و خصوصي در ديدار با مردم، مسؤلان،‌ نخبگان،‌ شعرا و ... چفيه را اهدا مي‌کنند و اين نشان دهنده اين است که ايشان رواج فرهنگ بسيج و روحيه بسيجي را نيز لازم و ضروري مي‌دانند و خود نيز در کلام و عمل در اين راه پيش قدم شده اند.