به گزارش مشرق، صابر گل عنبری طی یادداشتی نوشت:
هنوز رقم دقیق نمایندگان و سناتورهای آمریکایی که سخنرانی نتانیاهو در کنگره را بایکوت کردند، مشخص نیست. برخی رسانهها اسامی ۷۳ نفر را منتشر و رسانههای دیگری نیز تعداد را نزدیک به ۱۰۰ نفر برآورد کردهاند. اما فارغ از آن، عدهای در تحلیل دلایل این بایکوت، یک طرفه به قاضی رفته و آن را به کلی به حمایت از غزه و تنزل جایگاه اسرائیل در ساختار قدرت در آمریکا به موازات افت آن در افکار عمومی ربط دادهاند. چنین مقایسهای دقیق نیست و هر چند این اعتراض جمعی به نتانیاهو میتواند به نفع غزه نیز باشد، اما این اقدام ضد نتانیاهو هست، اما ضد اسرائیلی نیست.
این تصمیم جمعی انگیزههای متعددی داشت. ناگفته هم نماند که رشیده طلیب و جری نادلر ترجیح دادند که در جلسه شرکت و هر کدام به شیوه خود نسبت به حضور نتانیاهو اعتراض کنند.
انگیزه اصلی تعداد محدودی از تحریمکنندگان سخنرانی نتانیاهو اعتراض به کشتار غیرنظامیان و جنایت جنگی در نوار غزه بود؛ مانند برنی سندرز که نتانیاهو را جنایتکار جنگی و دروغگو توصیف کرد. دالیا رامیرز نیز موضعی مشابه سندرز اتخاذ و نسبت به تشویق نتانیاهو که او را «قاتل» نامید، توسط اعضای کنگره اعتراض کرد.
اما چند انگیزه مشترک در ورای تصمیم تحریمکنندگان وجود دارد که نخستین دلیل را میتوان اظهار ناخرسندی نسبت به دعوت جمهوریخواهان از نتانیاهو و اعتراض به رفتار او و دور زدن دولت دموکرات آمریکا دانست. این اتفاق در سال ۲۰۱۵ نیز رخ داد و در آن سال که جنگی هم در غزه در جریان نبود، نزدیک به ۶۰ نماینده و سناتور آمریکایی سخنرانی نتانیاهو را در کنگره بایکوت کردند.
دلیل دیگر این که این نمایندگان و سناتورها شرکت در جلسه سخنرانی نتانیاهو را به نوعی پشت کردن به متحدان چپ و همسو با خود در اسرائیل و نوعی حمایت از راست افراطی میدانستند. لاپید رهبر اپوزیسیون اسرائیل نیز مخالف دادن چنین فرصتی به نتانیاهو بود.
دلیل مشترک دیگر نیز همدردی با خانوادههای گروگانهای اسرائیلی است که خواهان توقف هر چه سریعتر جنگ و مبادله اسرا هستند. جالب اینجاست که در جریان سخنرانی نتانیاهو سه عضو خانوادههای معترض این گروگانها موقتا بازداشت شدند.
در این باره، نانسی پلوسی تاکید میکند که «ما عاشق اسرائیل هستیم» اما ترجیح میدهد که همراه همکارانش وقت خود را صرف گوش دادن به خانوادههای اسرائیلی گروگانها کنند تا نشستن پای سخنان نتانیاهو.
علت دیگر، اعتراض به بیمحلی نتانیاهو به درخواستهای مکرر دولت دموکرات آمریکا و بایدن برای توقف جنگ است؛ چه به دلایل انتخاباتی و چه به علت تاثیر و تبعات آن برای چهره آمریکا در جهان و چه نگرانی دموکراتها نسبت به پیامدهای تنزل شدید جایگاه اسرائیل در دنیا و تاثیر آن بر ادامه حمایتهای غرب در آینده. مثلا، چاک شومر مهمترین شخصیت یهودی متنفذ آمریکا که برخورد سردی با نتانیاهو نیز در کنگره داشت، از این طیف است و سیاستهای نتانیاهو را موجب به خطر انداختن آینده اسرائیل میداند.
انگیزه دیگر نیز احتمالا انتخاباتی است و با توجه به تاثیر جنگ غزه بر افت محبوبیت بایدن، برخی دموکراتها احتمالا در صرافت جبران آن در ایالتهای کلیدی و سرنوشتساز هستند.
چنان که شرحش رفت، انگیزه تنها تعداد کمی از این افراد در تحریم سخنرانی نتانیاهو اعتراض به قتل عام در غزه بود و اگر این تعداد بالا و قابل توجه (حدود ۱۰۰ نماینده) همچون سندرز، رامیرز، طلیب، نادلر و مورفی به این شدت معترض بودند که به احتمال زیاد میبایست برگردانی جدی در دولت بایدن برای اتخاذ اقدامات عملی برای وادار ساختن نتانیاهو به توقف جنگ داشت یا حداقل بایدن و هریس از دیدار با نتانیاهو به دلیل همین کشتارها صرف نظر میکردند.
اما واقعیت این است که تاکنون در طول تاریخ ۷۶ ساله اسرائیل، هیچ دولتی در آمریکا مانند دولت بایدن چنین حمایت بیسابقهای از آن نداشته است.
با این وجود درخواست پایان جنگ غزه به صورت همزمان از سوی مخالفان نتانیاهو در میان متحدان اسرائیل و مخالفان هر دو (نتانیاهو و اسرائیل) خود مطلوب است؛ هر چند انگیزه هر دو طیف متفاوت و متناقض است. امروز حتی ترامپ نیز به ظاهر خواهان توقف جنگ است! البته درخواستهای دولت بایدن در اینباره معطوف به فشاری نیست و این گونه با کف و هورا از نتانیاهو استقبال میشود.
شکی در این نیست که در افکار عمومی آمریکا و عموما غرب تحول بزرگی علیه اسرائیل در حال وقوع است؛ اما این تحول هنوز زود است که برگردانی در سیاست گذاریها و تصمیمسازیها در غرب داشته باشد. ساختار قدرت در آمریکا و غرب همچنان به شدت طرفدار اسرائیل است و هر چند بعضا مواضعی کلامی نیز همسو با جریان غالب کنونی در افکار عمومی اتخاذ میشود، اما برونداد رسمی قابل توجهی در جهت متوقف کردن اسرائیل نداشته است.