به گزارش مشرق، صراط نوشت: «سمر یزبک» نویسنده و روزنامه نگار زن سوری تبار، جایزه "پینتر برای شجاعت ادبی" را از سوی "انجمن جهانی قلم" دریافت کرد. این جایزه هر سال به نویسندگانی داده می شود که به دلیل دفاع صریح از اعتقاداتشان علی الظاهر(!) تحت فشار قرار می گیرند.
وی از مخالفین سرسخت دولت بشار اسد و از حامیان اغتشاشگران سوری بشمار می رود. سمر یزبک طی اظهاراتی این جایزه را "نشان افتخاری شخصی برای ستایش از خود" نداسته و آن را "جایزه ای برای انقلاب سوریه" می داند!
اما تشویق و تقدیر از چنین نمونه هایی نه تنها در سوریه بلکه در سایر نقاط جهان بالاخص ایران نیز به وفور یافت می شود.
در سال ۲۰۰۳ کمیتهٔ جایزه نوبل در نروژ به شیرین عبادی جایزهٔ صلح نوبل را اعطا کرد. این کمیته در آن زمان اظهار امیدواری کرد که دادن جایزه صلح به یک زن مسلمان ممکن است در هنگامی که منطقه خاورمیانه با تحولات فاحشی روبروست جنبش اصلاحات را در ایران احیا کند!
این حامی فتنه گران سال 88 پیشتر در جریان سخنرانی در دانشگاه مریلند و درحالیکه از نظام مقدس جمهوری اسلامی بعنوان حکومت سرکوبگر یاد می کرد، گفت: «اصلاح طلبان و روشنفکران اسلامی در سراسر جهان در حال ساختن جنبشی هستند که با تفسیر و تعبیر صحیح از قرآن و فقه اسلامی در مقابل حکومت‌های سرکوبگر بایستند.»!
به واسطه همین خوش خدمتی های شیرین عبادی به اربابان غربی اش بود که علاوه بر دریافت جایزه نوبل، دولت نیکولا سارکوزی نیز خیابانی را در شهر پواتیه در فرانسه را بنام این به اصطلاح فعال حقوق بشر، نامگذاری کرد!
اما سوابق درخشان این اولین بانوی ایرانی برنده جایزه نوبل به همینجا ختم نمی شود!
شیرین عبادی بعنوان یکی از اصلی ترین حامیان فرقه ضاله بهائیت بشمار می رود. بر طبق بیانیه رسمی کمیته جایزه صلح نوبل، صراحتاً يكي از دلايل برنده شدن عبادی، حمايت آشكار و خاص این زن مسلمان نما از بهائيان عنوان شده است. پیوند میان عبادی و بهائیت تا بدان حد است که مركز منحوس بهائيان واقع در شهر حيفای فلسطين اشغالی طی بيانيه ای در دفاع از عبادی، او را به خاطر شجاعتش در دفاع از بهائيت ستود!
این زن ظاهراً مسلمان، در نهایت بی شرمی، در مصاحبه ای با رسانه روباه پیر، همجنس گرايي را به رسميت مي شناسد و از روابط نامشروع و پيش از ازدواج زنان حمايت مي كند. شیرین عبادی هم چنین همجنس گرايي را مسئله ای ژنتيك مي داند و معتقد است كسي را براي يك اقدام ژنتيكي نمي توان مجازات كرد!
اعطای اینگونه جوایز سیاسی به گروه های اپوزیسیون و مخالفین نظام جمهوری اسلامی، روایتگر کینه دیرینه آنان نسبت به ایرانی و ایرانیست. در همین راستا "انجمن جهانی قلم" نیز از این قافله عقب نمانده و دوشادوش سایر نهادهای ظاهراً فرهنگی و باطناً سیاسی، اهداف مدنظر خویش را دنبال می کند. ایرانیان دیگری نیز از طرف این انجمن بعنوان برگزیده معرفی شده اند.
آسيه امينی، روزنامه‌نگار ایرانی بعنوان برگزیده سال انجمن جهانی قلم معرفی می شود.
در اطلاعيه این انجمن خود آورده است: "آسيه امينی، فعال حقوق زنان در سال ۲۰۰۷ ميلادی پس از پنج روز حبس در زندان اوين به‌دليل اعتراض به بازداشت يکی از فعالان همکار خود، مجبور به ترک ايران شد. از آن زمان او در نروژ و در تبعيد زندگی می‌کند و همچنان به نوشتن شعر، روزنامه‌نگاری و صحبت عليه بی‌عدالتی[!] ادامه می‌دهد. او همچنين در «کمپين قانون بی‌سنگسار» در ايران فعاليت می‌کرد و به جمع‌آوری گزارش از موارد سنگسار در اين کشور می‌پرداخت."!
از جمله دیگر برگزیدگان ایرانی این جشنواره سیاسی می توان به نام نسرین ستوده نیز اشاره نمود. وی که پیشتر بعنوان وکیل مدافع شیرین عبادی در ایران مشغول بود، توانست در سال 2011 جایزه ادبی انجمن قلم آمریکا را بدست آورد. وی هم اکنون به جرم تبلیغ علیه نظام و نیز اقدام بر ضد امنیت ملی، در زندان بسر می برد و دوران محکومیت 6 ساله خود را سپری می کند.
انجمن قلم آمريکا برای چندمین بار، جايزه جهانی آزادی انتشار خود را به یک شاعر و نویسنده ايرانی، بنام فرخنده حاجی پور اهدا می کند. فرخنده حاجی پور چندی پیش در وبلاگش بمناسبت چهاردهمین سالگرد مرگ برادر و برادرزاده اش در جریان قتل های به اصطلاح زنجیره ای، با سیاه نمایی بر علیه نظام جمهوری اسلامی مطالب موهنی را منتشر کرده بود .
بدین ترتیب می توان به ماهیت صرفاً سیاسی این بنگاه های ظاهراً ادبی، بیش از پیش پی برد و این نکته را دریافت که اهدای چنین جوایزی نه در حمایت از گسترش ادب و فرهنگ و آزادی بیان بلکه تنها در جهت منافع شوم استکبار صورت می گیرد.
وی از مخالفین سرسخت دولت بشار اسد و از حامیان اغتشاشگران سوری بشمار می رود. سمر یزبک طی اظهاراتی این جایزه را "نشان افتخاری شخصی برای ستایش از خود" نداسته و آن را "جایزه ای برای انقلاب سوریه" می داند!
اما تشویق و تقدیر از چنین نمونه هایی نه تنها در سوریه بلکه در سایر نقاط جهان بالاخص ایران نیز به وفور یافت می شود.
در سال ۲۰۰۳ کمیتهٔ جایزه نوبل در نروژ به شیرین عبادی جایزهٔ صلح نوبل را اعطا کرد. این کمیته در آن زمان اظهار امیدواری کرد که دادن جایزه صلح به یک زن مسلمان ممکن است در هنگامی که منطقه خاورمیانه با تحولات فاحشی روبروست جنبش اصلاحات را در ایران احیا کند!
این حامی فتنه گران سال 88 پیشتر در جریان سخنرانی در دانشگاه مریلند و درحالیکه از نظام مقدس جمهوری اسلامی بعنوان حکومت سرکوبگر یاد می کرد، گفت: «اصلاح طلبان و روشنفکران اسلامی در سراسر جهان در حال ساختن جنبشی هستند که با تفسیر و تعبیر صحیح از قرآن و فقه اسلامی در مقابل حکومت‌های سرکوبگر بایستند.»!
به واسطه همین خوش خدمتی های شیرین عبادی به اربابان غربی اش بود که علاوه بر دریافت جایزه نوبل، دولت نیکولا سارکوزی نیز خیابانی را در شهر پواتیه در فرانسه را بنام این به اصطلاح فعال حقوق بشر، نامگذاری کرد!
اما سوابق درخشان این اولین بانوی ایرانی برنده جایزه نوبل به همینجا ختم نمی شود!
شیرین عبادی بعنوان یکی از اصلی ترین حامیان فرقه ضاله بهائیت بشمار می رود. بر طبق بیانیه رسمی کمیته جایزه صلح نوبل، صراحتاً يكي از دلايل برنده شدن عبادی، حمايت آشكار و خاص این زن مسلمان نما از بهائيان عنوان شده است. پیوند میان عبادی و بهائیت تا بدان حد است که مركز منحوس بهائيان واقع در شهر حيفای فلسطين اشغالی طی بيانيه ای در دفاع از عبادی، او را به خاطر شجاعتش در دفاع از بهائيت ستود!
این زن ظاهراً مسلمان، در نهایت بی شرمی، در مصاحبه ای با رسانه روباه پیر، همجنس گرايي را به رسميت مي شناسد و از روابط نامشروع و پيش از ازدواج زنان حمايت مي كند. شیرین عبادی هم چنین همجنس گرايي را مسئله ای ژنتيك مي داند و معتقد است كسي را براي يك اقدام ژنتيكي نمي توان مجازات كرد!
اعطای اینگونه جوایز سیاسی به گروه های اپوزیسیون و مخالفین نظام جمهوری اسلامی، روایتگر کینه دیرینه آنان نسبت به ایرانی و ایرانیست. در همین راستا "انجمن جهانی قلم" نیز از این قافله عقب نمانده و دوشادوش سایر نهادهای ظاهراً فرهنگی و باطناً سیاسی، اهداف مدنظر خویش را دنبال می کند. ایرانیان دیگری نیز از طرف این انجمن بعنوان برگزیده معرفی شده اند.
آسيه امينی، روزنامه‌نگار ایرانی بعنوان برگزیده سال انجمن جهانی قلم معرفی می شود.
در اطلاعيه این انجمن خود آورده است: "آسيه امينی، فعال حقوق زنان در سال ۲۰۰۷ ميلادی پس از پنج روز حبس در زندان اوين به‌دليل اعتراض به بازداشت يکی از فعالان همکار خود، مجبور به ترک ايران شد. از آن زمان او در نروژ و در تبعيد زندگی می‌کند و همچنان به نوشتن شعر، روزنامه‌نگاری و صحبت عليه بی‌عدالتی[!] ادامه می‌دهد. او همچنين در «کمپين قانون بی‌سنگسار» در ايران فعاليت می‌کرد و به جمع‌آوری گزارش از موارد سنگسار در اين کشور می‌پرداخت."!
از جمله دیگر برگزیدگان ایرانی این جشنواره سیاسی می توان به نام نسرین ستوده نیز اشاره نمود. وی که پیشتر بعنوان وکیل مدافع شیرین عبادی در ایران مشغول بود، توانست در سال 2011 جایزه ادبی انجمن قلم آمریکا را بدست آورد. وی هم اکنون به جرم تبلیغ علیه نظام و نیز اقدام بر ضد امنیت ملی، در زندان بسر می برد و دوران محکومیت 6 ساله خود را سپری می کند.
انجمن قلم آمريکا برای چندمین بار، جايزه جهانی آزادی انتشار خود را به یک شاعر و نویسنده ايرانی، بنام فرخنده حاجی پور اهدا می کند. فرخنده حاجی پور چندی پیش در وبلاگش بمناسبت چهاردهمین سالگرد مرگ برادر و برادرزاده اش در جریان قتل های به اصطلاح زنجیره ای، با سیاه نمایی بر علیه نظام جمهوری اسلامی مطالب موهنی را منتشر کرده بود .
بدین ترتیب می توان به ماهیت صرفاً سیاسی این بنگاه های ظاهراً ادبی، بیش از پیش پی برد و این نکته را دریافت که اهدای چنین جوایزی نه در حمایت از گسترش ادب و فرهنگ و آزادی بیان بلکه تنها در جهت منافع شوم استکبار صورت می گیرد.