کد خبر 162862
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۱ - ۱۲:۳۵

براساس اظهارات محققان بریتانیایی، افزایش فعالیت بین دو بخش مجزای مغز توضیحی برای این مسئله است که چرا صدای گچ روی تخته سیاه تا این حد برای ما ناخوشایند است.

به گزارش مشرق به نقل از مهر، در تحقیقاتی که در مجله علم عصب شناسی با حمایت ولکام تراست منتشر شده، دانشمندان دانشگاه نیوکاسل نشان داده اند که تعامل میان آن منطقه از مغز که صدا را پردازش می کند، قشر شنیداری و بادامه مغز که در پردازش احساسات منفی فعال است با شنیدین صداهای ناخوشایند افزایش می یابد.

تصویربرداری از مغز نشان می دهد که وقتی ما یک صدای ناخوشایند می شنویم بادامه مغز واکنش تشدید فعالیت قشر شنیداری مغز را تعدیل می کند و واکنش منفی ما را تحریک می کند.

دکتر ساکبیندر کومار نویسنده این مقاله از دانشگاه نیوکاستل اظهار داشت: به نظر می رسد که مسئله ای بسیاری ابتدایی رخ می هد. این یک درخواست کمک احتمالی بادامه مغز از قشر شنیداری است.

محققان مرکز تصویربرداری عصبی ولکام تراست در دانشگاه کالج لندن و دانشگاه نیوکاستل با استفاده از تصویرسازی تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI) به بررسی پاسخ مغز 13 داوطلب به صداهای مختلف پرداختند.

داوطلبان به صداهای مختلف از داخل اسکنر گوش کردند و ناخوشایندترین صدا را انتخاب کردند. صدای چاقو روی یک بطری به عنوان ناخوشایندترین صداها شناخته شد. محققان توانستند پاسخ مغز به هرنوع از صداها مطالعه کنند.

محققان همچنین به این نتیجه رسیدند که فعالیت بادامه مغز و قشر شنیداری در ارتباط مستقیم با درجه بندی ناخوشانیدی توسط داوطلبان متفاوت است.

بادامه به عنوان بخش احساسی مغز فعالیت بخش شنیداری مغز را تنظیم می کند که درک ما از صدای بسیار ناخوشایند در مقایسه با صدای آرامی چون جوشیدن آب افزایش یابد.

تحلیل ویژگیهای صوتی صداها نشان می دهد که هرچیزی در برد فرکانس 2 تا 5 هزار هرتز ناخوشایند است. دکتر کومار توضیح می دهد که این برد فرکانسی است که گوش ما نسبت به آن حساس است، اگرچه هنوز هم بحثهای بسیاری در این رابطه وجود دارد که چرا گوش ما به این برد فرکانس حساس است، این برد فرکانسی دربرگیرنده صداهای جیغهایی است که ما فی نفسه آنها را ناخوشایند می دانیم.

از نظر علمی، درک بهتر واکنش مغز به صداها می تواند به ما در درک شرایط پزشکی افرادی که تحمل صدای آنها کاهش یافته کمک کند. برای مثال افراد مبتلا به اوتیسم، میسوفونیا ( نفرت از صدا)، هیپرآکوسیس ( عدم تحمل صدا) درمیان این گروه قرار می گیرند.

در این تحقیق مشخص شد که صدای چاقو روی بطری، چنگال روی لیوان، گچ روی تخته سیاه، خط کش روی بطری، ناخن روی تخته سیاه، جیغ زنانه، دستگاه فرز، گریه بچه، دریل الکتریکی ناخوشایند ترین صداها محسوب می شوند.