به گزارش مشرق، هر چند که میشائیل بالاک، دو سال بود که در تیم ملی آلمان بازی نکرده بود و برگزار نشدن بازی خداحافظی برای او، با توجه به غیبت دو ساله اش در تیم آلمان، امر چندان عجیبی نیست، اما نحوه کنار رفتن بالاک از جمع ژرمن ها، توام با نوعی ناسپاسی و قدرنشناسی بود و شاید خیلی ها انتظار داشتند که فدراسیون فوتبال آلمان، تاحدی جبران مافات کرده و بالاک را با دلجویی، روانه دوران بازنشستگی کند.
سرآغاز کنار رفتن بالاک از تیم ملی، جمله ناخوشایند فیلیپ لام پس از پایان جام جهانی 2010 بود.
لام در جام جهانی 2010، به لطف آسیب دیدگی بالاک، کاپیتان تیم ملی آلمان شد و بعد از پایان جام، در اظهار نظری عجیب، اعلام کرد که دیگر بازوبند کاپیتانی را به بالاک پس نخواهد داد!
اگر یواخیم لو قصد کنار گذاشتن بالاک از تیم ملی آلمان را داشت، نیازی نبود که فیلیپ لام چنین سخن ناخوشایندی درباره بالاک بر زبان بیاورد. لو خیلی راحت می توانست بگوید دیگر بالاک را به تیم ملی دعوت نمی کنم. اگر هم قرار بود که بالاک باز به تیم ملی دعوت شود، طبیعتاً فیلیپ لام حق نداشت چنان حرفی بزند.
البته در فوتبال آلمان، چنین سنت سیئه ای وجود دارد. در دهه 1990 هم، لوتار ماتیوس کاپیتان تیم ملی آلمان بود اما پس از آنکه برتی فوگتس او را در یورو 96 به تیم ملی دعوت نکرد، بازوبند کاپیتانی به یورگن کلینزمن رسید و پس از آن، کلینزمن بازوبند کاپیتانی را به ماتیوس پس نداد!
در جام جهانی 1998، برتی فوگتس به ماتیوس نیاز داشت و او را که پیشتر از تیم ملی کنار گذاشته بود، علیرغم میلش به تیم ملی دعوت کرد اما بازوبند کاپیتانی را از کلینزمن کم سابقه تر نگرفت. ماتیوس که هشت سال قبل از آن، آلمان را قهرمان جام جهانی کرده بود و جام 90 را بالای سر برده بود، در سال 98 پس از یورگن کلینزمن وارد زمین می شد!
آلمانی ها با بالاک همان کاری را کردند که با ماتیوس کرده بودند. بنابراین بد نبود که آنها برای دلجویی از بالاک، برای او بازی خداحافظی برگزار می کردند؛ اما آنها از انجام این کار نیز طفره رفتند. باری، ژرمن ها ناسپاسی کردند!
منبع: عصر ایران
سرآغاز کنار رفتن بالاک از تیم ملی، جمله ناخوشایند فیلیپ لام پس از پایان جام جهانی 2010 بود.
لام در جام جهانی 2010، به لطف آسیب دیدگی بالاک، کاپیتان تیم ملی آلمان شد و بعد از پایان جام، در اظهار نظری عجیب، اعلام کرد که دیگر بازوبند کاپیتانی را به بالاک پس نخواهد داد!
اگر یواخیم لو قصد کنار گذاشتن بالاک از تیم ملی آلمان را داشت، نیازی نبود که فیلیپ لام چنین سخن ناخوشایندی درباره بالاک بر زبان بیاورد. لو خیلی راحت می توانست بگوید دیگر بالاک را به تیم ملی دعوت نمی کنم. اگر هم قرار بود که بالاک باز به تیم ملی دعوت شود، طبیعتاً فیلیپ لام حق نداشت چنان حرفی بزند.
البته در فوتبال آلمان، چنین سنت سیئه ای وجود دارد. در دهه 1990 هم، لوتار ماتیوس کاپیتان تیم ملی آلمان بود اما پس از آنکه برتی فوگتس او را در یورو 96 به تیم ملی دعوت نکرد، بازوبند کاپیتانی به یورگن کلینزمن رسید و پس از آن، کلینزمن بازوبند کاپیتانی را به ماتیوس پس نداد!
در جام جهانی 1998، برتی فوگتس به ماتیوس نیاز داشت و او را که پیشتر از تیم ملی کنار گذاشته بود، علیرغم میلش به تیم ملی دعوت کرد اما بازوبند کاپیتانی را از کلینزمن کم سابقه تر نگرفت. ماتیوس که هشت سال قبل از آن، آلمان را قهرمان جام جهانی کرده بود و جام 90 را بالای سر برده بود، در سال 98 پس از یورگن کلینزمن وارد زمین می شد!
آلمانی ها با بالاک همان کاری را کردند که با ماتیوس کرده بودند. بنابراین بد نبود که آنها برای دلجویی از بالاک، برای او بازی خداحافظی برگزار می کردند؛ اما آنها از انجام این کار نیز طفره رفتند. باری، ژرمن ها ناسپاسی کردند!
منبع: عصر ایران