کد خبر 164254
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۱ - ۱۰:۴۳

خواندن قرآن در آن فضا بسیار امیدبخش و آرامش‌بخش بود ولی محدودیت داشتن قرآن از مشکلات مهم ما محسوب می‌شد چون در هر آسایشگاهی تنها تعداد انگشت‌شماری قرآن وجود داشت به نحوی که در طول شبانه‌روز قرآن روی زمین نبود و برای خواندن قرآن شیفت‌بندی می‌کردیم.

به گزارش مشرق، «فرج‌الله باقری» از آزادگان دوران دفاع‌مقدس است که چند سال در اسارت دشمن بعثی عراق به سر برده است.

این آزاده دفاع مقدس در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: در عملیات‌های «والفجر مقدماتی»، 2، 3 ، 4 و «عملیات خیبر» شرکت کردم و در سال 62 در همین عملیات اسیر شدم و از سال 62 تا سال 67 در اسارت عراق در اردوگاه موصل بودم.

وضعیت اردوگاهی که ما در آنجا نگهداری می‌شدیم از لحاظ امکانات بهداشتی و غذایی مناسب نبود به نحوی که بیماری برخی اسرا که اوایل جدی هم نبود اما به خاطر نبود امکانات اولیه پزشکی به شهادتشان منجر می‌شد.
 
زمانی که انسان در چنگال محدودیت‌ها قرار گیرد قدر نعمت‌ها را می‌داند. یکی از مسائل مهم معنوی در آسایشگاه‌ها قرآن بود. خواندن قرآن در آن فضا بسیار امیدبخش و آرامش‌بخش بود ولی محدودیت داشتن قرآن از مشکلات مهم ما محسوب می‌شد چون در هر آسایشگاهی تنها تعداد انگشت‌شماری قرآن وجود داشت به نحوی که در طول شبانه‌روز قرآن روی زمین نبود و برای خواندن قرآن شیفت‌بندی می‌کردیم. کمبود قرآن باعث شده بود که رزمندگان برای برگزاری مراسم‌هایی مانند قرآن به سر گرفتن در شب احیا با وجود کمبود کاغذ با نوشتن سوره کوچک کوثر بر روی یک کاغذ کوچک، مراسم خود را برگزار کنند.