به گزارش اداره کل ارتباطات شرکت ارتباطات سیار ایران، همراه اول به عنوان نخستین و بزرگترین اپراتور تلفن همراه کشور همواره سعی داشته در راستای مأموریت و مسیر چشم انداز سازمانی، توجه ویژه ای به رسالت اجتماعی خود نیز داشته باشد.
از منظر مأموریت «تحقق رویای دیجیتال»، این تکلیف در حمایت از کسب و کارهای عرصه فضای مجازی و اقتصاد دیجیتال دیده شده که حاصل آن طراحی، توسعه و پیاده سازی سکوهای دیجیتال متعددی از قبیل «شاد» به عنوان بزرگترین سامانه آموزشی ایران، بوده است.
از دیدگاه اجتماعی نیز این شرکت همواره سعی کرده است نقش «حامی» را در قبال مشتریان در حوزه های ایجاد اشتغال، سلامت و بهداشت، فرهنگ سازی، محیط زیست، آموزش و... ایفا کند.
در همین زمینه با توجه به لزوم توجه بیش از پیش به اقشار ضعیف و مناطق محروم، این اقدامات در سطح بالاتری مورد توجه این اپراتور قرار گرفته است.
در حال حاضر طیف وسیعی از برنامه ها در زمینه مسوولیت های اجتماعی این اپراتور تعریف شده است تا در مقام عمل به هموطنان ثابت کند که در هیچ شرایطی آنان را تنها نمی گذارد و در همه حوادث، موضوعات ناگهانی، لحظات سختی و اوقات محنت بار در کنار آنان است.
همراه اول در این راستا و در تابستان 1403 نیز با حمایت از یکی از گروه های جهادی کشور و با هدف «محرومیت زدایی»، به یکی از دورترین و محروم ترین مناطق کشور رفت تا بتواند نقشی در آبادانی منطقه و تزریق امید به مردم ساکن آنجا با حداقل امکانات داشته باشد.
حاصل همکاری با گروه جهادی وارثین دانشگاه شهید بهشتی (ره) که مأموریت جهادی سالانه اش ترکیبی از پروژه های فرهنگی، عمرانی و منابع طبیعی برای مناطق محروم است، منجر به «بهسازی و نوسازی دبستان شهید مطهری روستای آبشور شهرستان جیرفت»، «اهدای لوازم التحریر به دانش آموزان نیازمند آبشور و اسفندقه» و اجرای «تکمیل خانه های نیمه ساخته سه خانواده نیازمند»، «کاشت بذر بومی بادام کوهی» و «پاکسازی درختان از آفت گیاهی» مجموعا در مساحتی حدود ۱۵۰ هکتار شد.
همچنین به مناسبت اتمام این پروژه ها، مراسمی به شکل نمادین و به منظور رونمایی با حضور مسوولان محلی، منطقه ای و همچنین دانش آموزان این مناطق امروز چهارشنبه ۲۱ شهریور 1403 برگزار شد که سعید افروز قهرمان پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس نیز به عنوان دانش آموز قدیمی آن مدرسه، در مراسم حضور داشت.
اپراتور اول تلفن همراه کشور معتقد است همکاری با گروه های جهادی و مردمی می تواند عاملی موثر بر تقویت همبستگی اجتماعی و افزایش مشارکت های مردمی در توسعه مناطق محروم باشد که در نهایت این همبستگی می تواند به ایجاد جامعه ای پایدارتر منجر شود.